สตรีกับสังคมสงฆ์: ศึกษาแนวทางการมีส่วนร่วมของสตรีต่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ศึกษาแนวทางการมีส่วนร่วมของสตรีต่อการพัฒนามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาแนวทางการมีส่วนร่วมของสตรีต่อการพัฒนาพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาการพัฒนาของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 3) เพื่อนำเสนอแนวทางการมีส่วนร่วมของสตรีต่อการพัฒนามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัย  เชิงคุณภาพแบบลงภาคสนาม โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 4 กลุ่ม จำนวน 21 รูป/ท่าน

             ผลการวิจัยพบว่า 1) สตรีมีบทบาทสำคัญต่อการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นการสละแรงกาย แรงใจ และทุนทรัพย์ สตรีในพระพุทธศาสนานั้นมีหลายท่านที่โดดเด่นที่สตรีชาวพุทธในปัจจุบันควรถือเป็นแบบอย่าง เช่น พระมหาปชาบดีโคตมี นางวิสาขามหาอุบาสิกา และพระปฏาจาราเถรี เป็นต้น 2) การพัฒนาคือการดึงการมีส่วนร่วมจากทั้งบรรพชิต คฤหัสถ์บุรุษ และสตรี โดยให้สิทธิเท่าเทียมกัน มาร่วมกันวางแผนพัฒนา และร่วมรับผิดชอบดำเนินกิจกรรม การบริหารงานของมหาวิทยาลัยสงฆ์ถึงแม้จะมีผู้บริหารระดับสูงเป็นบรรพชิต แต่ก็มีสตรีเข้าร่วมดำเนินงานในทุกภาคส่วน มีการแบ่งส่วนงานมุ่งพัฒนาตามพันธกิจ 5 ด้าน คือการผลิตบัณฑิต การวิจัยและพัฒนา บริการวิชาการแก่สังคม ทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม และบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาล 3) จากการศึกษาพบว่าสตรีเข้ามามีส่วนร่วมที่แตกต่างกันเป็นไปตามพันธกิจของมหาวิทยาลัย และด้วยศักยภาพของสตรีสามารถร่วมวางแผน ร่วมตัดสินใจได้ โดยจุดแข็งของสตรีคือการสร้างความแตกต่าง การนำประสบการณ์ภายนอกมาประยุกต์ใช้ ความละเอียด และความยืดหยุ่นในการหาแหล่งทุน