การปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยา 4.0
คำสำคัญ:
การปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยา 4.0; โลกยุคที่ 4บทคัดย่อ
โลกได้เปลี่ยนแปลงเข้าสู่ยุคที่ 4ซึ่งมีการพัฒนาของเทคโนโลยีและนวัตกรรม มีรูปแบบการสื่อสารที่เปลี่ยนไป รวมทั้งมีการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว จึงควรให้ความสำคัญกับการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยา ให้มีความสอดคล้องกับพลวัตของโลกที่เปลี่ยนแปลงเข้าสู่โลกยุคที่4เป็น “การปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยา 4.0” ที่มีเป้าหมายของการปรึกษาที่จะช่วยเอื้อให้ผู้มาปรึกษาลดตัณหาและละวางได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น โดยผู้ให้การปรึกษาจะต้องมีคุณลักษณะที่จะช่วยให้ผู้มาปรึกษาเข้าใจความจริงของชีวิตตามหลักธรรมได้อย่างเรียบง่ายและรวดเร็ว มีทักษะที่ใช้ในการปรึกษาโดยใช้วิธีการสื่อสารที่สั้นและกระชับ และมีผลของการปรึกษาในลักษณะที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนภายในของผู้มาปรึกษาให้มีสภาวะอารมณ์ที่สามารถสงบลงได้อย่างรวดเร็ว
References
กลุ่มงานประชาสัมพันธ์และสื่อสารองค์กร กรมสุขภาพจิต (2561, 10 กุมภาพันธ์). กรมสุขภาพจิต ชี้ 5 ปัจจัยเสี่ยง ก่อปัญหาสุขภาพจิตยุคไทยแลนด์ 4.0 รุกงานสร้างความเข้มแข็งชุมชนรับมือ. ข่าวแจกกรมสุขภาพจิต สืบค้นเมื่อ 14 กรกฎาคม 2561, จาก https://www.prdmh.com/ข่าวสาร/ข่าวแจกกรมสุขภาพจิต/998-กรมสุขภาพจิต-ชี้-5-ปัจจัยเสี่ยง-ก่อปัญหาสุขภาพจิตยุคไทยแลนด์-4-0-รุกงานสร้างความเข้มแข็งชุมชน-รับมือ.html
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2559). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมและจัดการความรู้เพื่อสังคม.
พัชรี คำธิดา (2551, 7-8 กรกฎาคม). บิณฑบาตความทุกข์. การประชุมวิชาการ การป้องกันการฆ่าตัวตาย ครั้งที่ 8 เรื่อง เสริมสร้างชีวิต ฝ่าวิกฤตโลกร้อน สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2561, จาก https://www.dmh.go.th/abstract/ details.asp?id=1270
มั่นเกียรติ โกศลนิรัติวงษ์. (2541). พุทธธรรม: ทฤษฎีและเทคนิคการให้คำปรึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ฤทธิรงค์ หาญรินทร์ และสมพร รุ่งเรืองกลกิจ. (2551). การให้การปรึกษารายบุคคลแนวพุทธศาสนาในผู้ป่วยเรื้องรังที่มีภาวะซึมเศร้า. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย. 16(1), 14-21.
วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา. (2559). การพัฒนารูปแบบการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยาบูรณาการของพระสงฆ์ที่มีบทบาทให้การปรึกษา (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.
วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา สิริวัฒน์ ศรีเครือดง และเอมอร กฤษณะรังสรรค์. (2560). การพัฒนารูปแบบการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยาบูรณาการของพระสงฆ์ที่มีบทบาทให้การปรึกษา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5(1), 111.
โสรีช์ โพธิแก้ว. (2553). การประยุกต์อริยสัจ 4 ของพระพุทธศาสนากับการปรึกษาเชิงจิตวิทยา และจิตวิทยารักษา. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โสรีช์ โพธิแก้ว. (2553). การสังเคราะห์หลักอริยสัจ 4 สู่กระบวนการปรึกษาเชิงจิตวิทยา/จิตรักษา เพื่อการพัฒนา รักษา และเยียวยาชีวิตจิตใจ: แนวคิด แนวทาง ประสบการณ์ และงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2559). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมและจัดการความรู้เพื่อสังคม.
พัชรี คำธิดา (2551, 7-8 กรกฎาคม). บิณฑบาตความทุกข์. การประชุมวิชาการ การป้องกันการฆ่าตัวตาย ครั้งที่ 8 เรื่อง เสริมสร้างชีวิต ฝ่าวิกฤตโลกร้อน สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2561, จาก https://www.dmh.go.th/abstract/ details.asp?id=1270
มั่นเกียรติ โกศลนิรัติวงษ์. (2541). พุทธธรรม: ทฤษฎีและเทคนิคการให้คำปรึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ฤทธิรงค์ หาญรินทร์ และสมพร รุ่งเรืองกลกิจ. (2551). การให้การปรึกษารายบุคคลแนวพุทธศาสนาในผู้ป่วยเรื้องรังที่มีภาวะซึมเศร้า. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย. 16(1), 14-21.
วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา. (2559). การพัฒนารูปแบบการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยาบูรณาการของพระสงฆ์ที่มีบทบาทให้การปรึกษา (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.
วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา สิริวัฒน์ ศรีเครือดง และเอมอร กฤษณะรังสรรค์. (2560). การพัฒนารูปแบบการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยาบูรณาการของพระสงฆ์ที่มีบทบาทให้การปรึกษา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5(1), 111.
โสรีช์ โพธิแก้ว. (2553). การประยุกต์อริยสัจ 4 ของพระพุทธศาสนากับการปรึกษาเชิงจิตวิทยา และจิตวิทยารักษา. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โสรีช์ โพธิแก้ว. (2553). การสังเคราะห์หลักอริยสัจ 4 สู่กระบวนการปรึกษาเชิงจิตวิทยา/จิตรักษา เพื่อการพัฒนา รักษา และเยียวยาชีวิตจิตใจ: แนวคิด แนวทาง ประสบการณ์ และงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
2019-07-27
How to Cite
ฉบับ
บท
บทความวิชาการ
