ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มปริมาณความต้องการผลิตภัณฑ์จากแพะ ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
เนื้อแพะเป็นแหล่งโปรตีนที่ดี เนื่องจากไขมันต่ำ ธาตุเหล็กสูง เมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ประเภทอื่น แต่กลับมีปริมาณการบริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะเพียงเฉพาะกลุ่ม บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยตามลักษณะกลุ่มลูกค้าและปัจจัยทางการตลาดที่ส่งผลต่อโอกาสการเพิ่มปริมาณความต้องการบริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ด้วยแบบสอบถามเชิงโครงสร้างที่ผ่านการทดสอบความเที่ยงตรง ความเชื่อมั่น และได้รับการยกเว้นการพิจารณาด้านจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ จากกลุ่มผู้บริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะ จำนวน 400 ราย โดยการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Judgment sampling) ด้วยวิธีการแบบลูกโซ่ (Snowball sampling) แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์โดยเลือกใช้ Ordered Logit Models และประมาณการณ์ปริมาณการบริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะ และวิเคราะห์ผลกระทบส่วนเพิ่มของตัวแปรปัจจัยตามลักษณะกลุ่มลูกค้า และปัจจัยทางการตลาดที่ส่งผลต่อโอกาสการเพิ่มปริมาณความต้องการบริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยด้านรายได้ของผู้บริโภค 20,001–40,000 บาทต่อเดือน และปัจจัยทางการตลาด ได้แก่ ปัจจัยด้านการผลิต (Product) ด้านราคา (Price) และด้านการส่งเสริมการตลาด (Promote) ส่งผลในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 และการนำเสนอทางกายภาพ (Physical) ส่งผลในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 และปัจจัยที่ส่งผลต่อการเพิ่มโอกาสในการบริโภคผลิตภัณฑ์จากแพะ พบว่า ช่วงอายุของผู้บริโภค Gen X (99.97%) และ Baby boomer (99.77 %) และระดับรายได้น้อยกว่า 10,000 บาทต่อเดือน (99.73 %) ส่งผลต่อการเพิ่มความถี่ในการบริโภคจากเดือนละครั้ง เป็น 1-3 วันครั้ง อย่างมีนัยสำคัญที่ 0.01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมปศุสัตว์. (2567). ข้อมูลเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์และแพะรายจังหวัด ปีงบประมาณ 2566. กลุ่มสารสนเทศและข้อมูลสถิติ ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. สืบค้น 15 สิงหาคม 2567. จาก https://ict.dld.go.th/webnew/index.php/th/service-ict/ report/413-report -thailand-livestock/reportservey2566/1800-province-2023.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2554). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. (พิมพ์ครั้งที่ 13).กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กฤษลักษณ์ ชุ่มดอกไพร. (2564). ปัจจัยส่วนผสมทางการตลาด 7P's ที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการ ศูนย์การค้า ดองกิ มอลล์ ทองหล่อ (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จันติมา จันทร์เอียด. (2565). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมของผู้บริโภคกาแฟสดในเขตเทศบาลเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(1), 58-75.
ชลธิชา ปราชญ์จันทึก. (2565). ส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมตามแบบแผนที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารเสริมผู้สูงวัยของผู้บริโภคในเขต กทม. (การศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ดาวสวรรค์ สุขพันธ, บุญชนิต วิงวอน, บุญฑวรรณ วิงวอน, ขจรศักดิ์ วงศ์วิราช และพิเชฐ ทองคำ. (2565). การตลาดเชิงสัมพันธ์ การรับรู้คุณภาพบริการและความพึงพอใจที่มีอิทธิพลต่อความภักดีของลูกค้าที่ใช้บริการจากผู้แทนขายอุปกรณ์ทดแทนหรืออุปกรณ์เสริมเพื่อการรักษาในประเทศไทย. วารสารลวะศรีมหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 6(1), 52-70.
ธนัชพร กลั่นผลหรั่ง. (2566). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมของผู้สูงอายุในการบริโภคอาหารประเภทสุกี้ ในกรุงเทพมหานคร. Journal of Technical Education Development, 35(125), 88-98.
ธัชนนท์ เกียรติศักดิ์วัฒนา และปิยะพรรณ ช่างวัฒนชัย. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เนยแข็งของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(4), 89-100.
นิสาชล รัตนสาชล. (2566). อัตลักษณ์ของกลุ่มเจเนอเรชั่นเอ็กซ์ในการเตรียมความพร้อมเข้าสู่สังคมผู้สูงวัย. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 16(1), 71-93.
บุษบา อู่อรุณ, ภาพร ภิยโยดิลกชัย, ปัทมา วิบูลย์จันทร์ และกานต์กมล นาคศรีสังข์. (2566). การยอมรับเทคโนโลยีและแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ในยุคชีวิตวิถีใหม่: กรณีศึกษากลุ่มเบบี้บูมเมอร์ในจังหวัดชลบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 573-582.
ปิยธิดา แสงนิล. (2566). การรับรู้และปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อ เครื่องดื่มจากตู้จำหน่ายเครื่องดื่มอัตโนมัติ “เต่าบิน” ของผู้บริโภค ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. Procedia of Multidisciplinary Research, 1(5). 1-10.
ศัสยมน ศีตลาวัชรพล. (2565). อิทธิพลของปัจจัยทางการตลาดที่มีต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องดื่มกาแฟสดจากร้านสะดวกซื้อในกรุงเทพมหานคร. วารสารปัญญาปณิธาน.7(1), 197-208.
สุนิสา ชีวันโชติบัณฑิต และพอดี สุขพันธ์. (2565). รูปแบบการดำเนินชีวิตและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้ออาหารคลีนผ่านช่องทางออนไลน์ ของบุคลากรกรมสอบสวนคดีพิเศษ. วารสารบัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 15(1), 87-109.
Cronbach. (1984). Essentials of psychological testing. (4th ed.). New York, NY: Harper & Row.
Kotler, P. and Keller,K. (2016). Marketing Management. (15th ed). NewJersey: Pearson Education.
Makowska, M., Boguszewski, R. and Hrehorowicz, A. (2024). Generational Differences in Food Choices and Consumer Behaviors in the Context of Sustainable Development. Foods 2024, 13(521), 1-16.
Marshall, A. (1890). Principles of Economics. (8th ed.). London: Macmillan and Co.
Payne, A. (1993). The Essence of Services Marketing. The Essence of Management Series. Hertfordshire: Prentice Hall.
Zeithaml, V., Berry, L. and Parasuraman, A. (1994). Alternative scales for measuring service quality. A competitive assessment based on psychometric and diagnostic criteria. Journal of marketing, 70(3), 201-230.
