การกำหนดปริมาณสินค้าคงคลังที่เหมาะสม กรณีศึกษาสินค้าฝากขายของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

งานวิจัยประยุกต์นี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดกลุ่มสินค้าฝากขายด้วยวิธีการเอบีซี ตามหลักการ 80/20 ของพาเรโต และเพื่อค้นหาระดับการจัดเก็บสินค้าคงคลังที่เหมาะสมของสินค้ากลุ่มอุปกรณ์การแพทย์ของบริษัทนำเข้าอุปกรณ์การแพทย์แห่งหนึ่งที่จัดเก็บในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง โดยเป็นการจัดเก็บสินค้าฝากขายเพื่อควบคุมต้นทุนในระบบพัสดุคงคลังให้เหมาะสมและยังสามารถรักษาระดับความพึงพอใจของลูกค้าได้ การวิจัยเริ่มด้วยการแบ่งกลุ่มสินค้าเอบีซี การเลือกสินค้าตัวอย่างแบบเจาะจง การคำนวณหาปริมาณการจัดเก็บที่เหมาะสมด้วยตัวแบบคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง และ การใช้เทคนิคการจำลองสถานการณ์เพื่อทดสอบหาค่าปริมาณการจัดเก็บที่เหมาะสม ผลจากการวิเคราะห์สามารถแบ่งกลุ่มสินค้าออกได้เป็นสินค้ากลุ่มเอ กลุ่มบี และกลุ่มซี ซึ่งผู้วิจัยได้คัดเลือกสินค้าฝากขายตัวอย่างจากสินค้ากลุ่มเอและกลุ่มซีอย่างละ 2 รายการที่มีโครงสร้างต้นทุนสินค้าและพฤติกรรมการเบิกจ่ายที่แตกต่างกัน การคำนวณหาปริมาณการจัดเก็บที่เหมาะสมจะวิเคราะห์ภายใต้สถานการณ์สมมติ 2 สถานการณ์ คือ ก) โรงพยาบาลเลื่อนการใช้งานสินค้าออกไป และ ข) โรงพยาบาลเปลี่ยนไปใช้สินค้าของคู่แข่งในครั้งนั้นๆ ซึ่งแต่ละสถานการณ์จะมีความเสี่ยงและต้นทุนที่แตกต่างกัน ผลการวิเคราะห์พบว่าภายใต้การควบคุมสินค้าคงคลังแบบเบสสต๊อก ค่าแนะนำในการจัดเก็บสินค้า คือ ค่า k=1 หรือ k=2 ซึ่งจะสามารถรักษาระดับการบริการของลูกค้าได้ที่ร้อยละ 100 การทบทวนสินค้าคงคลังและเติมเต็มสินค้าถี่ๆ จะทำให้การจัดเก็บสินค้าลดลง แต่จะมีต้นทุนการขนส่งที่มากขึ้น ในทางตรงกันข้ามถ้าการทบทวนสินค้าคงคลังมีช่วงระยะเวลาที่ห่าง จะส่งผลให้ต้นทุนในการขนส่งลดลง แต่จะส่งผลให้มีปริมาณการจัดเก็บที่เพิ่มมากขึ้น เนื่องจากต้องมีปริมาณสินค้าที่เพียงพอ จนกว่าจะถึงรอบการทบทวนสินค้าคงคลังครั้งต่อไป มิฉะนั้นจะเกิดการขนส่งด่วน ซึ่งส่งผลให้ต้นทุนรวมในระบบเพิ่มขึ้นอย่างมาก