การชดใช้ค่าเสียหายกรณีรถไฟมาถึงล่าช้ากว่ากำหนด

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากฎเกณฑ์ กฎข้อบังคับและนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการชดใช้ค่าเสียหายกรณีรถไฟมาถึงล่าช้ากว่ากำหนดในประเทศไทย เพื่อศึกษากฎเกณฑ์ กฎข้อบังคับและนโยบายเปรียบเทียบในเรื่องการชดใช้ค่าเสียหายกรณีรถไฟมาถึงล่าช้ากว่ากำหนดในต่างประเทศ และเพื่อวิเคราะห์และเสนอแนะแนวทางที่เหมาะสมในการกำหนดให้มีการชดใช้ค่าเสียหายทางแพ่งแก่ผู้โดยสารและกำหนดให้มีหน่วยงานกลางในการตรวจสอบกรณีรถไฟมาถึงล่าช้ากว่ากำหนดในประเทศไทย ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ในรูปแบบการวิจัยทางเอกสาร การที่รถไฟมาถึงล่าช้ากว่ากำหนดตามกฎข้อบังคับว่าด้วยระเบียบการบรรทุกส่งผู้โดยสารและสัมภาระของผู้โดยสารตามทางรถไฟ เล่ม 2 พ.ศ. 2469 ซึ่งเป็นกฎเกณฑ์เฉพาะของประเทศไทย และนโยบายของการรถไฟมาลายาในประเทศมาเลเซียนั้น ผู้โดยสารมีสิทธิจะได้รับเงินค่าตั๋วโดยสารคืนเต็มจำนวนต่อเมื่อรถไฟมาล่าช้า 30 นาทีและผู้โดยสารยังไม่ได้โดยสารรถไฟเท่านั้น ทั้งนี้ ประเทศไทยยังไม่มีหน่วยงานกลางในการตรวจสอบกรณีรถไฟล่าช้าอย่างชัดเจน เนื่องจากกฎหมายที่เกี่ยวข้องอยู่ระหว่างสอบถามหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อนำเรื่องเสนอต่อคณะรัฐมนตรี อนึ่ง สหราชอาณาจักรและประเทศเนเธอร์แลนด์กำหนดให้บริษัทรถไฟเยียวยาค่าชดเชยแก่ผู้โดยสารโดยกำหนดเป็นร้อยละของค่าโดยสารตามสัดส่วนนาทีของความล่าช้าและมีหน่วยงานตรวจสอบกรณีรถไฟล่าช้าที่ชัดเจน ผู้วิจัยจึงเสนอให้แก้ไขกฎข้อบังคับว่าด้วยระเบียบการบรรทุกส่งผู้โดยสารและสัมภาระของผู้โดยสารตามทางรถไฟ เล่ม 2 พ.ศ. 2469 ดังกล่าว โดยให้ผู้โดยสารมีสิทธิได้รับค่าชดเชยเป็นร้อยละของอัตราค่าโดยสารตามสัดส่วนนาทีของความล่าช้า กำหนดอำนาจของกรมการขนส่งทางรางกรณีรถไฟล่าช้าให้ชัดเจน ตลอดจนจัดให้มีการจัดตั้งกองทุน หรือให้การรถไฟแห่งประเทศไทยเป็นผู้เอาประกันภัยกรณีรถไฟล่าช้า เพื่อนำเงินปันผล ผลกำไร หรือ ค่าสินไหมทดแทน แล้วแต่กรณี ไปใช้ในการชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้โดยสาร