รูปแบบการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวสติปัฏฐาน เพื่อสร้างเสริมสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมของผู้ต้องขัง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบคะแนนสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมของผู้ต้องขังภายหลังเข้าร่วมใช้รูปแบบการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวสติปัฏฐาน 2)เปรียบเทียบคะแนนสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมของผู้ต้องขังระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ต้องขังคดียาเสพติด(ยาบ้า)ในฐานะผู้เสพ ผู้ค้าเป็นทั้งผู้เสพและผู้ค้า จำนวน 16 คน ซึ่งถูกศาลพิพากษาตัดสินจำคุกตั้งแต่ 1 ปีขึ้นไปแต่ไม่เกิน 10 ปี ภายในเรือนจำกลางกำแพงเพชร ปี พ.ศ. 2563 ที่มีคะแนนสุขภาวะทางปัญญาต่ำกว่าเปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 25 ลงมาตามเกณฑ์การคัดเลือกเข้าและมีความสมัครใจเข้าร่วมพร้อมลงนามยินยอมตามหลักจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ ดำเนินการสุ่มอย่างง่ายเพื่อแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 8 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบวัดสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมของผู้ต้องขังและรูปแบบการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวสติปัฏฐาน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test for dependent และ t-test for independent

            ผลการวิจัยพบว่า 1) ภายหลังเข้าร่วมใช้รูปแบบการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวสติปัฏฐาน ผู้ต้องขังกลุ่มทดลองมีคะแนนสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมโดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ภายหลังการทดลอง ผู้ต้องขังกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีคะแนนสุขภาวะทางปัญญาตามหลักพุทธธรรมโดยรวมแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ