การพัฒนานวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลาง สำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่
คำสำคัญ:
อาหารไทยภาคกลาง, ผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่, นวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบและรูปแบบการพัฒนานวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่ และเพื่อพัฒนารูปแบบนวัตกรรมทางการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่ ใช้รูปแบบการวิจัยและพัฒนา (Research and development) ด้วยวิธีแบบผสมผสาน (Mixed method) ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ และวิจัยกึ่งทดลอง โดยเป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory action research: PAR) แบบสนทนากลุ่ม (Focus group) และการทดลองใช้คู่มือนวัตกรรมทางธุรกิจและการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสู่ผู้ประกอบธุรกิจรุ่นใหม่ คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร ผลการศึกษาพบว่า องค์ประกอบการพัฒนานวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่มีองค์ประกอบหลัก 6 ส่วน คือ เกณฑ์ที่ 1 ด้านแรงกระตุ้น เกณฑ์ที่ 2 ด้านแรงจูงใจ เกณฑ์ที่ 3 ด้านการเรียนรู้ เกณฑ์ที่ 4 ด้านการรับรู้ เกณฑ์ที่ 5 ด้านการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ และเกณฑ์ที่ 6 ด้านการประเมินความรู้ จากนั้นพัฒนารูปแบบนวัตกรรมทางการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่ได้เป็นคู่มือนวัตกรรมการถ่ายทอดตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการรุ่นใหม่ และพบว่าความรู้นวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่ ก่อน/หลัง การถ่ายทอดของผู้เข้าร่วมถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่ มีคะแนนเฉลี่ยความรู้นวัตกรรมการถ่ายทอดภูมิปัญญาตำรับอาหารไทยภาคกลางสำหรับผู้ประกอบการอาหารรุ่นใหม่หลังการถ่ายทอดความรู้โดยใช้คู่มือคะแนนเพิ่มสูงขึ้นจากก่อนใช้คู่มือและมีความต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับที่ 0.05
เอกสารอ้างอิง
กมลพิพัฒน์ ชนะสิทธิ์, ประสพชัย พสุนนท์ และธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบพฤติกรรมและปัจจัยในการเลือกซื้ออาหารแช่แข็งพร้อมรับประทานของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(27), 56-69.
จักรสิน น้อยไร่ภูมิ. (2564). กระบวนการพัฒนานวัตกรรมสังคมด้านสถาปัตยกรรมในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์แห่งรัตนโกสินทร์, 3(2), 39-56.
เบญจวรรณ ขุนฤทธิ์. (2562). รูปแบบและเทคนิคการจัดการเรียนรู้ในการพัฒนาทักษะการอ่านเพื่อการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 30(2), 1-16.
ปฐมาวดี แสงสุข. (2559). แผนธุรกิจร้านอาหารไทย ณ เมืองอโนก้า มลรัฐมินนิโซต้า ประเทศสหรัฐอเมริกา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงกลยุทธ์ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พาสนา เอกอุดมพงษ์. (2557). การยอมรับนวัตกรรมของบุคลากรในองค์การ : กรณีศึกษาการนําสื่อ M-learning มาใช้ในการเรียน การสอนของอาจารย์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัยวิทยาเขตตรัง. รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการ ครุศาสตร์อุตสาหกรรมระดับชาติ ครั้งที่ 7, วันที่ 6 พฤศจิกายน 2557 ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 81-286.
พิชชาภา ตันเทียว และอรพรรณ คงมาลัย. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรม บริบท การประปานครหลวง. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 18(1), 1-17.
สถาบันอาหาร กระทรวงอุตสาหกรรม. (2561). สถาบันอาหาร จัด NFI OPEN HOUSE 2018 โชว์ศูนย์ผลิตอาหารเชิงพาณิชย์ครบวงจร. ค้นเมื่อ 6 เมษายน 2562, จาก: http://www.nfi.or.th/news-detail.php?id=1685.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2559). สุดยอดนวัตกรรมไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
Amabile, T.M. (1998). How to kill creativity. Harvard Business Review, 76(9), 77-87.
Beckhard. R., & Dyer Jr., W.G. (1983). SMR forum: Managing Change in the Family Firm-Issues and Strategies. Sloan Management Review. 24(3), 59-65.
Boonpradab, H., Yaboonthong, Y., Puthaprasert, C., & Thongngok, T. (2019). Administrative Strategies for enhancing PLC of school administrators under primary educational service area. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 19(3), 503-522.
Comtas, T. (2019). The Effects of Destination Competitiveness and Tourist Trust on Destination Advocacy: The Case of International tourists, Humanities. Social Sciences, and Arts, 12(5), 203-228.
Daoling, C., Cheng, P., Simatrang, S., Joneurairatana, E. & Sirivesmas, V. (2021). Innovation design of caisson lotus pattern in Dunhuang. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1), 95-108.
Earsakul, S. (2020). The relationship between spiritual leadership and firm value: The moderating effect of organization climate. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 20(1), 296-318.
Jirawuttinunt, S., & Wongsahai, E. (2021). The effects of social capital orientation on innovation performance of SME sector in Thailand. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1),109-120.
Kehar, K. K., Buarod, T., & Kaewpijit, J. (2021). Sustainable impact of organic farming: a social constructivist perspective. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1), 150-161.
Kohler, W., Lewin, K., & Witkin, H. (2012). Encyclopedia of the history of psychological theories. New York: Springer.
Lank, A., Owens, R., Martinez, J. L., & Riedel, H. (1998). The state of family businesses in various countries around the world. The Family Business Network Newsletter, 1(9), 3-7.
Morris, M. H., Kuratko, D. F., & Covin, J. G. (2008). Corporate Entrepreneurship and Innovation. Mason, OH: Thomson/South Western Publishers.
Neville, C., & Sirasoonthorn, P. (2021). Social media as the learning platform of power in Thai university students. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1), 162-170.
O’ Sullivan, D., & Dooley, L. (2009). Applying Innovation. Thousand Oaks, California: SAGE.
Pandeeka, P., & Maneekul, J. (2019). Instructional models of social studies teachers to development of critical thinking skills for living in the 21st century. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 19(2), 314-339.
Proud, Arunrangsiwed. (2021). Meta-analysis of perceived product value. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1), 11-21.
Rattanapongpinyo, T. (2019). Human capacity development affecting to sustainable organization of Thai SMEs firms in Phetchaburi Province. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 19(3), 690-707.
Rogers, E.M. (2003). Diffusion of Innovation. 5th ed. NY: The Free Press.
Setkhumbong, T., Na-Songkhla, J., & Tantrarungroj, P. (2020). A Literature Perspective of Key Factors Influencing Creativity and Conceptual Model for Virtual Learning Teamwork. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 21(1), 109-120.
Smyth, P., & Leach, P. (1998). The Simpson Xavier Guide to the Family Business in Ireland. Dublin: Blackwater Press.
Vongsatan, K., Mangkhang, C., & Dipyamandala, J. (2020). Social studies and the development of global citizen in educational system. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 20(1), 138-162.
Winger, R., & Wall, G. (2006). Food product innovation A background paper. Agricultural and Food Engineering Working Document. Viale delle Terme di Caracalla, Rome, Italy.
Winter. (2012). Public Knowledge of Current Affairs Little Changed by News and Information Revolutions. Retrieved 15 September 2022, From: http://people-press.org/report/319/. public-knowledge-of-current-affairs-little-changed-by-news-and-information-revolutions.
Wolfe, R.A. (1994). Organizational innovation: Review, Critique and Suggested Research Directions. Journal of Management Studies, 31(3), 405-431.
