การพัฒนาทักษะการสอนภาษาไทยแบบบูรณาการหลักพุทธธรรมสำหรับอาจารย์คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาทักษะการสอนภาษาไทยของอาจารย์คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2. พัฒนาแนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมในการพัฒนาทักษะการสอนภาษาไทย และ 3. ประเมินผลลัพธ์ของแนวทางดังกล่าว การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมผสาน เชิงปริมาณเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เลือกแบบเจาะจงจำนวน 25 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 27 คน และการสนทนากลุ่ม 10 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ทักษะการสอนภาษาไทยของอาจารย์อยู่ในระดับดี ทั้งด้านผู้สอน ผู้เรียน เนื้อหาวิชาและสื่อการสอน อาจารย์มีความรู้ภาษาไทยลึกซึ้ง ใช้กิจกรรมและสื่อหลากหลาย ประเมินผลอย่างครอบคลุม และพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง ผู้เรียนมีเจตคติดีและพัฒนาทักษะภาษาไทยได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผลการประเมินภาพรวมมีค่าเฉลี่ย 4.08 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.84 2. แนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมถูกพัฒนาขึ้นตามหลักปฏิสัมภิทา 4 ประกอบด้วยกิจกรรมพัฒนาทักษะการสอน 4 ด้าน ได้แก่ อัตถปฏิสัมภิทา ธัมมปฏิสัมภิทา นิรุตติปฏิสัมภิทา และปฏิภาณปฏิสัมภิทา 3. ผลการประเมินแนวทางพบว่า มีความเหมาะสม ความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาทักษะการสอนภาษาไทยของอาจารย์คณะครุศาสตร์หลังการบูรณาการหลักพุทธธรรมอย่างชัดเจน