THE SAVING FACTORS AND SAVING PATTERNS INFLUENCE FINANCIAL WELL-BEING OF TEACHER IN THE SCHOOL UNDER CHIANG RAI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this research were 1) to study the saving factors, saving patterns and financial well-being of teachers in the school and 2) to study the saving factors, saving patterns influence financial well-being of teachers in the school under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 2. The sample in this research were 400 teachers in the school under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 2. The research instrument was a questionnaire. The data were analyzed by Descriptive Statistics and Path Analysis of variables. The results of this research found that the opinions of teachers in the school under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 2, in the overall concerning to the saving factors at the highest level. The saving pattern and financial well-being at a high level. The saving factors and saving patterns affecting to financial well-being of them with a statistically significant. Which both factors affecting to financial well-being at 69.10 percent (R2 = 0.691). When considering each factor, the results showed that saving factors had a positive influence both directly and indirectly through saving patterns to financial well-being had a regression coefficient at 0.312. There was a direct positive influence to financial well-being and saving patterns had a regression coefficient at 0.751 and 0.667 respectively. And a positive influence of saving patterns to financial well-being had a regression coefficient at 0.667 with a statistical significance at the level of 0.01
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์แต่เพียงผู้เดียว กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามและไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ
References
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กรณิกา วาระวิชะนี. (2560). ความรู้ทางการเงินและความอยู่ดีมีสุขทางการเงินของพนักงานในสถาบันการเงินกรณีศึกษาจากพนักงานธนาคารไทยพาณิชย์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ขจรเกียรติ เพียรสร้าง. (2560). พฤติกรรมการออมของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์นาวิกโยธิน จำกัด (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิรายุทธ์ ธราธรรุ่งเรื่อง และพัฒน์ พัฒนรังสรรค์. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจใช้สกุลเงินดิจิตอลของธนาคารแห่งประเทศไทย. การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติ UTC Academic Day.
ซานียะฮ์ ช่างวัฒนกุล. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการออมของประชาชนจังหวัดสตูล (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ณิชากร ชัยศิริ. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออมของประชาชนในจังหวัดสงขลา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
เด่นพงษ์ สุดภักดี.(2557). “การรู้ดิจิทัล”.ในรายงานการอบรม เรื่อง เทคโนโลยีสานสนเทศและการสื่อสารในการพัฒนาสื่อการเรียนรู้ดิจิทัลเพื่อการวิจัย (21 พฤศจิกายน 2557). กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นเรศ หนองใหญ่. (2560). พฤติกรรมการออมของประชาชนในเขตพื้นที่เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
นิตยา วงศ์ใหญ่. (2560). แนวทางการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของดิจิทัลเนทีฟ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ), 10(2), 1630-1642.
ปิยพร อำมสุทธิ์. (2557). การตัดสินใจออมเงินผ่านการลงทุนกองทุนรวมหุ้นระยะยาวของพนักงานเงินเดือนประจำในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิไล เอื้อปิยฉัตร. (2556). ความรู้ทางการเงิน: ตัวกำหนดและผลกระทบที่มีต่อพฤติกรรมการออม. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศิริรัตน์ ศรีพนม. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออมเงินของสมาชิกสหกรณ์ออมทรัพย์ครูจันทบุรี จำกัด (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สยานนท์ สหุนันต์. (2560). พฤติกรรมการบริหารจัดการเงินส่วนบุคคลของนักศึกษาวิทยาลัยดุสิตธานี พัทยา. ชลบุรี: วิทยาลัยดุสิตธานี พัทยา.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
อัจฉรา ชีวะตระกูลกิจ. (2562). บทที่ 5 ตลาดเงินและตลาดตราสารทุน. คณะกรรมการกลุ่มผลิตคู่มือปฏิบัติงานสาหรับตัวแทนประกันชีวิต (บ.ก.), คู่มือปฏิบัติงานสำหรับนายหน้าประกันชีวิต. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย, 1-38.
เอกจิต เพียรพิทักษ์. (2558). การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการลงทุนรูปแบบต่าง ๆ ในอสังหาริมทรัพย์ ประเภทอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Dan Goldhaber & Cyrus Grout. (2016). Pension Choices and the Savings Patterns of Public School Teachers. Education Finance and Policy.
Ian Gough & J. Allister McGregor. (2007). Wellbeing in Developing Countries: From Theory to Research. Cambridge University.
Dong-Hyeon Kim, Peiyao Liu & Shu-Chin Lin. (2024). The moderating role of financial Development in the nexus between population aging and saving. Advances in Economics Management and Political Sciences, 56(1), 155-162.
Alba Lugilde, Roberto Bande & Dolores Riveiro. (2019). Precautionary saving: a review of the empirical literature. Journal of Economic Surveys, 33, 481–515.
Paul Langley. (2008). The Everyday Life of Global Finance: Saving and Borrowing in Anglo-America. OUP Oxford.
Richard J. Stillman. (1988). Public administration: concepts & cases. Boston: Houghton Mifflin.
Tom Rath & Jim Harter (2010), Wellbeing: The Five Essential Elements. Gallup, Inc.
Tabachnick and Fidell (1996). Using Multivariate Statistics (3rd Ed.). New York: Harper Collins.
Taro Yamane (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd Ed). New York: Harper and Row Publications.
Maarten van Rooij, Annamaria Lusardi & Rob Alessie. Financial Literacy and Retirement Planning in the Netherland.Journal of Economic Psychology, Journal of Economic Psychology, 593-608.
