ผลการใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลเกาะสมุย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลการคัดกรองผู้ป่วยกลุ่มโรคที่แพร่กระจายเชื้อทางอากาศก่อนและหลังการใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ 2) เพื่อประเมินการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติก่อนและหลังการใช้แนวปฏิบัติของพยาบาลวิชาชีพ 3) เพื่อประเมินความพึงพอใจหลังการใช้แนวปฏิบัติของพยาบาลวิชาชีพ เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเจาะจง แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ ผู้ป่วยนอกที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคที่แพร่กระจายเชื้อทางอากาศ ที่เข้ารับการรักษาที่แผนกผู้ป่วยนอก ก่อนและหลังใช้แนวปฏิบัติ จำนวน 83 และ 100 คน ตามลำดับ และพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานแผนกผู้ป่วยนอก จำนวน 14 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แนวปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ แบบบันทึกข้อมูลของผู้ป่วย แบบประเมินการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติและแบบสอบถามความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพที่มีต่อ
การใช้แนวปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหา เท่ากับ 1.0 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และ Paired Sample t - test ผลการวิจัยพบว่า หลังการใช้แนวปฏิบัติคะแนนเฉลี่ยผลการคัดกรองผู้ป่วยกลุ่มโรคที่แพร่กระจายเชื้อทางอากาศถูกต้องเพิ่มขึ้นกว่าก่อนการใช้แนวปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.00 คะแนน เฉลี่ยการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติของพยาบาลวิชาชีพ หลังการใช้แนวปฏิบัติเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.00 และพยาบาลวิชาชีพมีความพึงพอใจหลังการใช้แนวปฏิบัติอยู่ในระดับมาก ( = 4.85, S.D. = 0.18) ทำให้มีแนวทางการปฏิบัติงานครอบคลุมการดูแลผู้ป่วยที่เสี่ยงต่อการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ จึงควรมีการส่งเสริมการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง