กลยุทธ์การแข่งขันของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็กในเขตเทศบาลเมืองปทุมธานี อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลทั่วไปของร้านที่ส่งผลต่อกลยุทธ์การแข่งขันของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็กในเขตเทศบาลเมืองปทุมธานี อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี 2) ศึกษากลยุทธ์การแข่งขันของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็กในเขตเทศบาลเมืองปทุมธานี อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และใช้สถิติ เชิงอนุมาน ทดสอบความแตกต่างของค่าคะแนนเฉลี่ยของกลุ่ม เป็นต้น
ผลการวิจัย พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมด มีจำนวน 400 คน เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 30-39 ปี ระดับการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลาย/ปวช. มียอดขายต่อเดือน 10,001-20,000 บาท มีระยะเวลาในการดำเนินธุรกิจ 5-10 ปี มีค่าใช้จ่ายในการซื้อสินค้ามาจำหน่ายประมาณ 5,001-10,000 บาท จำหน่ายอาหารและเครื่องดื่ม กลยุทธ์การแข่งขันของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็กในเขตเทศบาลเมืองปทุมธานี อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ด้านการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการจัดการ อันดับที่สอง คือ ด้านการสร้างบรรยากาศภายในร้าน อันดับที่สาม คือ ด้านการสร้างความแตกต่างด้านผลิตภัณฑ์ และอันดับสุดท้าย คือ ด้านการให้ความสำคัญกับลูกค้า ตามลำดับ
สรุปผลการวิจัยในภาพรวม ของกลยุทธ์การแข่งขันของผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็ก ในเขตเทศบาลเมืองปทุมธานี อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ซึ่งการวิจัยพบว่าผู้ประกอบการมีความคิดเห็นเชิงบวกต่อกลยุทธ์การแข่งขันโดยรวม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติซึ่งเป็นข้อมูลที่สําคัญในการวางแผนและการดําเนินงานในการประกอบการร้านค้าปลีก นอกจากนี้ผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นถึงความสําคัญของกลยุทธ์การแข่งขันเพื่อสร้างความแตกต่าง ซึ่งอาจเป็นสิ่งที่ผู้ประกอบการร้านค้าปลีกขนาดเล็กควรให้ความสําคัญมากที่สุดไล่เรียงตามลำดับได้แก่ อันดับที่หนึ่ง คือ การนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการจัดการ อันดับที่สอง คือ ด้านการสร้างบรรยากาศภายในร้าน อันดับที่สาม คือ ด้านการสร้างความแตกต่างด้านผลิตภัณฑ์ และอันดับสุดท้าย คือ ด้านการให้ความสำคัญกับลูกค้า เป็นต้น ทั้งนี้เพื่อช่วยให้ผู้บริหารร้านค้าปลีกชนาดเล็กใช้ในการวางแผนและดําเนินกิจกรรมต่าง ๆ ในการสร้างกลยุทธ์ การพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการของตนให้เหมาะสมกับความต้องการและความพึงพอใจของลูกค้าช่วยให้ผู้ประกอบการสามารถสร้างความแตกต่างในธุรกิจร้านค้าปลีกขนาดเล็กและสามารถแข่งขันได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัญญาณัฐ แสนสุวรรณ. (2567).ปัจจัยที่สร้างแรงจูงใจต่อผู้บริโภคในการตัดสินใจซื้อสินค้าและบริการผ่านเว็บไซต์ ของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองมหาสารคาม Journal of Organizational Management Excellence, 1(2), 17–28. https://so16.tci-thaijo.org/index.php/ JOME/article/download/654/445/3696
จรินทร์ จารุเสน และธันย์นิชา วิโรจน์รุจน์. (2565). การบริการช่องทางการตลาดสําหรับผลิตภัณฑ์ผ้าขาวม้าบนอัตลักษณ์ชุมชนกลุ่มวิสาหกิจชุมชนคอตตอนดีไซน์ จ.ปทุมธานี. วารสารศิลปการจัดการ, 6(1), 160-174. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/252299
จิรวุฒิ หลอมประโคน, อิสราภรณ์ ลาดละคร และเหมือนจิต จิตสุนทรชัยกุล. (2564). กลยุทธ์ของธุรกิจค้าปลีก 4.0. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 15(2), 17-24. https://so05.tci-thaijo.org/index.php /RRBR/article/view/254053
ทัศนา หงษ์มา. (2565). กลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดในยุค 4.0 ของธุรกิจร้านค้าปลีกขนาดเล็ก ในจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิจัยราชภัฏธนบุรีรับใช้สังคม, 8(1), 1-17. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/DRURDI/article/view/254218
ทัศนา หงษ์มา. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาพลักษณ์ตราสินค้า คุณค่าตราสินค้ากับความจงรักภักดีในตราสินค้าเครื่องสำอางนำเข้าจากต่างประเทศของผู้บริโภคในจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิจัยราชภัฏธนบุรีรับใช้สังคม, 8(2), 79-94. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/DRURDI/article/view/257731
นิคม ชุมเมือง และทวิช บุญธิรัศมี. (2563). การปรับตัวของธุรกิจร้านค้าปลีกเพื่อการพัฒนาชุมชน ตำบลทุ่งหลวงอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 5(3), 123-132. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMSD/article/view/252356
พรรณรัตน์ บุญกว้าง, ธนกร สิริสุคันธา และรวมพร มาลา. (2566). โอกาสและความท้าทายเพื่อความอยู่รอดของร้านค้าปลีกขนาดเล็กในยุคหลังโควิด-19. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 8(2), 87-98. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/mcjou/article/view/267586
พิสณุ ฟองศรี. (2560). วิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). ริษัท พอเพอร์ตี้ จำกัด
เพ็ญลักษณ์ ทองศรี และณัฐนรี สมิตร. (2563). แนวทางการปรับตัวในการดำเนินธุรกิจร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 14(3), 447-460. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/journaldtc/article/view/245531
สุภาพ พงษ์เพ็ง, ลาวัลย์ ต้นสกุลรุ่งเรือง, เสาวนีย์ สมันต์ตรีพร และศิริพร สัจจานันท์. (2565). ปัจจัยความสัมพันธ์เชิงสาเหตุต่อการพัฒนาศักยภาพการแข่งขันของร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน, 8(1), 137-152. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Logis_j/article/view/256008
สุพัชชาตั้งจิตเจริญ และมะดาโอะ สุหลง. (2565). กลยุทธ์ความได้เปรียบทางการแข่งขันและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ ที่มีผลต่อความเชื่อมั่นในตราสินค้าวารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(3),68-79 https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hsrnj/article/view/259484/175452
สุดารัตน์ สะโดอยู่ และ แสงจิตต์ ไต่แสง,2565. ปัจจัยในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงาน บริษัท เอลเลค แอนด์เอลเทค (ประเทศไทย) จำกัด จังหวัดปทุมธานีวารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 24 ( 2 ), 1-10. https://so03.tci-thaijo.org/index.php /msaru/article/view/260603
สุมัยยา นาคนาวา. (2564). ทัศนคติพฤติกรรม และ ส่วนผสมทางการตลาดที่มีความสัมพันธ์และ ส่งผลต่อทัศนคติการใช้บริการร้านอาหารฮาลาล ของผู้บริโภคที่ไม่ใช่มุสลิม. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ ธุรกิจบริการ, วิทยาลัยดุสิตธานี.
สำนักงานจังหวัดปทุมธานี. (2566). รายงานสถิติจังหวัดปทุมธานี. สำนักงานจังหวัดปทุมธานี. https://pathumthani.nso.go.th/reports-publications/ebook/36-2566.html
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ปณิศา มีจินดา และศุภร เสรีรัตน์ (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. พัฒนศึกษา.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nded.). Erlbaum.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and Personality. Harper and Row.
Porter, M. E. (1998). Clusters and the new economics of competition. Harvard Business Review.
Kotler, P., & Keller, K. (2003). Marketing Management (international version). Prentice Hall.