ศึกษาและฟื้นฟูโครงการมัคคุเทศก์น้อยกับการรองรับการท่องเที่ยว ของแหล่งท่องเที่ยวในฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

         การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารการจัดการการท่องเที่ยวของแหล่งท่องเที่ยวฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร 2) เพื่อวิเคราะห์การบริหารการจัดการกับการรองรับการท่องเที่ยวทัวร์ศูนย์เหรียญ 3) เพื่อวิเคราะห์ความสามารถของบุคลากรในพื้นที่ 4) เพื่อพัฒนาการบริหารการจัดการความสามารถของบุคลากรในพื้นที่สู่การเป็นมัคคุเทศก์น้อย 5) เพื่อนำเสนอรูปแบบการบริหารการจัดการโครงการมัคคุเทศก์น้อยสู่แหล่งท่องเที่ยวเครือข่าย กลุ่มประชากรได้แก่ พระสงฆ์ ประชาชนในชุมชนและนักเรียนในพื้นที่ 9 วัด รวม 7,792 รูป/คน ใช้เครื่องมือแบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และสนทนากลุ่ม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและการจัดระบบจำแนกชนิดข้อมูล เปรียบเทียบและวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

                ผลการวิจัยพบว่า

         ประชากรในพื้นที่แหล่งท่องเที่ยว 9 วัดฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานครยังขาดความร่วมมือในการสร้างเครือข่ายการท่องเที่ยวอย่างเป็นระบบในการรองรับการท่องเที่ยว สำหรับการบริหารจัดการการท่องเที่ยวยังเป็นการบริหารในส่วนพื้นที่วัดของตนเองเท่านั้น และยังไม่มีการสร้างความร่วมมือระหว่างบ้าน วัดและโรงเรียนเข้าด้วยกัน นอกจากนั้นประสิทธิภาพด้านความสามารถของบุคลากรยังต่ำ เช่น การสื่อสารโดยเฉพาะภาษาต่างประเทศเป็นต้น เพราะฉะนั้นจึงได้มีการจัดฝึกอบรม ประกอบด้วย 1) มัคคุเทศก์น้อย 2) การจัดทำบัญชี 3) การประกอบอาชีพ และ 4) สิ่งแวดล้อม จากกลุ่มประชากลุ่มตัวอย่างผู้เข้าอบรมจำนวน 392 รูป/คน พบว่า ประชาชนในชุมชนได้นำไปปะกอบอาชีพในการบริการนักท่องเที่ยวในพื้นที่การท่องเที่ยว 9 วัด อย่างเป็นระบบ สะอาดถูกหลักอนามัย มีการบริหารจัดการในการทำงานร่วมกัน โดยมี “เครือข่ายสมัชชาองค์กรชุมชนท่องเที่ยวสายวัฒนธรรม 9 วัด กรุงธนบุรี ศรีมหาสมุทร” เป็นแกนกลางในการขับเคลื่อน ส่งผลให้ประชาชนมีความพอมี พออยู่ พอกิน พึ่งพาอาศัยตนเองได้ ภายใต้ชื่อ “เชิญท่องเที่ยวนวัตวิถีสองแผ่นดินบนถนนสายวัฒนธรรม 9 วัด กรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร”