ทับยาวในวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้าน จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

ภูวนาถ ลาดทุ่ง

บทคัดย่อ

ทับยาว สันนิฐานว่าได้รับอิทธิพลมาจากชาวต่างชาติที่ได้มาทำการค้าขายกับชาวจังหวัดนครศรีธรรมราชแต่โบราณโดยกำหนดเป็น 3 ช่วงดังนี้ ช่วงแรก ก่อน พ.ศ. 2450 การประสมวงทับยาวยังไม่ตายตัว ชาวบ้านนำทับยาวมาบรรเลงประกอบขบวนแห่ในงานประเพณีต่าง ฯ ช่วงที่สองยุคเปลี่ยนแปลง พ.ศ. 2450 - 2545  การตีทับยาวยังมีการอาศัยโดยการยึดรูปแบบดั้งเดิม
ซึ่งใช้วงทับยาวบรรเลงประกอบขบวนแห่งานประเพณีบุญสารทเดือนสิบแห่ผ้าขึ้นธาตุ แห่เทียนพรรษา แห่กฐินผ้าป่า แห่นาค หรืองานบวชนาค งานแต่งงาน งานเทศน์มหาชาติเป็นต้น จากการศึกษาพบว่า ช่วงนี้ได้มีการนำปี่ ซอด้วง ซออี้ มาบรรเลงเพื่อทำทำนองให้วงทับยาวเพื่อเพิ่มความน่าสนใจมากขึ้น ช่วงที่สาม ยุคพัฒนา พ.ศ. 2545 - ปัจจุบัน หลังจากที่ได้พัฒนาขึ้นมาเรื่อยทับยาวก็ได้ไปมีบทบาทต่อจังหวัดนครศรีธรรมราชในเทศกาลต่าง ๆ มากมาย และได้มีการจัดงานการแข่งขันทับยาวทุกปี มีการบรรเลงทับยาวแบบประยุกต์มากขึ้น มีการนำ คีย์บอร์ด กีต้าร์เบสไฟฟ้า หรือเครื่องดนตรีสากลอย่างอื่นเพิ่มเข้ามาผสมผสานอย่างลงตัว ส่วนลักษณะของทับยาวทำด้วยไม้จริง นิยมใช้ไม้ขนุนเนื่องจากมีน้ำหนักเบา ตัวไม้มีความยาวประมาณ 16 - 17 นิ้ว หน้าทับยาวกว้างประมาณ 6 - 12  นิ้ว ก้นทับยาวกว้างประมาณ 3 - 4 นิ้ว ขยายออกเหมือนถ้วยแก้ว เพื่อใช้ในการตั้งพื้นได้ขึ้นหนังหน้าเดียวด้วยหนังวัวหรือหนังแพะเป็นต้น

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ลาดทุ่ง ภ. (2021). ทับยาวในวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้าน จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 3(1), 30–55. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/husoskru/article/view/251510
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ช่อเพชร สุขอนันต์ และคณะ. (2548). กรรมวิธีการประดิษฐ์ปืด กรณีศึกษานายอั้น โอชติณ. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2553). ศัพท์ดนตรีปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เกศกะรัต.

ถาวรดา จันทนะสุต. (2537). ดนตรีพื้นเมืองภาคใต้. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

ประชิด สกุณะพัฒน์. (2551). มรดกทางวัฒนธรรมภาคใต้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แสงดาว จำกัด.

ประเทือง คล้ายสุบรรณ์. (2531). วัฒนธรรมพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: สุทธิสารการพิมพ์.

แปลก สนธิรักษ์. (2523). พิธีกรรมและประเพณี. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ลำไย ไชยสาลี. (2542). การศึกษาเครื่องดนตรีพื้นบ้านภาคใต้. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

สำนักงานจังหวัดนครศรีธรรมราช. (ม.ป.ป). นครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: สำนักงานจังหวัดนครศรีธรรมราช

สุภางค์ จันทวานิช. (2555). ทฤษฎีสังคมวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย

อุดม หนูทอง. (2542). สารานุกรมไทยภาคใต้เล่มที่ 1. กรุงเทพฯ: อมรินทร์การพิมพ์.

อุดม หนูทอง. (2531). ดนตรีและการเล่นพื้นบ้านภาคใต้. สงขลา: มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒสงขลา.