DEVELOPMENT OF AN ENRICHMENT CURRICULUM TO ENHANCE CREATIVITY AND INNOVATION SKILLS IN MATHEMATICS BASED ON CONSTRUCTIONISM THEORY WITH THE GEOMETER’S SKETCHPAD FOR JUNIOR HIGH SCHOOL STUDENTS

Main Article Content

Kanuengnit Pragiranang
Sumran Gumjudpai
Pakapan Wananam

Abstract

This study was a research and development (R&D) the purposes of this research were to 1) Develop and determine the effectiveness of the curriculum based on the 80/80 criterion, 2) Compare students’ creativity and innovation skills in mathematics after learning with the 75 percent criterion, 3) Compare students’ learning achievement before and after learning, 4) Compare students’ attitudes toward mathematics before and after learning, and 5) Investigate students’ satisfaction with the instruction. The sample consisted of 48 lower secondary school students from Ban Dong Bang School, under the Bueng Kan Primary Educational Service Area Office, in the first semester of the 2024 academic year. The sample was obtained using stratified random sampling. The research instruments were: 1) The enrichment curriculum, 2) The creativity and innovation skills assessment form, 3) The learning achievement test, 4) The attitude toward mathematics scale, and 5) The student satisfaction questionnaire. Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, dependent samples t-test, and one sample t-test. The research findings revealed that: 1) The developed curriculum had an efficiency of 82.34/86.53, higher than the 80/80 criterion, 2) Students’ mathematical creativity and innovation skills after learning were significantly higher than the 75% criterion at the .01 level, 3) Students’ post-learning achievement scores were significantly higher than pre-learning scores at the .01 level, 4) Students’ attitudes toward mathematics after learning were significantly higher than before learning at the .01 level, and 5) Students’ overall satisfaction with the instructional management was at the highest level (equation = 4.51, S.D. = 0.54).

Article Details

How to Cite
Pragiranang, K. ., Gumjudpai, S. ., & Wananam, P. . (2025). DEVELOPMENT OF AN ENRICHMENT CURRICULUM TO ENHANCE CREATIVITY AND INNOVATION SKILLS IN MATHEMATICS BASED ON CONSTRUCTIONISM THEORY WITH THE GEOMETER’S SKETCHPAD FOR JUNIOR HIGH SCHOOL STUDENTS. Journal of MCU Nakhondhat, 12(9), 339–353. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/292576
Section
Research Articles

References

เกรียงไกร พละสนธิ. (2559). การพัฒนารูปแบบคลาวด์เลิร์นนิงแบบ STEAM ด้วยเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม เพื่อพัฒนาทักษะการสร้างสรรค์และนวัตกรรมสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 10(2), 256-264.

จรรยารัตน์ ลวดเงิน. (2557). ผลการใช้ชุดกิจกรรม เรื่อง การแปลงทางเรขาคณิต โดยใช้โปรแกรม GSP (The Geometer’s Sketchpad) บูรณาการเนื้อหาภูมิปัญญาท้องถิ่น การออกแบบลวดลายประเกือมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสินรินทร์วิทยา อำเภอเขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

บุปผชาติ ทัฬหิกรณ์. (2551). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: โครงการเทคโนโลยีสารสนเทศตามพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ.

ประจวบ ศรีภิลา. (2554). ผลการใช้โปรแกรม GSP ประกอบการสอนเรื่อง กราฟเบื้องต้นที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการมัธยมศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พรปวีณ์ ตาลจรุง. (2556). การส่งเสริมการคิดเชิงวิเคราะห์ผ่านกระบวนการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์โดยใช้โปรแกรม GSP กับวิชาเรขาคณิต. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2561). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาวดี วงศ์ดี. (2561). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์เรื่องการแปลงทางเรขาคณิตสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ร่วมกับโปรแกรม GSP. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

เยาวภา ผูกสมัคร. (2554). ผลการใช้ชุดการสอน โดยใช้โปรแกรม GSP ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การแปลงทางเรขาคณิต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เมื่อปรับอิทธิพลของสมรรถภาพทางสมองด้านมิติสัมพันธ์. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาคณิตศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

รุ้งนภา ปรีชาโชติ และคณะ. (2561). ความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม : สมรรถนะสำคัญสำหรับครูในยุคดิจิทัล. Journal of Educational Technology and Communications, 7(24), 7-21.

วรรณิศา จันทร์เสียงเย็น และอัมพร วัจนะ. (2563). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องการแปลงทางเรขาคณิต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ใช้ชุดการเรียนการสอน โดยใช้โปรแกรม GSP กับการสอนแบบปกติ. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา, 12(1), 362-371.

วัชราภรณ์ ประภาสะโนบล และมาเรียม นิลพันธุ์. (2564). การจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเองโดยการสร้างสรรค์ชิ้นงาน. Journal of Research and Curriculum Development, 11(2), 8-23.

วันซัลมา ปานากาเซ็ง. (2560). กิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ เรื่องกำหนดการเชิงเส้น โดยใช้โปรแกรม The Geometer’s Sketchpad สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

วิจารณ์ พานิช. (2555). การคิดสร้างสรรค์เพื่อแก้ปัญหา. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2562). รายงานผลการประเมินผล PISA ปี 2018: ความสามารถด้านการอ่าน คณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ของนักเรียนไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.

สมพร หลิมเจริญ. (2552). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2. ใน ดุษฎีนิพน์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561 (เน้นสมรรถนะผู้เรียนด้านศตวรรษที่ 21). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สุธิดา การีมี. (2565). การพัฒนาทักษะการคิดสร้างสรรค์เพื่อการแก้ปัญหา. วารสารการศึกษาและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, 12(2), 45-60.

Awang, H. & Ramly, I. (2008). Creative thinking skill approach through problem based learning: Pedagogy and practice in the engineering classroom. International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 2(4), 18-23.

Likert, R. (1961). New patterns of management. New York: McGraw-Hill.

OECD. (2019). PISA 2018 Country note: Thailand. Bangkok: OECD Publishing.