An Effectiveness of Peer Counselling Competency Development Program for Undergraduate Students in the Faculty of Education Suan Dusit University
Keywords:
Development Program, Peer Counseling, CompetencyAbstract
The purposes of the research were 1) create peer counseling competency development program of the students of the Faculty of Education 2) compare the scores of the peer counseling competency of students of the Faculty of Education before and after the experiment. The research population consisted of 190 students of the Faculty of Education, the second year, Suan Dusit University. The research Random sampling included 30 people. The research instrument was the peer counseling competency development program Evaluation form counseling competency and strategy used to analyze the data such as arithmetic mean, percent, standard deviation and hypothesis testing with t-test (independent samples)
The research results were as follows.
- The results of the create peer counseling competency development program, training, total 12 hours. Program consisted of: Unit 1 Relationship building and training agreements. Unit 2 Understand teenagers. Unit 3 counseling. Experts with known appropriate value of 0.50 to 1.00 which could be practical application.
- The comparison of the scores of the peer counseling competency of the Faculty of Education students having post-test higher scores of the peer counseling competency than pre-test with statistical significance at .05.
References
กรกฎา นักคิ้ม. (2559). สมรรถนะครูที่ปรึกษาของนักเรียนเพื่อนที่ปรึกษา (YC) เขตภาคกลาง. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 8(2), 88-102.
กฤษมันต์ วัฒนาณรงค์. (2553). สมรรถนะวิชาชีพ. กรุงเทพฯ : ศูนย์ผลิตตำราเรียนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ขจรศักดิ์ ศิริมัย. (2554). เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับสมรรถนะ. สืบค้น 5 มิถุนายน 2560, จาก http://competency.rmutp.ac.th.
จันทิมา ทอดสนิท. (2554). ผลของโปรแกรมการพัฒนาความสามารถในการให้คำปรึกษาของเพื่อนที่ปรึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 5(1), 22-26.
จีน แบรี่. (2549). การให้คำปรึกษา. กรุงเทพฯ : เจริญวิทย์การพิมพ์.
เทื้อน ทองแก้ว. (2550). สมรรถนะ (Competency) : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
นิด้าโพล. (2560). พฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ต. สืบค้น 3 กรกฎาคม 2560, จาก http://nidapoll.nida.ac.th
มูลนิธิอินเทอร์เน็ตร่วมพัฒนาไทย. (2555). รู้เท่าทันสื่อ ICT. สมุทรปราการ: บริษัทเอเชียแปซิฟิคออฟเซ็ท.
วัชรี ทรัพย์มี. (2554). ทฤษฎีให้บริการปรึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริบูรณ์ สายโกสุม. (2548). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพ : ภาควิชาจิตวิทยา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สวนดุสิโพล. (2560). การใช้ความรุนแรงของวัยรุ่นไทย ณ วันนี้. สืบค้น 1 มิถุนายน 2560, จาก http://suandusitpoll.dusit.ac.th
สำนักเฝ้าระวังทางวัฒนธรรม สำนักงานปลัดกระทรวงวัฒนธรรม. (2558). เด็กไทยรู้เท่าทันสื่อ. กรุงเทพฯ : สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2550). อีคิว : ความฉลาดทางอารมณ์ (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษาและสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). หลักสูตรฝึกอบรมนักเรียน เพื่อนที่ปรึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
อาดัม นีละไพจิตร. (2555). การศึกษาคุณลักษณะผู้ให้คำปรึกษาชุมชนของนักศึกษาสาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(1), 162-173.
Helen Cowie and Sonia Sharp. (1996). Peer Counselling in Schools. Camgridge : Cromwell Press Ltd, Melksharm.
Lucky Odirile. (2012). The Role of Peer Counseling in a University Setting: TheUniversity of Botswana. Retrieved 5 April 2018, from https://www.ncsu.edu
Mullen, P.R., Uwamahoro, O., Blount, A.W., & Lambie, G.W. (2015). Development of counseling students' self-efficacy during their preparation program. The Professional Counselor, 5(1), 175-184.
