ทฤษฎีอารยันรุกรานกับการล่มสลายของอารยธรรม ฮารัปปา : จุดเริ่มต้นและข้อโต้แย้งทางประวัติศาสตร์

บทคัดย่อ

ทฤษฎีอารยันรุกราน (Aryan Invasion Theory) เป็นข้อเสนอทางวิชาการของ นักบูรพคตินิยมในช่วงคริสตศตวรรษที่ 19 บริติชราจ (British Raj) มักนิยมใช้จินตภาพนี้ ในการอธิบายภูมิหลังของชาวพื้นเมืองอินเดียว่าไม่เคยมีสัมฤทธิผลทางวัฒนธรรม ขั้นสูงของตัวเองก่อนการเข้ามาของพวกอารยัน โดยความเจริญในด้านต่าง ๆ อันเป็น อัตลักษณ์สำคัญของชาวอินเดีย ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ชาวพื้นเมือง “หยิบยืม” มาจากผู้รุกราน ทั้งสิ้น ตราบจนกระทั่งในช่วงต้นทศวรรษที่ 20 เซอร์จอห์น มาร์แชล (Sir John Marshall) อธิบดีกองสำรวจโบราณคดีอินเดีย (Archaeological Survey of India) ได้ ขุดค้นพบแหล่งโบราณคดีของอารยธรรมฮารัปปา ที่มีร่องรอยความเจริญแบบสังคมเมือง โดยมีอายุประมาณราวช่วง 3300 - 1300 BC หลักฐานที่ค้นพบดังกล่าวเป็นหลักฐาน เชิงประจักษ์ที่มีน้ำหนักพอในการทำให้ทฤษฎีอารยันรุกรานถูกหักล้างไป แต่ในทาง กลับกันนักบูรพคตินิยมตะวันตกและนักวิชาการอินเดียกลับยังคงสนับสนุนทฤษฎีอารยัน รุกรานตามเดิม บทความนี้ต้องการนำเสนอถึงจุดเริ่มต้นของข้อเสนอเรื่องทฤษฎีอารยัน รุกราน การนำไปตีความ และข้อโต้แย้งของนักวิชาการในยุคร่วมสมัยที่มีต่อทฤษฎี ดังกล่าว