การพัฒนาศักยภาพพระสงฆ์ด้านสาธารณสงเคราะห์ ผ่านการขับเคลื่อนโครงการของมหาเถรสมาคมในจังหวัดกาญจนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการขับเคลื่อนโครงการของมหาเถรสมาคม พัฒนาแกนนำพระสงฆ์ขับเคลื่อนงานด้านสาธารณสงเคราะห์และเสนอรูปแบบการขับเคลื่อนโครงการของมหาเถรสมาคมของคณะสงฆ์ในจังหวัดกาญจนบุรี เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 12 รูป / คน ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา นำเสนอเชิงพรรณนาด้วยเทคนิคการเล่าเรื่อง
- การขับเคลื่อนโครงการของมหาเถรสมาคม เป็นการตอบสนองความต้องการของชุมชน เช่น การช่วยเหลือผู้ประสบภัยธรรมชาติ การดูแลผู้สูงอายุ และการจัดกิจกรรมสาธารณสงเคราะห์ ส่งผลให้ชุมชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น การทำงานร่วมกันได้เสริมสร้างความเชื่อมั่นในความสามารถของพระสงฆ์และความร่วมมือระหว่างวัดกับชุมชนที่ดีขึ้น ซึ่งทำให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการพัฒนาศักยภาพและการสนับสนุนในการดำเนินโครงการ
- การพัฒนาแกนนำพระสงฆ์ขับเคลื่อนงานด้านสาธารณสงเคราะห์ มีการพัฒนาศักยภาพพระสงฆ์ โดยการอบรมและการพัฒนาพระสงฆ์ในจังหวัดกาญจนบุรีในทักษะด้านสาธารณสงเคราะห์ผ่านโครงการที่ดำเนินการโดยมหาเถรสมาคม การปรับปรุงความสามารถในการทำงาน การอบรมและการฝึกปฏิบัติช่วยให้พระสงฆ์สามารถนำความรู้ ทักษะ และกลยุทธ์ในการให้บริการแก่ชุมชน ไปปรับใช้ในงานสาธารณสงเคราะห์ได้จริง ทำให้สามารถตอบสนองความต้องการของชุมชนได้ดียิ่งขึ้น
- รูปแบบการขับเคลื่อนโครงการของมหาเถรสมาคมของคณะสงฆ์ในจังหวัดกาญจนบุรี เกิดจากกระบวนการพัฒนา ซี่งเป็นผลมาจากการทำงานของแกนนำพระสงฆ์ที่เข้าร่วมอบรมพัฒนาจนสามารถทำงานในชุมชน เกิดเป็นผลประจักษ์ พัฒนาเป็น “MONK MODEL” ซึ่งมีองค์ประกอบที่สำคัญ 4 องค์ประกอบ คือ M(Mindset) การปรับเปลี่ยนทัศนคติ O (Organization) การบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ N (Networking) การหาเครือข่ายความร่วมมือตามกรอบ “บวร” เป็นส่วนสำคัญในการทำให้โครงการต่าง ๆ บรรลุผลสำเร็จ และ K (Knowledge) การแบ่งปันความรู้แก่กัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Jongwutthiwet, N. (2007).Concepts and Approaches for Community Development Bangkok: Department of Community Development. Ministry of Interior.
Kemmis, S & McTaggart, R. (1988). The Action Research Planer (3rd ed.). Deakin University.
Kittiworamedhi, P. (2023). The Development of Public Welfare Work according to the Reform Plan of Buddhist Affairs by Sangha Administrators in Sa Kaeo Province. Journal of Buddhist Innovation and Management, 4(3), 55-69.
Laping, U. (2024). Developing Networks and Strengthening Buddhist Missionaries in the Mekong River Basin. Journal of Buddhist Psychology, 9(1), 15-25.
Payutto, P. A. (1995). Buddhadhamma: Natural Laws and Values for Life. Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Srisangnam, P. (2019). Capacity development for Buddhist monks: Towards sustainable community welfare. Asian Social Work and Policy Review, 13(1), 28–43.
Thananithichot, S. (2017). Buddhist temples and economic resources: Challenges in contemporary Thai society. Journal of Buddhist Studies, 24(2), 45–67.
Visudho,P. (2020).The Role and Importance of Monks in Public Welfare Management Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Journal of Liberal Arts, Rajamangala Suvarnabhumi University, 12(2), 449-460.
