การพัฒนาคู่มือการสอนพระพุทธศาสนาโดยใช้ พุทธวิธีการสอนในการจัดการเรียนรู้ สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนพระปริยัติธรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อพัฒนาคู่มือการจัดการเรียนรู้ ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนพระปริยัติธรรม บาลีสาธิตศึกษา 2) เพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้ของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนพระปริยัติธรรม บาลีสาธิตศึกษา 3) เพื่อศึกษาความคิดเห็น นักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนพระปริยัติธรรม บาลีสาธิต ศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2018 โรงเรียนพระ ปริยัติธรรม บาลีสาธิตศึกษา จากวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้กับกลุ่มทดลองประกอบด้วย หน่วยการ เรียนรู้เรื่องหลักธรรมเพื่อพัฒนาชีวิต จำนวน 1 หน่วย แผนการจัดการเรียนรู้คู่มือการสอนพระพุทธศาสนา โดยใช้พุทธวิธีการสอน จำนวน 9 แผน จำนวน 18 ชั่วโมง แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน จำนวน 40 ข้อ และแบบสอบถามความคิดเห็นที่มีต่อการจัดการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนาโดยใช้ พุทธวิธีการสอน จำนวน 20 ข้อ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ผลประสิทธิภาพของหน่วยการเรียนรู้ พบว่า ประสิทธิภาพของหน่วยการเรียนรู้ มีประสิทธิภาพ E1/E2 เท่ากับ 90.91/87.60 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้คือ 80/80 2. ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างเรียนโดยคู่มือการสอนพระพุทธศาสนา มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่เรียนแบบปกติ โดยมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ผลการศึกษาความคิดเห็นของนักเรียน พบว่านักเรียนกลุ่มทดลองมีความคิดเห็นที่มีต่อการ เรียนรู้โดยการใช้คู่มือการสอนแบบพุทธวิธีการสอนภาพรวมอยู่ที่ระดับเห็นด้วยอย่างยิ่ง (X– มีค่าเท่ากับ 4.57)
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
References
Khaemmanee, T. (2004). Teaching Science. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (1996). Thai Tripitaka Mahachulalongkornrajavidyalaya Edition. Bangkok: Mahachulalongkornrajavidyalaya Printing.
Phongsopha, P. (2001). Educational Psychology. Bangkok: Educational development.
Phramaha Hansa Dhammahãso. (2010). Integration of cognitive development for life and society. Bangkok: Thai daily printing.
Phraphaisarn Wisalo. (2009). Thai Buddhism in the future, trends and exit from crisis. Bangkok: SE-EDUCATION Public Company Limited.
Phrapromkhunabhorn (P.A. Payutto). (1997). Education: Development or integration. Bangkok: Dhammathamkusolchit foundation.
Phrapromkhunabhorn (P.A.Payutto). (2006). Buddhist Method of Teaching. Bangkok: Printing Interdisciplinary Ltd.
Phrapromkhunabhorn (P.A. Payutto). (2008). Buddhist Teaching In the learning. Bangkok: SE-EDUCATION Public Company Limited.
Phrasipariyutmole. (2004). Contemporary Buddhism 2. Bangkok: Mahachulalongkornrajavidyalaya.
Sinpeng, D. (2010). Developing learners into a learning society: Teaching and learning management that focuses on learners Centered. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Tantaya, S. and Sut, P. (1988). Principles of Buddhism. Bangkok: Religious Printing.
Thatthong, K. (2011). Teaching learning management to develop thinking. Nakhonpathom: Phetkasem Printing.
Wannapaisan, C. (2016). Manothatthangsangkhomsưksa. Bankok: Khrgngchang panting.
Wannapaisan, C. (2016). Research Methodology for Social Studies: Principle and Application. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Wasi, P. (2004). Buddhist monks and social literacy. (2nd ed.). Bangkok: Thai Franchise Center.
Wiggings, G. and McTighe, J. (2011). The Understanding by Design: Guide to Creating High-Quality Units. Virginia: ASCD.
Woodside, A.G. (2010). Case Study Research: Theory, Methods, and Practice. West Yorkshire: Emeral Group Publishing Limited.
Worawon, U. (2011). “Buddhist Integrated Knowledge Management”. Doctor of Philosophy Thesis. Graduate School: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.