การฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล กรณีศึกษา: วัดมุนิวิหาร เมืองภักตปูร์ กรุงกาฐมาณฑุ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่อง การฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล กรณีศึกษา: วัดมุนิวิหาร เมืองภักตปูร์ กรุงกาฐมาณฑุ นี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาพัฒนาการของพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล 2. เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล 3. เพื่อศึกษาผลของการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล วัดมุนิวิหาร เมืองภักตปูร์ กรุงกาฐมาณฑุ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ จากเอกสารและลงสนามเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้ให้ข้อมูลหลักด้วยวิธีการสุ่มแบบแบบเจาะจง

ผลการวิจัยพบว่า 1. พัฒนาการของพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล แบ่งได้ 4 ยุค คือ ยุคแรกเริ่มการเข้ามาของพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาลกับการสังคายนาครั้งที่ 3 ยุครุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล (ยุคกษัตริย์ราชวงศ์ลิจฉวี) ยุคเสื่อมของพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาลกับการบังคับใช้กฎระเบียบเนปาลราษฎรศาสตร์ และยุคฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล: เผด็จการรานาได้หมดอำนาจลง 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล พบว่า ปัจจัยภายในประเทศ ด้านสังคมและวัฒนธรรม ด้านนโยบายการเมืองและการพัฒนาประเทศ ด้านบทบาทของพระธรรมทูต ด้านการมีส่วนร่วมทางพระพุทธศาสนา และปัจจัยภายนอกประเทศ ด้านความสัมพันธ์ทางการทูตกับนานาชาติ ด้านการให้ความสำคัญพุทธศาสนิกชนชาวไทย เป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล วัดมุนิวิหารเมืองภักตปูร์ กรุงกาฐมาณฑุ 3. ผลของการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในประเทศเนปาล วัดมุนิวิหาร เมืองภักตปูร์ กรุงกาฐมาณฑุ พบว่า พระภิกษุสามเณรเนปาลสามารถนำความรู้และหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ศึกษาในประเทศไทยไปเผยแพร่ยังประเทศเนปาล ทั้งการร่วมปฏิบัติธรรม ทำกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา ช่วยงานด้านศาสนศึกษาในวัด เป็นผู้ประสานความร่วมมือกับธรรมทูตชาวเนปาลและชาวไทย รวมถึง สนับสนุนช่วยเหลือในการสร้างวัดและบูรณะศาสนสถานทางพระพุทธศาสนาในเนปาล ที่สำคัญคือ การแสดงพระธรรมเทศนาให้แก่ประชาชนทั่วไปได้เรียนรู้ และเข้าใจปรากฏการณ์ต่าง ๆ ของชีวิตทำให้พระพุทธศาสนาได้เป็นที่รู้จักในประเทศเนปาลเพิ่มมากขึ้น