สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษา
คำสำคัญ:
สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้, นักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน, โรงเรียนโสตศึกษาบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษา 6 ด้าน คือ1) ด้านอาคารสถานที่ 2) ด้านหลักสูตร 3) ด้านการเรียนการสอน 4) ด้านการให้บริการผู้เรียน 5) ด้านการจัดกิจกรรมผู้เรียน และ 6) ด้านสังคมกลุ่มเพื่อน และเปรียบเทียบการจัดสภาพแวดล้อม ตามระดับการรับรู้ของครูและนักเรียน ผู้วิจัยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน ที่ได้บูรณาการวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ และการวิจัยคุณภาพเข้าด้วยกัน โดยใช้แบบสอบถามในการรวบรวมข้อมูลจากครูและนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษา ปีการศึกษา 2561 จำนวน 381 คน และใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากประชากร ซึ่งเป็นผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 7 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ( ) ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับการรับรู้สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษาโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และสภาพแวดล้อมด้านกิจกรรมผู้เรียนมีค่าเฉลี่ยของระดับการรับรู้มากที่สุด ส่วนด้านสังคมและกลุ่มเพื่อน มีค่าเฉลี่ยของระดับการรับรู้น้อยที่สุด นอกจากนี้ยังพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับการรับรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทั้ง 6 ด้าน โดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า สภาพแวดล้อมด้านสังคมกลุ่มเพื่อน มีระดับการรับรู้ของครูและนักเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Astin, A. W. (1971). Achieving educational excellence. San Francisco, CA: Josses-Bass.
Chaiwatthanakunwanit, S. (2013). Development of an alternative educational provision model to improve quality of life of children with special needs: A case study of hearing impaired children. (Doctor of Philosophy Program in Non-Formal Education). Chulalongkorn University, Bangkok, Thailand.
Krejcie, R. V., & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Lapabhawong, R. (2006). A study of the learning environment of students at Aranyaprathet school, Sa Kaeo Province. (Master of Education Educational Administration Faculty of Education). Burapha University, Chonburi, Thailand.
Mingsiritham, K., & Chanyawudhiwan, G. (2018). A Study of Using Smart Book to Enhance Communication Ability for Hearing-Impaired Students. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET),13(12), 90-108.
Office of the Education Council. (2017). Education in Thailand. Bangkok: Ministry of Education.
Phra Anocha Simpha. (2010). The environment at Mahamakut Buddhist university mahavajiralongkorn rajavidyalaya campus as perceived by undergraduate student. (Partial Fulfillment of the Requirements for the Master of Education Degree in Higher Education). Srinakarinwirot University, Bangkok, Thailand.
Runseenamg, A. (2007). A study of instruction environment of the student in klongnumsaivittaykarn school under the office of sekeao education service area 2. (Master of thesis Faculty of Management Studies Faculty of Education). Burapa University, Chonburi, Thailand.
Saleekul, S. (2019). Manage the environment within the school according to the opinion of teacher civil service Ubon Ratchathani educational service area office area 5. Retrieved from http://clg.sskru.ac.th/clgpage/wp-content/uploads/2014/02/per-1.pdf
Siriattakul, P., Jamnongchan, S., Boonchuchuay, W., & Pimngern, S. (2015). Development of the Learning Management Model to Enhance Life Skills of Deaf Early Adolescents. Journal of Interdisciplinary Research: Graduate Studies, 4(3), 1-14.
Sookpatdhee, T. (2017). The Arts Use to Build Skills for Hearing Impaired. The Golden Teak : Humanity and Social Science Journal (GTHJ.), 23(2), 1-13.
Thepsarn, S. (2004). The development of an environment that is conducive to student learning at Ban Du Dua school, Mueang District, Ubon Ratchathani province. (Master of Education in Educational Administration). Mahasarakrm university, Mahasarakrm, Thailand.
Toomdee, C. (2005). Student's satisfaction toward school environment at BanBung "Auttasahakhamnukhro" school of BanBung district Chonburi provinc. (Master of Education Educational Administration Faculty of Education). Burapha University, Chonburi, Thailand.
Wangsrikun, A. (2014). Thai Studies in the 21st Century: Productivity and Development Guidelines. Humanities and Social Sciences Journal of Graduate School, Pibulsongkram Rajabhat University, 8(1), 1-17.
Wanwichai, R. (2011). A Study of Thai Dance Teaching and Learning Environment for The Deaf Students in The Special Education School in Central Area. Fine Arts Journal, 13(1), 77-88.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสถาบันราชสุดาเพื่อการวิจัยและพัฒนาคนพิการ
