การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามหลักโอวาทปาติโมกข์ : หลักการ อุดมการณ์และวิธีการ

บทคัดย่อ

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นการน้อมนำหลักพระพุทธพจน์ที่พระพุทธองค์ตรัสหลักการไว้เป็นเบื้องต้น หรือกำหนดเป็นนโยบายหลักในการทำงาน จากนั้น จึงนำไปสู่การกำหนดวัตถุประสงค์ของการเผยแผ่ให้สอดคล้องกับนโยบาย หลักการดำเนินการอยู่ในแนวทางแห่งความพ้นทุกข์ ทั้งนี้ โดยมีพระพุทธพจน์เป็นหลักการใหญ่ ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข์หลังจากที่ทรงตรัสรู้ได้ 9 เดือน ในวันเพ็ญเดือนมาฆะ  ณ เมือง ราชคฤห์ แคว้นมคธ ประกอบด้วยองค์ 4 ประการ เรียกว่า จาตุรงคสันนิบาต กล่าว คือ 1. วันนั้นเป็นวันเพ็ญมาฆปูรณมี  2. พระภิกษุ 1,250 องค์ มาประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย 3. พระภิกษุเหล่านั้นเป็นพระอรหันต์ และ 4. พระภิกษุเหล่านั้นเป็นเอหิภิกขุ  คือ พระพุทธเจ้าทรงกล่าวให้อุปสมบทด่วยพระองค์เอง

ความสําคัญของโอวาทปาฏิโมกข มี 13 ประการ คือ หลักการ 3 หมายถึง สาระสําคัญที่ควรยึดถือเพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติ ได้แก่ การไม่ทําบาปทั้งปวง การทํากุศลให้ถึงพร้อม และการทําจิตให้ผ่องใส อุดมการณ์ 4 หมายถึง การบรรลุเป้าหมาย ได้แก่ ความอดทน ความไม่เบียดเบียน ความสงบ และนิพพาน วิธีการ 6 หมายถึง  แนวทางในการปฏิบัติสําหรับนักบวช ได้แก่ การไม่ว่าร้าย การไม่ทําร้าย การสํารวมในปาฏิโมกข์ การรู้จักประมาณ การอยู่ในสถานที่ที่สงัดและการฝึกหัดจิตใจให้สงบละเอียด