การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดนตรีไทย เรื่อง วิวัฒนาการ ดนตรีไทยในแต่ละยุคสมัย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดนตรีไทย เรื่อง วิวัฒนาการดนตรีไทยในแต่ละยุคสมัย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI และ 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดนตรีไทย เรื่อง วิวัฒนาการดนตรีไทยในแต่ละยุคสมัย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3/1 โรงเรียนบางมดวิทยา (สีสุกหวาดจวนอุปถัมภ์) จำนวน 31 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบไปด้วย แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ดนตรีไทย จำนวน 7 แผน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบค่าที ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และไม่ได้เป็นทัศนะและความรับผิดชอบของ กองบรรณาธิการ หรือ ของ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
เอกสารอ้างอิง
กชกร พัฒเสมา. (2558). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์เรื่อง การบวก ลบ คูณ หารระคนสําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน]. มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณี
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2562 ). การจัดการเรียนรู้. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชินภพ หาแก้ว และอาทร นกแก้ว. (2565). การส่งเสริมการคิดเชิงพีชคณิตตามระดับความสามารถของนักเรียนโดยใช้แนวคิดโมเดลเมธอดร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค TAI สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสาร “ศึกษาศาสตร์ มมร” คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 10(2), 73-88.
ณัชศิยากรณ์ ผนึกดี และวาสนา โต๊ะงาม. (2567). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาดนตรี เรื่องประเภทเครื่องสายตะวันตก (string instrument) โดยใช้เกมส์การศึกษา ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. วารสารดนตรีและวัฒนธรรม, 3(2), 38-55.
ทองธวัช ศรีทอง. (2564). การถ่ายทอดดนตรีไทยรูปแบบออนไลน์ตามแนวคิด THONG MODEL. วารสารดนตรีบ้านสมเด็จฯ, 3(2), 75-84.
ทิวัตถ์ ภูจานงค์, วีระ วงศ์สรรค์ และรสรินทร์ อรอมรรัตน์. (2563). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาประวัติศาสตร์ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือโดยใช้วิธี TGT กับวิธีการสอนแบบปกติ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิจัยธรรมศึกษา, 3(2), 13-20.
ธนันญา หินลิลา และแสงสุรีย์ ดวงคำน้อย. (2565). การพัฒนาทักษะการรำวงมาตรฐาน โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(2), 2325-2336.
นัตถิชา ลิ้มทอง และกฤตยากานต์ โทพิทักษ์. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI ร่วมกับบทเรียนการ์ตูน เพื่อพัฒนาทักษะการเขียนเพื่อการสื่อสารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่3. journal of Modern Learning Development, 7(5), 15-31.
ปราณิสา อุ่นดี และศักดิ์ชัย นิรัญทวี. (2564). การจัดการศูนย์การเรียนรู้ดนตรีไทยโดยภาคประชาชน กรณีศึกษา: ศูนย์การเรียนรู้ดนตรีไทยหมู่บ้านบ้านป่า จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 12(2), 161-174.
พจณิชา ฤกษ์สมุทร. (2564). เจตคติในการเรียนดนตรีไทยของนักเรียนโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ องครักษ์. Silpakorn University e-Journal (Social Sciences, Humanities, and Arts), 43(6), 50-62.
รัชกฤช คงพินิจบวร. (2562). กิจกรรมดนตรีไทยร่วมสมัย : แนวทางการสอนดนตรีศึกษาในโรงเรียนสำหรับศตวรรษที่ 21. วารสารดนตรีบ้านสมเด็จฯ, 1(1), 49-66.
รัฐวิชญ์ ทักขนนท์. (2560). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการอ่านโน๊ตดนตรีสากล โดยใช้การเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค TAI ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน]. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
เรวดี อึ้งโพธิ์. (2565). วีถีดนตรีชาติพันธุ์. โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
ฤทัย สมบัติเจริญไทย, พาที เกศธนากร และณรงค์ พันธุ์คง. (2567). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้สาระเทคโนโลยีด้วยการจัดการเรียนรู้กระบวนการคิดเชิงคำนวณร่วมกับกระบวนการกลุ่มเทคนิค TAI เพื่อส่งเสริมความรู้เกี่ยวกับทักษะการคิดเชิงระบบและทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์, 4(2), 211-225.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2555). นวัตกรรมเพื่อการเรียนรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เหนือดวง พูลเพิ่ม. (2560). การจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีตามแนวคิดของซูซูกิร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ เพื่อพัฒนาทักษะการขับร้องและความสามารถในการทำงานเป็นทีม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน]. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
อาฟีฟี ลาเต๊ะ. (2565). การวิจัยในชั้นเรียน (พิมพ์ครั้งที่ 3). ไอ.เจ.สยาม.
อุทัย ศาสตรา, ชาริณี ตรีวรัญญู และยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์. (2562). กระบวนการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์ดนตรีไทยสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น: การถอดบทเรียนจากศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย). Journal of Education Studies, 47(2), 544-568.
อูบัยดะห์ สุหลง, เพ็ญพักตร นภากุล และปรีดา เบ็ญคาร. (2566). การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนเป็นรายบุคคล (TAI) ร่วมกับสื่อการเรียนรู้โดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ (Unplugged Coding) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการคิดเชิงคำนวณของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 8(3), 937-950.
Best, J. W. (1986). Research in education (5th ed). Englewood Cliffs, NJ: Practice-Hall.
