ปัญหาการปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในคดีอาญา

Temporary Release of Criminal Offenders According

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในคดีอาญา ซึ่งพิจารณาจากปัญหา 1)สาเหตุที่ต้องมีการขอปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในคดีอาญา 2)ผลกระทบในการไม่ได้รับการปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในคดีอาญา 3)การขอปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในชั้นพนักงานสอบสวน หรือ ศาล 4) การปล่อยชั่วคราวในญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสารกฎหมาย ทั้งของญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกาและของประเทศไทย

          จากการศึกษาพบว่า 1)ปัญหาสาเหตุที่ต้องมีการขอปล่อยชั่วคราว ผู้กระทำความผิดในคดีอาญา สืบเนื่องมาจากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2560 มีบทบัญญัติว่า ในคดีอาญา ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่มีความผิด และ จะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นเสมือนเป็นผู้กระทำความผิดมิได้ จึงต้องให้การปล่อยชั่วคราว 2)ปัญหาผลกระทบในการไม่ได้รับการปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในคดีอาญา อาจมี ผลกระทบต่อการดำเนินคดีของผู้ต้องหาและจำเลย เพราะการควบคุม ผู้ต้องหาและจำเลย เป็นการตัดโอกาสในการต่อสู้คดี 3)ปัญหาการขอปล่อยชั่วคราวผู้กระทำความผิดในชั้นพนักงานสอบสวน หรือ ศาล ถ้ามีคำคัดค้านของพนักงานสอบสวน พนักงานอัยการ โจทก์ ผู้เสียหาย หรือรายงานหรือความเห็นของเจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายกำหนดให้มีอำนาจหน้าที่ที่เกี่ยวกับการนั้น ศาลรับมาประกอบการวินิจฉัยได้ ซึ่งเงื่อนไขดังกล่าวอาจเกิดความไม่ยุติธรรมแก่ผู้กระทำความผิดเนื่องจากคำคัดค้านดังกล่าวอาจเกิดจากเหตุผลส่วนตัว 4)ในญี่ปุ่น ขณะทำการสอบสวน ผู้ต้องหาไม่มีสิทธิขอประกันตัว หลังจากพนักงานอัยการได้ฟ้องคดีต่อศาลแล้ว ศาลจึงอาจให้ประกันตัวได้ในกรณีที่แม้มีเหตุทำให้จำเลยอาจไปก่ออาชญากรรมอื่นได้อีก ในสหรัฐอเมริกา ศาลจะใช้ดุลพินิจว่าควรอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว โดยพิจารณาจากลักษณะของข้อหา ความผิดเกี่ยวข้องกับยาเสพติดหรือไม่ พยานหลักฐานที่มีต่อผู้ต้องหาและจำเลย ประวัติของผู้ต้องหาและจำเลย

          ดังนั้นจึงมีเสนอแก้ไข ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 108 วรรคสอง เจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจสั่งให้ปล่อยชั่วคราวหรือศาลอาจสั่งให้มีการสืบเสาะพฤติการณ์แห่งคดี คุณลักษณะของผู้กระทำความผิดประกอบการพิจารณาคำร้องขอปล่อยชั่วคราว