รูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์ไทยในปัจจุบัน

บทคัดย่อ

ในการเผยแผ่พระศาสนา ได้ปรากฏตั้งแต่พระบรมศาสดาทรงมีพระชนม์อยู่ ซึ่งหลังจากพระองค์ทรงตรัสรู้ธรรมแล้ว ได้ทรงเสวยวิมุติอยู่ 7 สัปดาห์  ภายหลังจึงได้ทรงนำหลักธรรมที่ตรัสรู้ออกเผยแผ่ให้นักบวชชื่อปัญจวัคคีย์ทั้ง 5 และคนอื่นๆ ในครั้งแรกนั้นพระโกณฑัญญะสามารถบรรลุโสดาปัตติมรรค (ได้ดวงตาเห็นธรรม) แล้วได้ทูลขออุปสมบทเป็นเอหิภิกขุอุปสัมปทา ในลำดับถัดมา สมาชิกในกลุ่มปัญจวัคคีย์ คือ วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และอัสสชิ ก็สามารถบรรลุธรรมตาม
และกราบทูลขออุปสมบทในเวลา การเผยแผ่พระศาสนา ซึ่งได้เริ่มตั้งแต่องค์พระบรมศาสดาเป็นต้นมา และได้สืบทอดมาจนถึงพระสงฆ์ในปัจจุบัน โดยการเผยแผ่มีลักษณะที่เหมือนกับครั้งพุทธกาล ได้แก่ เพื่อนำความเลื่อมใสศรัทธา ให้เกิดมีขึ้นในจิตใจของประชาชน ทำให้พวกเขาถึงซึ่ง
พระรัตนตรัยว่าเป็นที่พึ่ง ทั้งนี้เพื่อดับทุกข์ ซึ่งการเผยแผ่พระศาสนาครั้งแรก พระพุทธองค์ทรงใช้หลักพุทธธรรมที่ได้ตรัสรู้โดยชอบแล้วออกเผยแผ่ให้ชาวโลกได้รู้ตาม เพราะยังไม่มีพระสงฆ์คอยช่วยเหลือในการเผยแผ่พระศาสนา และมีกลุ่มบุคคลผู้ยอมรับนับถือถวายตนถึงซึ่งพระพุทธและ
พระธรรมว่าเป็นสรณะ เรียกว่า เทวาจิก เฉพาะกรณีของตปุสสะและภัลลิกะพ่อค้า จึงเป็นเทววาจิกอุบาสกคนแรกในพระพุทธศาสนา คือ ผู้กล่าววาจาถึงรัตนะ 2 ว่าเป็นสรณะที่พึ่งอันประเสริฐ