การพัฒนาระบบการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างด้วยนวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ของกรมสรรพากร

ผู้แต่ง

  • ภัทรพล เพ็งแจ่ม นักศึกษาระดับปริญญาโท สาขานวัตกรรมการบริหารภาครัฐ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • สมพงษ์ พิพัฒน์เอกสกุล คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • นภัทร์ แก้วนาค คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

คำสำคัญ:

การจัดเก็บหนี้, ภาษีอากรค้าง, นวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างของกรมสรรพากร (2) พัฒนากระบวนการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างของกรมสรรพากรให้มีประสิทธิภาพ และ (3) เพื่อพัฒนาระบบการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างด้วยระบบนวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ของกรมสรรพากร เป็นการวิจัยผสมผสาน ระหว่างเชิงปริมาณ ด้วยวิธีการสอบถาม และเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มย่อย โดยมีกลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ จำนวน 400 คน เป็นผู้ที่มีหนี้ภาษีค้างกับทางกรมสรรพากร และมีกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 คน และผู้ร่วมสนทนากลุ่ม จำนวน 7 คน รวมทั้งสิ้น 416 คน

ผลการศึกษาพบว่า

         1. ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างของกรมสรรพากร ประกอบด้วย ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับกฎหมายและภาษีอากร สภาวการณ์ทางเศรษฐกิจความไม่ยุติธรรมในการเสียภาษีอากร ช่องโหว่ของกฎหมาย และบทบัญญัติและบทลงโทษของกฎหมายภาษีอากร

         2. องค์ประกอบที่สำคัญต่อการพัฒนาระบบการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างด้วยระบบเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ของกรมสรรพากร ได้แก่ 1) ปัญหาและอุปสรรคของระบบจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้าง 2) แนวทางหรือวิธีการแก้ไขปัญหาและอุปสรรคของระบบจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้าง 3) ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างของกรมสรรพากร 4) การพัฒนาระบบจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้าง และ 5) การนำนวัตกรรมระบบจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้าง

         3. การพัฒนาระบบการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างด้วยระบบเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ของกรมสรรพากร ได้แก่ 1) ความสำนึกในหน้าที่ของการเสียภาษีอากร 2) ลักษณะชองกฎหมายเกี่ยวกับภาษีอากร 3) ประสิทธิภาพของพนักงานผู้จัดเก็บภาษี 4) บรรยากาศที่เอื้ออำนวยให้ปฏิบัติตามกฎหมายเกี่ยวกับภาษีอากร 5) โครงสร้างภาษีอากร และ 6) การนำนวัตกรรมระบบการจัดเก็บภาษีอากรค้างมาใช้

References

กรมสรรพากร. (2565). รายงานประจำปี 2563 - 2565 ของกรมสรรพากรกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์คอมฟอร์ม.

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2564). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ. สืบค้นจาก https://www.dip.go.th/th (12 กรกฎาคม 2566).

กระทรวงการคลัง.(2553). รายงานประจำปี 2553 ของ กระทรวงการคลัง. สืบค้นเมื่อ 28 สิงหาคม 2566, จาก http://www.mof.go.th

กระทรวงการคลัง.(2553). ความรู้เรื่องภาษี. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2566, จากhttp://taxclinic.mof.go.th

กิตติ ภักดีวัฒนะกุล และ พนิดา พานิชกุล (2551).การวิเคราะห์และออกแบบระบบ.เคทีพี แอนด์ คอนซัลท์.

ชาติ งามจันทร์. (2561). การเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดเก็บรายได้ขององค์การบริหารส่วนตำบลพะงาด อำเภอขามสะแกแสง จังหวัดนครราชสีมา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

นูรีซา มาหิเละ. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการจัดเก็บภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดนราธิวาส. สารนิพนธ์, หลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ประเวช ชุ่มเกษรกูลกิจ, ศจีมาจ ณ วิเชียร.(2561) พฤติกรรมสร้างนวัตกรรมในการทำงาน แนวคิดปัจจัยเชิงสาเหตุความท้าทาย, วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, สถาบันวิจัยพฤศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, (10), 25-41.

ปัทมา ศรีมณี และวิษณุพงษ์ โพธิพิรุฬห์.(2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการสร้างสรรค์ นวัตกรรมระดับบุคคล: กรณีศึกษาพนักงานสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (วิทยาเขตหาดใหญ่), หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

มรกต จันทร์กระพ้อ และกฤษดา เชียรวัฒนสุข. (2562). การสร้างองค์การแห่งนวัตกรรมเพื่อขับเคลื่อนสู่ความเป็นเลิศขององค์การ. วารสารนักบริหาร, 39 (1), 52-66.

มสารัศม์ หรสิทธิ์เดชเจริญ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อหนี้ภาษีอากรค้างในประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และการบริหารธุรกิจ, 4(2), 55-72.

พรพรรณษา สุขรัตน์. (2566). การก่อหนี้และวิธีการจัดการหนี้สินที่ส่งผลต่ออิสรภาพทางการเงินของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์แห่งหนึ่ง. สารนิพนธ์ หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2560). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

รัตนา บรรณาธรรม. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสร้างนวัตกรรมของ ข้าราชการสำนักอนามัยกรุงเทพมหานคร, วารสารวิชาการสาธารณสุข,28(5), 915924.

รุ้งไพลิน บุญหล้า. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการจัดเก็บภาษีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลพบุรี,วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. สืบค้นจาก http://etheses.aru.ac.th/PDF/1256362024_11.PDF

วสันต์ สุทธาวาศ และ ประสพชัย พสุนนท์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมสร้างนวัตกรรมระดับบุคคลในสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสาร Veridian E-Journal, 8(1).

สมบัติ นามบุรี . (2562). นวัตกรรมและการบริหารจัดการ, วารสารวิจัยวิชาการ, มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต, กรุงเทพฯ, 2 (2), 121-134.

สมใจ ลักษณะ (2546). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรงเทพฯ : สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.

สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน). (2562). เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์สำหรับการบริหารภาครัฐ. เข้าถึงได้จาก https://www.dga.or.th/document-sharing/dga-e-book/annual-ai/47112

สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2549). การจัดการนวัตกรรมสำหรับผู้บริหาร = Innovation management for executives (IMEs). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.

สัจจวัตน์ เรืองกาญจน์กุล.(2566). แนวทางการพัฒนาองค์กรในการจัดเก็บภาษีของประเทศไทย.วารสารรามคำแหง ฉบับนิติศาสตร์. 12(1).

สุเทพ พงษ์พิทักษ์. (2555).การบริหารจัดเก็บภาษีอากรโดยหลักการบริหารความเสี่ยง.สืบค้นเมื่อ 11 สิงหาคม 2566, จาก http://www.rukaccounting.com/news/325733/

สนั่น เถาชารี.(2551). กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงด้านทรัพยากร บุคคลเพื่อความสำเร็จของ องค์กร. Industrial Technology Review, (187), 145-151.

อนันต์ มณีรัตน์. (2559). Thai innovation. กรุงเทพมหานคร: ซีเอส ล็อกซอินโฟ.

Becker and Neuhauser. (1975). The Efficient Organization. New York: Elsevier Scientific Publishing Co.

Berelson, D. (1952). Content Analysis in Communicative Research. New York: The Free Press.

Certo, Samuel C. (2000). Modern Management. New York: Prentice Hall.

Daugherty, P. R., and Wilson, H. J. (2018). Human + Machine: Reimagining Work in the Age of AI.

Department of Local Administration. (2012). The Development Plan of the Local Government Organization. Bangkok: Department of Local Administration.

David Smith. (2006). Exploring Innovation. Berkshire: McGraw-Hill Education.

Denzin, N.K. (1970). The research act. Chicago, IL: Aldine.

European Union. (2010). Compliance risk management guide for tax administrations. Retrieved August 10, 2023, from http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/common/publications/info_docs/taxation/risk_managt_guide_en.pdf

Holsti, O. R. (1969). Content Analysis for the Social Science and Humanities. Massachusetts: Addison–Wesley.

Herkema, S. (2003).A Complex Adaptive Perspective on Learning within Innovation Projects. The Learning Organization.10(6),340 346.

Kanter. (1988). Change-Master Companies: Environments in which Innovations Florish.

In R.L.Kuhn (Ed.), Handbook for Creative and Innovation Managers. United States of American: McGraw-Hill.

Lemon, M. & Sahota, P. S. (2003).Organizational Culture as a Knowledge Repository for Increased Innovation Capacity. Technovation.

Ministry of Finance. (2017). Ministerial Regulations on the division of government. https://www.rd.go.th/fileadmin/user_upload/kormor/newlaw/k25601.pdfhttps/

Ministry of Finance. (2020). Annual Report on Tax Collection. Bangkok: Revenue Department.

Wing, K., & Zhang, Y. (2010). Tax Debt Collection Strategies: A Comparative Analysis. International Journal of Public Administration, 33(7), 345-360.

Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.

Zaleanick, A.et al. (1957). Motivation Productivity and Satisfaction of Workers. Massachusettes: Division of Research, Harvard University.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-04-30

How to Cite

เพ็งแจ่ม ภ., พิพัฒน์เอกสกุล ส., & แก้วนาค น. . (2025). การพัฒนาระบบการจัดเก็บหนี้ภาษีอากรค้างด้วยนวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ของกรมสรรพากร. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 19(1), 158–173. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/hsjournalnmc/article/view/277560