การพัฒนาหลักสูตรเสริมความกตัญญู โดยใช้นิทานจีนชุด 24 ยอดกตัญญู สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

Yu-Cheng Tseng
ดวงจันทร์ เดี่ยววิไล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรเสริมความกตัญญู โดยใช้นิทานจีนชุด 24 ยอดกตัญญู              สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และ 2) ศึกษาผลการใช้หลักสูตรที่พัฒนาขึ้น เป็นการวิจัยเชิงทดลองเบื้องต้น            แบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อน-หลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/2 ภาคเรียนที่ 2               ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนประชาวิทย์ จังหวัดลำปาง จำนวน 22 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย หลักสูตร เอกสารประกอบหลักสูตร แบบทดสอบวัดความรู้และแบบสอบถามความตระหนัก
วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า
         1) หลักสูตรที่พัฒนาขึ้น มี 7 องค์ประกอบ โครงสร้างเนื้อหาของหลักสูตรมี 4 หน่วยการเรียนรู้ รวมเป็น16 ชั่วโมง ได้แก่ หน่วยที่ 1 กตัญญูพ่อแม่ เคารพท่านจากใจจริง หน่วยที่ 2 เลี้ยงดูพ่อแม่และทำให้ท่านสุขใจอย่างเต็มกำลัง หน่วยที่ 3 ดูแลความเป็นอยู่ของท่านและเมื่อท่านป่วยปรนนิบัติอย่างใกล้ชิด และ หน่วยที่ 4 เต็มที่พิธีศพและเซ่นไหว้ระลึกพระคุณเมื่อท่านจากไป ค่าเฉลี่ยความเหมาะสมของหลักสูตรและเอกสารประกอบหลักสูตรในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
        2) ผลการทดลองใช้หลักสูตร พบว่า นักเรียนมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้ด้านความกตัญญูหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ที่ได้กำหนดไว้คือร้อยละ 70 นักเรียนมีระดับความตระหนักด้านความกตัญญูหลังเรียนในภาพรวมอยู่ในระดับมากผ่านเกณฑ์ตามที่ได้กำหนดไว้คือ ระดับมาก นักเรียนมีค่าเฉลี่ยความรู้และความตระหนักด้านความกตัญญูหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา สิริสิทธิมหาชน. (2567). การศึกษาปรัชญาจีนด้านการฝึกฝนคุณธรรมในจิตใจและการช่วยเหลือผู้อื่น

ในวรรณกรรมจีนโบราณ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 43(5), 788-805.

ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน (พิมพ์ครั้งที่ 25). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

โรงเรียนประชาวิทย์. (2566). คู่มือนักเรียนและผู้ปกครองระดับมัธยมศึกษาโรงเรียนประชาวิทย์. ลำปาง :

โรงเรียนประชาวิทย์.

สุวรรณฐา ลึม และพระปลัดสมชาย ปโยโค (ดำเนิน). (2562). แนวทางส่งเสริมกตัญญูกตเวทีในสังคมไทย.

วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 7(2), 424-434.

อภินันท์ สิริรัตนจิตต์. (2558). มาตรฐานวิชาชีพครู : การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ : AP Book and Infopreneur.

อมร ทองสุก. (2566). คัมภีร์หลุนอวี่ The Analects of Confucius คัมภีร์แห่งแดนมังกร (พิมพ์ครั้งที่ 4). ปทุมธานี :

ชุณหวัตร.

Bai Chengwei. (2019). A Comparative Research on Teaching the Twenty-Four Filial Exemplars in Thailand.

(Master's Degree Thesis, Huachiew Chalermprakiet University). Retrieved from https://has.hcu.ac.th/jspui/handle/123456789/990.

Fan-Ni Chien. (2020). An Instructional Design about Chinese Filial Piety in Intercultural Chinese Teaching Using

the Analects and the Twenty-Four Filial Exemplars. NTU Working Papers in Chinese Language Teaching.

(1), 61-103.

Gao Tianhui. (1989). One Hundred Entertaining and Insightful Parables. Taoyuan : Yun Sheng Publishing House.

Guo Yana (Goriunova Iana). (2019). “24 Stories of Filial Piety” and cross-cultural communication of Chinese

Language Teaching (Master's Degree Thesis, Guangdong University of Foreign Studies).

Retrieved from http://www.cnki.net.

Li Hong. (2014). A Preliminary Exploration of the Importance of Promoting Filial Piety Culture in Advancing Social

Harmony Construction. Intelligence. 14(21), 352.

Oliva, P.F. (1992). Developing the Curriculum (3rd ed.). New York : Harper Collins.

Shi Shaobo. (2007). The Importance of Teaching Filial Piety to Adolescents. Heilongjiang Researches on Higher

Education. 26(04), 126-127.

Taba, H. (1962). Curriculum Development : Theory and Practice. New York : Harcourt Brace Jovanovich.

Yao Rujuan. (2022). Integration of Traditional Moral Stories into Elementary School Ideological and Political

Education. New Course. 19 (26), 4-5.