ประสิทธิผลของโปรแกรมฝึกปริชานในผู้สูงอายุที่มีภาวะปริชานบกพร่องระยะต้นในชุมชน

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมฝึกปริชานในผู้สูงอายุที่มีภาวะปริชานบกพร่องระยะต้นในชุมชน

วัสดุและวิธีการ: เป็นการศึกษารูปแบบการทดลองขั้นต้นโดยศึกษาในกลุ่มตัวอย่างเดียววัดผลก่อนและหลังการทดลองในผู้สูงอายุเขตพื้นที่อําเภอสูงเนินจังหวัดนครราชสีมาทําโปรแกรมฝึกปริชานที่บ้านในระยะเวลา8 สัปดาห์วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาวิเคราะห์ผลคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังการเข้าร่วมโปรแกรมด้วยสถิติค่าที

ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุที่มีภาวะปริชานบกพร่องระยะต้น(mild cognitive impairment: MCI) จํานวน 42 คนสามารถเข้าร่วมกิจกรรมต่อเนื่องได้ครบ30 คนมีค่าเฉลี่ยคะแนนปริชานหลังการเข้าร่วมโปรแกรมเท่ากับ16.20±2.62 คะแนนสูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมซึ่งเท่ากับ14.20±2.35 คะแนนโดยมีความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ0.001 (95%CI: 1.36-2.64)

สรุป: โปรแกรมฝึกปริชานที่ออกแบบสอดคล้องกับบริบทของไทยโดยผู้สูงอายุทํากิจกรรมเองที่บ้านนี้สามารถเพิ่มค่าเฉลี่ยคะแนนปริชานของผู้สูงอายุที่มีภาวะปริชานบกพร่องระยะต้นในชุมชนได้