ผลกระทบของนวัตกรรมทางธุรกิจต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจการค้า ของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลาง ขนาดย่อมและรายย่อย (MSMEs) ในประเทศไทย
คำสำคัญ:
ธุรกิจ MSMEs , ผลกระทบนวัตกรรมทางธุรกิจ , ผลการดำเนินงานของธุรกิจการค้าบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านนวัตกรรมทางธุรกิจและผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการ เปรียบเทียบความแตกต่างของผู้ประกอบการ จำแนกโดยปัจจัยประชากรศาสตร์ และเพื่อศึกษาอิทธิพลของนวัตกรรมทางธุรกิจที่มีต่อผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการธุรกิจการค้าของวิสาหกิจขนาดกลาง ขนาดย่อมและรายย่อย (MSMEs) ในประเทศไทย งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประกอบการธุรกิจการค้า MSMEs ในประเทศไทย จำนวน 396 ราย ทำการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นแบบพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) การศึกษาพบว่า ปัจจัยด้านนวัตกรรมทางธุรกิจที่มีระดับความสำคัญมากที่สุดคือ ด้านคน ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของบุคลากรในองค์กรในการขับเคลื่อนนวัตกรรม ส่วนปัจจัยด้านผลการดำเนินงาน พบว่า ผู้ประกอบการให้ความสำคัญกับด้านลูกค้ามากที่สุด ซึ่งแสดงถึงการมุ่งเน้นความพึงพอใจและการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกค้า เพื่อส่งเสริมความภักดีและเพิ่มยอดขาย การเปรียบเทียบความแตกต่างของผู้ประกอบการ พบว่า ปัจจัยประชากรศาสตร์ไม่มีผลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ นอกจากนี้ ผลการศึกษายังพบว่า ปัจจัยนวัตกรรมทางธุรกิจที่มีต่อผลการดำเนินงาน คือ ปัจจัยด้านกระบวนการเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลเชิงบวกต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ทั้งนี้สะท้อนให้เห็นว่าการพัฒนากระบวนการทำงานมีบทบาทสำคัญต่อความสำเร็จของธุรกิจ
เอกสารอ้างอิง
กฤษณี มหาวิรุฬห์. (2546). แนวคิดการบริหารแบบ Balanced Scorecard กลุ่มงานวิจัยและพัฒนาสถาบันดำรงราชานุภาพ. วารสารจดหมายข่าว สป.มท, 16(55), 28-33
จรีย์ภัสร์ จุฑาธนัญญ์, นัทธ์หทัย อัครธนเตชสิทธิ์, เตือนใจ แสงทอง และสฤษฎ์ ตะเส. (2567). ปัจจัยที่มีทธิพลต่อความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกรุงเทพมหานคร. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(2), 387-399
ดนัย เทียนพุฒ. (2550). ดัชนีวัดผลสำเร็จธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ไทยเจริญการพิมพ์.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: ราชภัฏอุบลราชธานี
นิธิกานต์ วรรณเสริมสกุล, ดวงเดือน อาจสมบุญ, สิริจันทรา ทองจีน, พรพีชา โสดา และวนิดา อ่อนละมัย.(2565). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดโรงแรมในเขตกรุงเทพมหานครเพื่อการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืน. สืบค้น 25 ธันวาคม 2567, จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/article/view/257579/173119
พสุ เตชะรินทร์. (2544). เส้นทางกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced Scorecard และ Key Performance Indicator. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พสุ เตชะรินทร์. (2546). เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced Scorecard และKey Performance Indicators (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รัชนี เล่าโรจนถาวร, ดาลัดฌลา คุณสิริสิน, กรรณิการ์ มานะกล้า และพรรณทิพย์ อย่างกลั่น. (2564). ระบบการควบคุมภายในส่งผลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ SMEs ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์แห่งรัตนโกสินทร์, 3(3), 13-24
วารุณี กุลรัตนาวิจิตรา. (2560). ปัจจัยด้านนวัตกรรมทางธุรกิจที่ส่งผลต่อดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของธุรกิจประเภทบริการของประเทศไทย. (การค้นคว้าอิสระ). กรุ.เทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2563). นิยาม SME. สืบค้น 22 ธันวาคม 2567, จาก https://www.smebigdata.com/msme/sme-definition
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2566). โครงสร้างธุรกิจ MSME. สืบค้น 22 ธันวาคม 2567, จาก https://www.smebigdata.com/msme/dashboard-b?g=7
อิริยา ผ่องพิทยา, ภัควลัญชญ์ ผาณิตพิเชฐวงศ์, ณัชชา ธาตรีนรานนท์, กฤษฎาภรณ์ รุจิธำรงกุล และลาวัลย์ ต้นสกุลรุ่งเรือง. (2566). ปัจจัยด้านนวัตกรรมทางธุรกิจในยุคดิจิทัลส่งผลต่อการดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในพื้นที่จังหวัดนนทบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(2), 353-364.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
Damanpour, F. (1996). Organizational Complexity and Innovation: Developing and Testing Multiple Contingency Models. Management Science, 42(5), 693-716.
Eden, S. K., Rizky, I., & Willya, A. (2023). The role of leadership in the development of public organizations. Journal of Governance, 7(4), 877-884.
Hair, F. J., Black, C. W., Babin, J. B., & Anderson, E. R. (2010). Multivariate Data Analysis A lobal Perspective. New Jersey: Pearson Prentice Hall
Kaplan, R. S. & Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action. Boston: Harvard Business School Press
Maier, R. (2007). Knowledge Management System Information and Communication Technologies for knowledge Management (3rd ed.). Berlin Heidelberg: Springer
Mandeep, K. & Thompson, B. (2003). An evaluation of a service line's Balanced Scorecard process. (Master thesis). Ohio: University of Cincinnati
Ramsey, P. (2008). Learning and performance: Rethinking the dance. Singapore: World scientific.
Rovinelli, R. J. & Hambleton, R. K. (1977). Introduction to the special issue on assessment of the content validity of tests. Applied Psychological Measurement, 1(3), 301-307.
Singer, S. J. & Edmondson, A. C. (2008). When learning and performance are at odds: confronting the tension. Singapore: World Scientific
Zou, Z. (2022). Research on New Media Marketing of Credit Card Business. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 6(2), 197–233.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม บทความที่ลงพิมพ์ใน วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม ถือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน คณะบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง