มรดกเชิงพลวัตรผ่านกระบวนทรรศน์ทั้งห้ากับการแก้ไขทุจริต: การศึกษาเชิงวิเคราะห์ วิจักษ์และวิธาน

บทคัดย่อ

         คอร์รัปชั่นเป็นภาวะความเป็นจริงที่สืบทอดยาวนานในทุกระบบของสังคมและสร้างปัญหาแก่มนุษยชาติในหลายมิติ ท่าทีต่อการคอร์รัปชั่นและการต่อสู้ป้องกันและปราบปรามคอร์รัปชั่นแตกต่างกันไปตามแต่ละกระบวนทรรศน์ ผู้วิจัยจึงต้องการหาคำตอบต่อคำถามวิจัยที่ว่า ปัญหาคอร์รัปชั่นสามารถแก้ไขด้วยปรัชญาหลังนวยุคสายกลางหรือไม่ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ วิจักษ์ และวิธาน การแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่นด้วยหลักปรัชญาหลังนวยุคสายกลาง เพื่อนำผลที่ได้ไปใช้เป็นเหตุผลและหลักในการป้องกันคอร์รัปชั่นที่เหมาะสมกับยุคสมัยปัจจุบัน งานวิจัยนี้ใช้วิธีวิจัยทางปรัชญาอันได้แก่  วิภาษวิธีด้วยกระบวนการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างฝ่ายตรงข้ามที่ยึดมั่นในปรัชญากระบวนทรรศน์นวยุคกับฝ่ายผู้วิจัยและผู้สนับสนุนความคิดของผู้วิจัย ผลการวิจัยพบว่า ฝ่ายตรงข้ามมีมุมมองว่า ปัญหาคอร์รัปชั่นต้องแก้ด้วยปรัชญานวยุคเท่านั้น ทั้งนี้ โดยมีมุมมองว่าปัญหาคอร์รัปชั่นแก้ไขได้ด้วยกฎหมายและการอบรมตามหลักเหตุผลของนวยุคนิยม แต่ผู้วิจัยมีความคิดเห็นแย้งกับข้อเสนอดังกล่าว  จึงได้เสนอคำตอบใหม่ว่า ปัญหาคอร์รัปชั่นควรแก้ด้วยปรัชญาหลังนวยุคสายกลาง ด้วยเหตุผลที่ว่า คอร์รัปชั่นเป็นการทำลายระบบที่มีอยู่อันเป็นอุปสรรคไม่ให้เป็นไปตามระบบที่ควรจะเป็น  พึงสังเกตว่ามีคอร์รัปชั่นบางอย่างถูกกฎหมายแต่ผิดจริยธรรมและการอบรมนั้นส่วนใหญ่ก็เน้นหลักประโยชน์นิยม  โดยไม่คำนึงว่าผิดจริยธรรมหรือไม่  การอบรมแนวใหม่ให้เน้นการสร้างสรรค์ การปรับตัว การร่วมมือ และการแสวงหา อันนำไปสู่ความสุขแท้เป็นเป้าหมาย  ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางใช้กฎหมายโดยมีการอบรมประสานกันไป