การสื่อสารการเมืองและความสำนึกทางการเมืองที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมือง ของประชาชนในจังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน (2) วิเคราะห์การสื่อสารการเมืองและความสำนึกทางการเมืองที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมือง และ 3) เสนอแนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดชลบุรี เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี กรอบแนวคิดจากทฤษฎีของ Mc Quail, Almond และ Verba รวมถึง Nie และ Kim การวิจัยเชิงปริมาณประชากรได้แก่ ประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไปในจังหวัดชลบุรี จำนวน 1,188,405 คน นำมาคำนวณกลุ่มตัวอย่างสูตรของทาโร ยามาเน่ ได้ จำนวน 400 คน การวิจัยเชิงคุณภาพการสัมภาษณ์กำนันอำเภอละ 2 คน รวม 22 คน เครื่องมือการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามที่เป็นมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และแบบสัมภาษณ์นำข้อมูลคุณภาพมาวิเคราะห์เนื้อหา สถิติที่ใช้ได้แก่ แจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ. ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง พบว่ามี 1 ด้านอยู่ในระดับมาก คือด้านการใช้สิทธิเลือกตั้ง และอยู่ในระดับปานกลาง 3 ด้าน คือการเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมือง การจัดตั้งและการเป็นสมาชิกกลุ่มการเมือง การปฏิบัติตามบทบาทตามรัฐธรรมนูญ และอยู่ในระดับน้อย ด้านการชุมนุมทางการเมือง (2) การวิเคราะห์อิทธิพลของการสื่อสารการเมืองและความสำนึกทางการเมือง พบว่าตัวแปร 5 ด้าน ได้แก่ การรับรู้ข้อมูลข่าวสารทางการเมือง ความน่าเชื่อถือของแหล่งข้อมูลทางการเมือง การเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารทางการเมือง ความเข้าใจสิทธิและหน้าที่ทางการเมือง และการแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์ทางการเมือง ร่วมกันพยากรณ์การมีส่วนร่วมทางการเมือง ได้ร้อยละ 30.1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ควรมุ่งเน้นการเลือกใช้สื่อการสื่อสารทางการเมืองที่เหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย เพิ่มการให้ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของประชาชนในระบอบประชาธิปไตย พร้อมทั้งจัดกิจกรรมส่งเสริมให้เห็นความสำคัญของการเป็นสมาชิกพรรคการเมืองและการมีส่วนร่วมในการดำรงตำแหน่งทางการเมืองในระดับท้องถิ่น