ปัญหากฎหมายการฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความของสถาบันการเงิน

บทคัดย่อ

งานวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษากฎหมายเกี่ยวกับอายุความของหนี้ในระบบสถาบันการเงิน 2) เพื่อวิเคราะห์ปัญหาการฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความของสถาบันการเงิน 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหากฎหมายและกระบวนการฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความของสถาบันการเงิน วิธีการศึกษาเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) แบบการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) ผลการวิจัยพบว่า 1) กฎหมายเกี่ยวกับอายุความของหนี้ในระบบสถาบันการเงิน คือ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยอายุความ พระราชบัญญัติสถาบันการเงิน พ.ศ. 2551 และกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ 2) วิเคราะห์ปัญหากระบวนการพิจารณาคดีแพ่งหนี้ขาดอายุความยังยึดหลักคู่ความต้องยกข้อเท็จจริงขึ้นเอง ศาลไม่สามารถยกประเด็นขาดอายุความขึ้นวินิจฉัยได้โดยลำพัง เนื่องจากประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/29 บัญญัติห้ามไว้ 3) แนวทางแก้ไขปัญหากฎหมายการฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความของสถาบันการเงิน คือ ควรแก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยการยกข้อต่อสู้คดีขาดอายุความ มาตรา 193/29 แก้ไขเพิ่มเติมเป็น วรรคหนึ่งคงเดิม เพิ่มเติมวรรคสอง “เว้นแต่อายุความมูลหนี้สินเชื่อผู้ประกอบการที่สิทธิเรียกร้องห้าปีตามมาตรา 193/33 สิทธิเรียกร้องสองปีตามมาตรา 193/34 ศาลสามารถยกอายุความขึ้นวินิจฉัยยกฟ้องเองได้” และแก้ไขปัญหากระบวนการฟ้องคดีหนี้ขาดอายุความของสถาบันการเงินกำหนดให้ควบคุมกลุ่มธุรกิจเอกชนที่รับซื้อหนี้สูญทวงถามและฟ้องคดีแพ่งต่อลูกหนี้ภายในอายุความ มาตรา 193/33 มาตรา 193/34 และรายงานผลการติดตามทวงถามชดใช้หนี้ของลูกหนี้เป็นรอบระยะบัญชีจัดทำรายงานผลการติดตามทวงถามชดใช้หนี้ของลูกหนี้เป็นรอบระยะบัญชี