จดหมายถึงบรรณาธิการ

Abstract

เรียน กองบรรณาธิการวารสาร PCFM

      วิกฤตโควิด19 ได้สร้างบทเรียนสำคัญต่อการสาธารณสุขและการปรับตัวของทีมสุขภาพของประเทศไทย ปัญหาดังกล่าวไม่ใช่เรื่องการแยกส่วนการทำงานของทีม เจ้าหน้าที่สาธารณสุขและประชาชนทุกคนมีโอกาสได้รับความเสี่ยงในการติดเชื้อและมีการวางแผนแนวทางการทำงานใหม่ให้กับประชาชนในพื้นที่

    ในพื้นที่อ.เมืองชลบุรี ช่วง10มีนาคม63-10เมษายน2563 พบผู้ป่วยติดเชื้อโควิด 19 จำนวน23 ราย  ซึ่งเป็นการติดเชื้อจากการสัมผัสโรคในกลุ่มผู้ป่วยมาจากสนามมวยในกรุงเทพ พบ High risk contact จำนวน205ราย   กลไกการดำเนินงานต้องอาศัยความเข้มแข็ง ใน3 ด้านได้แก่

1.โครงสร้างการทำงาน โดยใช้กลไก คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ ท่านนายอำเภอเป็นประธานในการประสาน ความร่วมมือกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และภาคเอกชนในการสนับสนุน ยานพาหนะในการับส่งผู้ป่วยและ การส่งกลุ่ม High risk contact มาตรวจในโรงพยาบาล ในการลงพื้นที่เยี่ยมบ้านผู้กักกันตนเองที่บ้านในกลุ่มเสี่ยง องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นร่วมกันกับทีมสาธารณสุขในการเชื่อมความช่วยเหลือด้านสุขภาพ เศรษฐกิจและสังคมกลุ่มมีปัญหาด้านเศรษฐฐานะได้รับการดูแลและช่วยเหลือปัญหาต่างๆเพื่อให้สามารถกักกันตนเองที่บ้านให้ครบ 14 วันตามเกณฑ์

2.ความรู้ทางการแพทย์ เน้นการเชื่อมโยงและการจัดการองค์ความรู้ในการทำงานโดยได้รับความร่วมมือจาก งานควบคุมโรคสสจ.ชลบุรี   สคร.เขต6  อายุรแพทย์โรคติดเชื้อ พยาบาลIC แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว  สสอ.เมือง  งานควบคุมโรครพ.ชลบุรีและ ทีมพยาบาลCOC  ได้มีการทำแนวทางในการดูแลผู้ป่วย โควิด19 ในกระบวนการในการดูแลในโรงพยาบาลและหลังจำหน่ายกลับบ้าน แนวทางการดูแลกลุ่ม High risk contactหลังจากการตรวจคัดกรองและการกักกันตนเองที่บ้าน  มีการประชุมทีมงานศูนย์สุขภาพชุมชนเมืองชลบุรี ในการวางแผนการติดตามหลังจำหน่ายผู้ป่วยกลับบ้าน และกลุ่มกักกันตนเองที่บ้านเพื่อสร้างระบบและแนวทางการติดตามชัดเจนและเป็นระบบ  การจัดอุปกรณ์ป้องกัน(PPE)ให้กับเจ้าหน้าที่ในการปฏิบัติงานและซักซ้อมการสวมใส่ชุดPPEโดยทีมพยาบาลICหัวใจสำคัญในการดูแลเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานให้ปลอดภัยจากการติดเชื้อ

3.การปรับตัวและพัฒนางานด้านบริการ  ด้านการประชาสัมพันธ์ให้ความรู้กับชุมชนร่วมกับองค์กรส่วนท้องถิ่น สื่อภาคเอกชน  สร้างความเข้าใจในชุมชนและยอมรับผู้ป่วยโรคโควิด19กลับสู่ครอบครัวและชุมชน  สร้างมาตรฐานการคัดกรองผู้ป่วยมารับบริการในสถานบริการพร้อมกับการจัดบริการคลินิกโรคระบบทางเดินหายใจในหน่วยบริการปฐมภูมิในพื้นที่

         ความท้าทายและโอกาสพัฒนาในระบบปฐมภูมิใน อนาคต มีการพัฒนาต่อยอดการให้บริการผู้ป่วยโดยใช้ระบบการแพทย์ทางไกล การจัดบริการส่งยาทางไปรษณีย์ การมีภาคีเครือข่ายในการดูแลผู้ป่วยร่วมกับเภสัชกรทีมร้านยาชุมชนอบอุ่นในการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังสามารถควบคุมโรคได้ดีเพื่อลดจำนวนครั้งการมารับบริการในหน่วยบริการ กระบวนการดูแลเพิ่มคุณภาพการดูแลให้กับประชาชนในพื้นที่

       ท้ายที่สุด  ผู้เขียนเห็นว่าการมีวิกฤตทำให้เกิดโอกาสในการจัดรูปแบบการดูแลประชาชนในพื้นที่และการพรัอมรับมือกับปัญหาสุขภาพต่างๆซึ่งชาวปฐมภูมิ มีทีมเดินเคียงข้าง สนับสนุน  การเกิดรูปแบบการทำงานใหม่ๆในอนาคตต่อไป

                                                                                              แพทย์หญิงโสรยา  วงศ์วิไล

                                                                                              แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว

                                                                             กลุ่มงานเวชกรรมสังคม   โรงพยาบาลชลบุรี