การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ และ 3) เพื่อประเมินรูปแบบการส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ เป็นงานวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษจำนวน 305 คน ได้มาโดยใช้การสุ่มอย่างง่าย ผู้เชี่ยวชาญในการพัฒนารูปแบบ จำนวน 12 คน และผู้ทรงคุณวุฒิในการประเมินรูปแบบ จำนวน 17 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบประเมินรูปแบบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1. การส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ อยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ย 2.76 2. รูปแบบการส่งเสริมกลุ่มผู้เลี้ยงโคขุนวิสาหกิจชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ วัตถุประสงค์ วิธีการดำเนินการและเงื่อนไขความสำเร็จ ในส่วนของวิธีการดำเนินการ ประกอบด้วย 1) ด้านความรู้ โดยการส่งเสริมความรู้เรื่องเทคโนโลยีในการผลิตโค การคัดเลือกพันธุ์ การป้องกันและรักษาโรค 2) ด้านการผลิต โดยการส่งเสริมการผลิตโคขุนคุณภาพสูงและได้มาตรฐานการจัดการด้านสุขภาพ การเลี้ยงด้วยอาหารโภชนาการสูงและแร่ธาตุอาหารเสริม 3) ด้านการตลาด โดยการส่งเสริมระบบตลาดในหลากหลายรูปแบบ การสร้างเอกลักษณ์ของโคขุนไทย การแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า และพัฒนาการส่งออกแบบครบวงจร 4) ด้านการสนับสนุนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยการส่งเสริมเกษตรกรในด้านเงินทุน การรวมกลุ่มและการพัฒนาศักยภาพ การจัดตั้งศูนย์สารสนเทศและการจัดทำยุทธศาสตร์โค 3. ผลการประเมินรูปแบบ พบว่า รูปแบบมีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ความเป็นไปได้ในระดับมาก และความเป็นประโยชน์ในระดับมากที่สุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
References
Agarak, P., & Kason, K. (2017). Investment Risk and Problems of Beef Cattle Farmers, Mae Khao Tom Subdistrict, Mueang District, Chiang Rai Province. The Journal of Accounting Review Chiang Rai Rajabhat University: JAR CRRU, 2(1), 63-74.
Bank for Agriculture and Agricultural Cooperatives, Sisaket Province. (2022). Basic Information of Sisaket Province. Retrieved March 3, 2023, from https://www.opsmoac.go.th/sisaket-dwl-files-441091791362
Bungpransri, N., Aruksomboon, P., & Narathapananon, N. (2017). Community Enterprise Potentiality Development to Enhance Sustainable Strength: A Case Study of Community Enterprises, Chachoengsao Province. Graduate School Journal Rajabhat Rajanagarindra University, 1(1), 43-50.
Bureau of Agricultural Economic Research. (2017). Situation of Important Agricultural Products and Trends in 2017. Bangkok: Office of Agricultural Economics.
Chantra, T., Phrakru Arunsutalangkan, & Phrakruviratdhammachot. (2022). The Development of Sustainable Community Enterprises of Bandonrong Profestional Group in Khao Phrabat Sub-district, Chian Yai District, Nakhon Si Thammarat Province. Journal of MCU Nakhondhat, 9(4), 418-435.
Chaturasittha, S. (2019). Meat Management. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Community Development Department. (2003). Promotion and Development of Community Management System. Bangkok: Community Development Department.
Department of Agricultural Extension. (2022). Report on Names and Number of Community Enterprise Members Community Enterprise Information System Community. Retrieved March 3, 2023, from https://smce.doae.go.th/smce1/report/report_smce01.php?page_ size=20&PAGE=1096&typeSmce=1&hur=&province=&levelSearch=&startPage=1090&endPage=1099
Department of Agricultural Extension. (2016). Community Enterprise Sustainable Self-reliant Way. Bangkok: Ministry of Agriculture and Cooperatives.
Department of Agricultural Extension. (2013). Working to Promote Agriculture with the Community. Bangkok: Ministry of Agriculture and Cooperatives.
Department of Livestock Development. (2021). Department of Livestock Development Strategy. Bangkok: Ministry of Agriculture and Cooperatives.
Hanthayung, W. (2018). Beef Cattle Raising strategies and the Promotion of New-style Beef Cattle Raising in Accordance with Cowboy Burapha Sa Keao Project Aranyaprathet District, Sa Keao Province. (Master’s Thesis). Burapha University. Chonburi.
Opaspattanakit, Y. (2019). Increasing Beef Production Potential from Knowledge Management and Technology Handbook. Chiang Mai: Somsak Printing.
Phongchongmit, T., & Norrapoke, T. (2019). The Study on Situation of Beef Cattle and Satisfaction of Farmers in Kalasin Province. KKU Veterinary Journal, 29(1), 15-22.
Sripua, N., & Prapatigul, P. (2017). Needs for Extension of Beef Cattle Farmers in Mahasarakham Province. Prawarun Agricultural Journal, 14(1), 104-112.
Songkaphan, S., Boonrat, S., & Boonrat, W. (2017). Conservation and Local Wisdom of Sister Cattle in the Loei Province. (Research Report). Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Loei.
Taengphukieo, R., & Issarapong, N. (2019). Analysis of Comparing Forecasting Methods for Production Planning: Case Study of Beef Companies, Nakhon Phanom Province. EAU Heritage Journal, 13(3), 222-232.
Thaspongse, P. (2012). Ruminant Animal Production. Phitsanulok: Faculty of Agriculture Naresuan University.
Wongchalee, P. (2022). Guidelines for Promotion and Management of Beef Cattle Management Muang District, Sisaket Province. Journal of the Bi-degree Program in Gynecology and Business Administration, 1-16.
Yodmanee, P. (2020). Market Channel and Guidelines for Development of High Quality Beef Cattle Business in the Upper Northern Cluster 2 Region of Thailand: Case Study Ko Khun Dok Khamtai Cooperative. (Master’s Thesis). University of Phayao. Phayao.