การเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธ รัฐมหาราษฎร์ ประเทศอินเดีย โดยพุทธสันติวิธี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหา ความต้องการจำเป็น และหลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธ และ 2) เพื่อพัฒนาการเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธ รัฐมหาราษฎร์ ประเทศอินเดีย ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (PAR) เครื่องมือวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 19 ท่าน และชุดปฏิบัติการสร้างการมีส่วนร่วมกับนักวิจัยท้องถิ่นเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธ ในรัฐมหาราษฎร์ ประเทศอินเดีย 15 ท่าน วิเคราะห์ผลด้วยอุปนัยวิธี

ผลการวิจัยพบว่า 1) หลังจากการฟื้นคืนของพระพุทธศาสนาอีกครั้ง โดย ดร. บี. อาร์. อัมเบ็ดการ์ เมื่อปี พ.ศ. 2499 แม้ว่าจะผู้นำที่มีอิทธิพลต่อกระแสการตื่นตัวของเครือข่ายพุทธในอินเดีย แต่การก้าวข้ามการแบ่งชั้นวรรณะด้วยการเปลี่ยนศาสนา แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับหลักธรรมอันแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา ความไม่เข้มแข็งขององค์กรสงฆ์ในฐานะผู้นำจิตวิญญาณของชาวพุทธ ความหลากหลายของกลุ่มชาวพุทธทำให้ขาดเอกภาพในการขับเคลื่อนงาน หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการเสริมสร้างเครือข่ายชุมชนผู้นำชาวพุทธ คือ พรหมวิหารธรรมเพื่อการสันติภายในของผู้นำ หลักปาปณิกธรรม เพื่อการบริหารสำหรับผู้นำ หลักสาราณียธรรมเพื่อเสริมสร้างความรักสามัคคีในหมู่ผู้นำเพื่อเสริมสร้างเครือข่ายสังคมชาวพุทธ หลักอปริหานิยธรรม: การเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชาวพุทธ 2) การพัฒนาการเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธ รัฐมหาราษฎร์ ประเทศอินเดีย ได้ชุดปฏิบัติการเสริมสร้างความเข้มแข็งเครือข่ายชุมชนผู้นำชาวพุทธ ผ่านกระบวนการ 9 กิจกรรม ตามวงจร P-A-O-R ผลของการจัดกิจกรรมผ่านการมีส่วนร่วม นำไปสู่ความเข้มแข็งของเครือข่ายผู้นำชุมชนชาวพุทธอย่างประจักษ์ชัดและสามารถนำไปพัฒนาต่อยอดได้อย่างยั่งยืน องค์ความรู้วิจัย คือ กรอบแนวคิด “Buddhabhoomi Framework”