ทุนวัฒนธรรมกับการปรับเปลี่ยนทางวัตนธรรมของชาติพันธุ์ลาวเวียง ตำบลบ้านฆ้อง อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี: กรณีศึกษาบุญข้าวจี่สู่บุญข้าวหลาม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสำรวจรูปแบบทุนทางวัฒนธรรมและการปรับเปลี่ยนทุนทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ลาวเวียงในตำบลบ้านฆ้อง อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี จากการศึกษาเอกสารพบว่า ชุมชนลาวเวียงในพื้นที่ยังคงรักษาภาษา วัฒนธรรมและประเพณีทางศาสนาไว้ โดยมีวัดท้องถิ่นทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางในการเผยแพร่วัฒนธรรม พิธีกรรมสำคัญ เช่น บุญข้าวจี่และบุญข้าวหลาม เป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนี้ในการธำรงไว้ซึ่งวิถีดั้งเดิมจากรุ่นสู่รุ่น สถาบันครอบครัวมีบทบาทสำคัญในการถ่ายทอดธรรมเนียมปฏิบัติไปสู่ชนรุ่นใหม่ นอกจากนี้ การสร้างความตระหนักรู้ด้านความร่วมมือแบบบูรณาการระหว่างองค์กรท้องถิ่น สถาบันการศึกษาและหน่วยงานภาครัฐเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อส่งเสริมและเผยแพร่ประเพณีของชาวลาวเวียง เพื่อเพิ่มความตระหนักรู้ของชุมชนเกี่ยวกับการอนุรักษ์วัฒนธรรมในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อสร้างโอกาสในการจ้างงานและสร้างรายได้ อีกทั้งยังส่งเสริมให้คนรุ่นใหม่เล็งเห็นความสำคัญกับการศึกษาทรัพย์สินทางปัญญาและวัฒนธรรมของชุมชน เพื่อให้เกิดการจัดการทุนทางวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Boonbanya, K. (2006). Community culture and identity formation: A sociological study. Thammasat University Press.
Boonyasatit, W., Paintham, C., & Silapabanleng, T. (2017). The historical development of Lao Wiang people in U Thong District, Suphanburi Province. Journal of Nakhonratchasima College, 11(1), 26–38.
Tipchai, B., Lamduan, S., and Yodmalee, B. (2019). The integration of the traditional wisdom of Thai-Lao, Phu Thai, and Kha Leng ethnic groups into the roles of community leaders and social control in the northeastern community. Journal of Political Science and Governance, 9(3) 168-186.
https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/229726
Boonmee, T. (2003). Diversity of life, cultural diversity (2nd ed.). Duentula Printing Company Limited.
Byun, S. Y. (2012). Revisiting the role of cultural capital in East Asian educational systems: The case of South Korea.
Sociology of Education, 85(3), 220-235. https://doi.org/10.1177/0038040712447180
Gotham, K. F. (2005). Theorizing urban spectacles. City, 9(2), 225-246. https://doi.org/10.1080/13604810500197020
Jantanukul, D. (2018). Retention limitations and impacts of wisdom inheritance on social and cultural jointly identities in
the ASEAN region: Thailand, Laos, and Cambodia. Journal for Developing the Social and Community, 5(1),
-66. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rdirmu/article/view/210485
Kachin, P. (2022). Thainess and the role of cultural capital and social capital in Thai tourism. Journal of Humanities
and Social Sciences University of Phayao, 10(2), 220–235. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/254210
Kanjanapan, A. (2015). Local wisdom and ethnic identity: A case study of Thai ethnic minorities. Silkworm Books.
Kitiarsa, P. (Ed.). (2008). Religious commodification in Asia: Marketing Gods. Routledge.
Koson, C. (2018). Management of Cultural Capital of Northern Thai Tribe. Journal of Administrative and Management,
(2), 64-73. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/RCIM/article/view/150672/110555
Kraisonrat, S. (2012). The culture of eight ethnic groups in Ratchaburi Province in the context of tourism. Thai
Journal of International and Thai Tourism, 8(2), 19-32.
https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jitt/article/view/25293/21509
Lin, C. (2020). Understanding cultural diversity and diverse identities. Quality Education, 929-938.
https://doi.org/10.1007/978-3-319-95870-5_37
McCargo, D., & Hongladarom, K. (2004). Contemporary cultural politics in Thailand. Journal of Southeast
Asian Studies, 35(1), 1-23.
Muchanchoi, R. (2015). Cultural capital for Thai Song Dam’s development in Nakhon Pathom Province. Eridian
E-Journal, Silpakorn University, 8(2), 231-247.
Mueanphothong, S. (2021). Lao Wiang documents in Photharam. Community Archive, Sirindhorn Anthropology Center.
https://communityarchive.sac.or.th/blog/79
Nammuang, J. (2008). Cultural capital in Thai culture. Nawasarn Kan Pim Limited Partnership.
Nanthanawanit, K. (2002). A cultural anthropology study of the Lao Wiang community: A case study of Hat Song Khwae
Village, Hat Song Khwae Subdistrict, Tron District, Uttaradit Province [Master’s thesis, Mahidol University].
https://doi.org/10.14457/MU.the.2002.11
Pinyong, S. (2020). Conservation of ethnic identity focusing on historical settlement of Lao Wiang group in Plapphla Chai
Sub-District, U Thong District, Suphanburi Province. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology,
(10), 430-448. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/244367
Piyabhan, B. (1986). A history of the Lao community in the Hua Muang Chan Nai (inner provinces) during the early
Bangkok period [Master’s thesis, Silpakorn University].
Piyaphan, B. (1998). The Lao in Rattanakosin. Thailand Research Fund.
Phonsri, S. (2004). Theories and principles of community development (5th ed.). OS Printing.
Puangpejara, K., and Supasaktamrong, C. (2022). Cultural Tourism Promotion with Local Wisdom and Cultural Capital of Thai Phuan Community at Thanon Yai, Lop Buri Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Mahasarakham University, 41(6), 49-65.
Ratchaburi Provincial Cultural Office. (2003). 8 ethnic groups in Ratchaburi.
Ratchaburi Provincial Cultural Office. (2004). Eight ethnic groups in Ratchaburi (2nd ed.). Ratchaburi Provincial Cultural Office, Ratchaburi Provincial Cultural Council.
Ratchaburi Provincial Office. (2019, June 22). General information of Ratchaburi Province.
http://www.ratchaburi.go.th/datass/ratchaburi.pdf
Ritpen, S. (2012). Role of temples in Thailand for transmitting Chan language and culture in Chiengmai Province. Center
for Research on Plurality in the Mekong Region (CERP), Faculty of Humanities and Social Sciences, Khonkaen
University.
Sanyawiwat, S. (2007). Theories and strategies of social development (7th ed.). Chulalongkorn University.
Siriporn Na Thalang. (2015). Cultural transitions: The evolution of traditions in Thailand. Thai Studies Institute.
Sutuchaya, S. (Ed.). (1998). Ratchaburi. Dan Sutha Karn Pim.
Trisawat, W. (2017). Ethnic diversity and cultural adaptation in Ratchaburi Province: A historical perspective.
Rajabhat University Press.
Toasing, W., Sida, P., and Udomtawi, K. (2017). Values and Wisdoms of the Boon Klang Ban Tradition of Lao-Vieng Ethnic Group in Phanat Nikhom District, Chonburi Province. Academic MCU Buriram Journal, 2(2), 83-98.
https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ambj/article/view/241608
Tourism Authority of Thailand. (n.d.). Ratchaburi Province. Retrieved June 20, 2025, from
https://www.tourismthailand.org/Destinations/Provinces/Ratchaburi/232
Varunsap, D., Wongprasit, N., Jiradetprapai, S. and Tekhanmag, K. (2018). A cultural capital management model for creative tourism in Thailand. ARU Research Journal, 5(1), 17-24.
