รูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) รูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ 2) ผลการพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ และ 3) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีผลต่อรูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโต การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) นักศึกษาที่กำลังศึกษาชั้นปี 1 ปีการศึกษา 2566 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ จำนวน 400 คน และ 2) ได้มาจากนักศึกษาที่มีคะแนนประเมินจากแบบวัดระดับกรอบความคิดเติบโตมีผลการประเมินเฉลี่ยน้อยกว่า 5 (จากมาตราส่วนประมาณค่า 6 ระดับ) โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบวัดกรอบความคิดเติบโตและชุดฝึกรูปแบบเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโต สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ
ผลการวิจัย พบว่า คะแนนหลังการใช้รูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโต สูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 สำหรับ
ผลการพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ มีค่าเฉลี่ยประสิทธิภาพ 81.23/84.65 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ และนักศึกษามีความพึงพอใจต่อรูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโต โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.69, S.D. = 0.42) ผลการวิจัยนี้สะท้อนให้เห็นว่ารูปแบบการเสริมสร้างกรอบความคิดที่พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพต่อการนําไปเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตของนักศึกษา ซึ่งส่งต่อการจัดกิจกรรมเรียนรู้ที่เหมาะสมและพัฒนาผู้เรียนเป็นบัณฑิตนักปฏิบัติที่พึงประสงค์ในอนาคต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ขวัญชัย ขัวนา และธารทิพย์ ขัวนา. (2562). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพัฒนานักศึกษา.วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(2), 208-222.
จารุศรี จิรวิสิฐกุล และศรัณย์ พิมพ์ทอง. (2566). ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างกรอบความคิดแบบเติบโตของพนักงานองค์การพัฒนาเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 15(2), 17-39.
ชนมน สุขวงศ์. (2566). Growth mindset: กรอบความคิดเติบโตหัวใจสำคัญสำหรับนักศึกษาครูยุคใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 12(1), 571 -583.
ธนะดี สุริยะจันทร์หอม. (2561). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างโกรว์ธ มายด์เซต สำหรับนักศึกษาหลักสูตรวิชาชีพครู (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณทิต).มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน. (2566). ข้อมูลนักศึกษา ปีการศึกษา 2566. สืบค้น 15 สิงหาคม 2566. จาก https://register.rmutsb.ac.th/content/98.
สุพิน ใจแก้ว. (2563). การพัฒนาชุดฝึกอบรมเสริมสร้างกรอบความคิดเติบโตนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(11), 348-360
Aronson, J., Fried, C. B., & Good, C. (2002). Reducing the Effects of Stereotype Threat on African American College Students by Shaping Theories of Intelligence. Journal of Experimental Social Psychology, 38(1), 113-125.
Dweck, C.S. (2016). Mindset: the new psychology of success. New York: Random House.
Dweck, C.S. (2007). Boosting Achievement with Messages that Motivate. Journal of Education Canada, 47(2), 6-10.
Dweck, C.S. (2010). Mind-sets. Journal of Principal Leadership, 10(5), 26-29.
Hong, Y.Y., & others. (1999). Implicit Theories, Attributions, and Coping: A Meaning System Approach. Journal of Personality and Social psychology, 77(3), 588-597.
King, R. B. (2012). How you think about your intelligence influences how adjusted you are: Implicit theories and adjustment outcomes. Personality and Individual Differences, 53(5), 705-709.
Yokchoo, K. (2018). Study and Enhancement Growth Mindset of Pre-Service Teachers (Doctoral Dissertation). Nakhon Pathom: Srinakharinwirot University.
