A A Study of The Behavior of Vietnamese Tourists Decision Making to Travel in Thailand through Travel Agency After the COVID-19 Pandemic A Study of The Behavior of Vietnamese Tourists Decision Making to Travel in Thailand through Travel Agency After the COVID-19 Pandemic
Main Article Content
Abstract
This research aims to (1) study Vietnamese tourists’ behavior that travel in Thailand, and (2) the factors affecting decision making to travel in Thailand through travel agency of Vietnamese tourists after the COVID-19 pandemic. This research was quantitative research. The population for research was the Vietnamese tourists who travel through travel agency. The researcher used questionnaire as the research instruments. The data was analyzed used descriptive statistics.
The results revealed that (1) the Vietnamese tourists used travel agencies to travel in Thailand for the first time, most of them was came for the first time, traveled as a private group with co-workers/companies which has the purpose of annual company trip, most travel for 4 days, more than 6,000,000 VND was spent throughout the trip, received information from personal media, and the most popular activities was Check-In and taking photos. (2) An important factor affecting decision making to travel in Thailand was Thai people have good human relations and goodwill. (3) Marketing mix factors affecting decision making to traveled in Thailand through travel agency, ranked from highest to lowest as follows: People, Process, Product, Place, Price, and Promotion.
Article Details
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย ม.ค. - ส.ค. ปี 2566 (เบื้องต้น). https://www.mots.go.th/news/category/706
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). สถานการณ์การท่องเที่ยวตลาดในประเทศและตลาดต่างประเทศปี 2565. https://tatreviewmagazine.com/article/situation2022-inter/.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). โครงการประเมินผลและวิจัยอัตราการรับรู้ภาพลักษณ์ประเทศไทย ประจำปี 2565. http://tourismlibrary.tat.or.th/medias/T27264.pdf.
กันคพงศ์ คุ้มโนนชัย, อธิป จันทร์สุริย์. (2565). พฤติกรรมนักท่องเที่ยวและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่นักท่องเที่ยวชาวเวียดนามใช้ในการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร. 5(4) : 165-172.
จุฑามาศ วิศาลสิงห์ และคณะ. (2555). โครงการศึกษาภาพลักษณ์ด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทยในสายตาของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ. กรุงเทพฯ: ยูเรก้า คอนซัลติ้ง.
จุไรภรณ์ รื่นเริง. (2557). การรับรู้ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีผลต่อการเลือกใช้ บริการสปาของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ลำปาง: คณะบริหารธุรกิจและรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเนชั่น.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2550). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. สำนักพิมพ์หาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ณฤทัย กุลฑา. (2547). ปัจจัยที่มีผลต่อการท่องเที่ยวภายในประเทศของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2564). ความปกติสุขในความปกติใหม่ การท่องเที่ยวไทยในสถานการณ์ฉุกเฉิน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์สุพีเรีย พริ้นติ้งเฮาท์.
ธรรมจักร เล็กบรรจง. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด 7Ps ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการโรงแรมฮาลาลของนักท่องเที่ยวมุสลิมชาวไทยในจังหวัดภูเก็ต. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิราพร ลักษณะวิลาศ. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อแพ็คเกจท่องเที่ยวต่างประเทศของนักท่องเที่ยวชาวไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธนา ตุลยกิจวัตร. (2565). Krungthai COMPASS คาดต่างชาติระยะใกล้หนุนตลาดท่องเที่ยวปี 2566 ก่อนลุ้นนักท่องเที่ยวจีนฟื้นตัวเต็มที่ปี 2567. https://www.efinancethai.com/LastestNews/Latest
ประนิทัศ ภูขีด. (2562). ภาพลักษณ์การท่องเที่ยวของจังหวัดอุบลราชธานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตร มหาบัณฑิต). อุบลราชธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยอุบลราธานี.
ประพัฒน์ สุขสว่างวงศ์. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการธุรกิจนำเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีน ในเมืองพัทยา. (นิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ชลบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
มัสลิน วงศ์เครือวัลย์. (2562). ทัศนคติและพฤติกรรมนักท่องชาวเวียดนามท่องเที่ยววัดสำคัญในเกาะกรุงรัตนโกสินทร์. (สารนิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตร์บัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วุฒิไกร งามศิริจิตต์ และคณะ. (2557). การพัฒนาระบบอุปทานการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในเขตพื้นที่ท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สุภาวดี ล้อมหามงคล. (2545). คุณลักษระนักศึกษาฝึกงานที่พึงประสงค์ของธุรกิจนำเที่ยว. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
สุรีรัตน์ ประเทืองทิน. (2556). การรับรู้มีผลต่อการตัดสินใจตามปัจจัยส่วนประสม ทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการ บัตรออมสินวีซ่าเดบิต สมาร์ทไลฟ์. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ลำปาง: คณะบริหารธุรกิจและรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเนชั่น.
อภิชัย สมบูรณ์ปกรณ์. (2565). กลุ่มไฮโซกัมพูชา-เวียดนาม ฮิตเที่ยว ช้อปปิ้งโซนพัทยา-ระยอง. https://www.prachachat.net/tourism/news-933077.
Beerli, A. and Martin, JD. (2004). Factors Influencing Destination. Image Annals of Tourism Research. 31(3), 657-681.
Butler, D., Carter, P. and Brunn, D. (2002). Africa-America Travel Agents Travails and Survival. Annals of Tourism Research. 29(4): 1022-1035.
Haines, G. H., Howard, J. A., & Sheth, J. N. (1970). The theory of buyer behavior. Journal of the American Statistical Association. 65(331): 1406-1407.
Klenosky, D. (1998). Travel agents’ destinations. Annals of Tourism Research. 25(3) : 661-674.
Kotler, P., & Keller, K. (2012). Marketing management (14th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Minh Lý. (2563). ประเทศไทยคือจุดหมายปลายทางที่น่าสนใจสำหรับนักท่องเที่ยวเวียดนาม. https://vovworld.vn/th-TH/.
Nicosia, F. M. (1966). Consumer decision processes: Marketing and advertising implications. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Schmoll, G. A. (1997). Tourism promotion. London: Tourism International Press.
Yamane, Taro. (1967). Statistics, An Introductory Analysis (2nd Ed.). New York: Harper and Row.