The Study and Rehabilitation for the Little Guides Project to Support Tourism Location in Thonburi, Bangkok
Keywords:
Little Guide, Tourism, Tourist Place in Thonburi AreaAbstract
The study has the objectives 1) to study the tourist location management in Thonburi Bangkok, 2) to analyze the management for support Zero-Dollar Tour, 3) to analyze the personnel abilities and present in tour area, 4) to develop the personnel management abilities to be little guide and 5) to submit the management model of little guide project to network tourism; nevertheless, the population consists namely monks, people living community and students studying in school of 9 monasteries for 7,792 people.. The tools used the questionnaire in-depth interview and focus group discussion and analyze the data through frequency, mean, percentage, standard deviation and typological analysis, constant comparison and also content analysis.
The result of the study found:
The people living in nine temples in Thonburi Bangkok has lacked the cooperation for making tourist network system to support the tourism; moreover, they only manage the working the ones monastery and no cooperate between the communities, temples and schools together with being low the personnel efficiency such as the foreign language communication. So, the researchers make the train including 1) little guide, 2) the account management, 3) the career and 4) the environment management. From the target group for 392 people found: the people living in community bring this to support the occupation for service the tourist in nine tourism temples area systematically, cleaning and cooperated management under “the network assembly of cultural tourist community of 9 temples in Krungthonburi Srimahasamuth” as the center of propulsion and also result the people about the sufficient economic until they can depend on themselves under the project named “visiting the new tourism of lands on cultural route in 9 temples Krungthonburi Srimahasamuth”.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (ไม่ปรากฏปีที่พิมพ์). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560 – 2564). กรุงเทพฯ : สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2555). การท่องเที่ยว : มิติแห่งศาสตร์บูรณาการ. วารสารวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 7(1), 1.
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2559). รัชกาลที่ 5 กับการเสด็จฯ อินเดีย พ.ศ. 244 และความเข้าใจต่อการปฏิรูปแห่งรัชสมัย. เอกสารประกอบการสัมมนาวิชาการประจำปี 2559 ASEAN : Siam – Thailand + Japan + China and + India. (25 พฤศจิกายน 2559).
ชนินทร์ ศรีวิสุทธิ์ และ พัทรียา หลักเพ็ชร. (2561). แนวทางการขับเคลื่อนนโยบายตามข้อตกลงร่วมว่าด้วยการยอมรับคุณสมบัติบุคลากรวิชาชีพ การท่องเที่ยวไปสู่การปฏิบัติ : กรณีศึกษาเชิงเปรียบเทียบประเทศสมาชิกอาเซียน. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(ฉบับพิเศษ), 99.
ณัฏฐณิชชา สิงห์บุระอุดม, วรัทยา ธรรมกิตติภพ และ พนิต เข็มทอง. (2561). สมรรถนะอาชีพมัคคุเทศก์นำเที่ยวทะเลชายฝั่ง ตามกรอบแนวคิดการวิเคราะห์หน้าที่. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(2), 159.
ดวงรัตน์ ด่านไทยนำ. (2553). พฤติกรรมในการเลือกและความต้องการของนักท่องเที่ยวต่อคู่มือการท่องเที่ยวด้วยตนเอง (กรณีศึกษาชุมชนบางนกแขวก จังหวัดสมุทรสงคราม). วารสารวิจัยและพัฒนา, 2 (1), 80.
พิมพ์ลภัส พงศกรรังศิลป์. (2557). การจัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน : กรณีศึกษาบ้านโคกไคร จังหวัดพังงา. วารสาร Veridain E-Journal, 7(3), 650.
วันทนี สว่างอารมณ์. (2550). นวัตกรรมที่เกิดขึ้นในการพัฒนาการท่องเที่ยว. วารสารก้าวทันโลกวิทยาศาสตร์, 7(1), 60.
สภาปฏิรูปแห่งชาติ. (2558). วาระการพัฒนาที่ 1: การพัฒนาด้านการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2022 Journal of MCU Humanities Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.