พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวไทยในการสื่อสารปากต่อปากบนสื่อสังคมออนไลน์ ที่ส่งผลต่อความตั้งใจเลือกที่พักแบบบ้านพักพูลวิลล่า อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล พฤติกรรม และการสื่อสารแบบปากต่อปากบนสื่อสังคมออนไลน์ 2) เปรียบเทียบความตั้งใจเลือกที่พักจำแนกตามข้อมูลส่วนบุคคล 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมนักท่องเที่ยวชาวไทยกับความตั้งใจในการเลือกที่พัก และ 4) ศึกษาปัจจัยการสื่อสารแบบปากต่อปากบนสื่อสังคมออนไลน์ที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจในการเลือกที่พักแบบ บ้านพักพูลวิลล่า อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรีเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยอาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร และปริมณฑลมีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้น สามารถใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการสืบค้นข้อมูล เช่น เฟซบุ๊ก, ทวิตเตอร์, ยูทูป, ไลน์, ติ๊กต็อก, อินสตาแกรม จำนวน 400 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยส่วนบุคคล พฤติกรรม โดยพบว่า ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง และการสื่อสารแบบปากต่อปากบนสื่อสังคมออนไลน์ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เนื่องจากที่พักออกแบบมีมุมถ่ายรูปลงสื่อออนไลน์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้หญิงถนัด 2) นักท่องเที่ยวที่มีอายุ รายได้ต่อเดือน และระดับการศึกษาแตกต่างกันมีความตั้งใจเลือกที่พักแตกต่างกัน 3) พฤติกรรมนักท่องเที่ยวด้านการค้นหาข้อมูล ความถี่และระยะเวลาใช้สื่อสังคมออนไลน์มีความสัมพันธ์ต่อความตั้งใจเลือกที่พัก และ 4) การสื่อสารปากต่อปากบนสื่อสังคมออนไลน์ด้านคุณภาพ ปริมาณ และความเชี่ยวชาญของผู้ส่งสารมีอิทธิพลต่อความตั้งใจเลือกที่พักแบบบ้านพักพูลวิลล่า อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี ของนักท่องเที่ยวชาวไทย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรรชัย นาคล้าย และคณะ. (2567). พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวในการเลือกใช้บริการโรงแรมในเขตอำเภอเมืองจังหวัดภูเก็ต. เรียกใช้เมื่อ 7 ธันวาคม 2567 จาก https://shorturl.asia/HycOv
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). สถานการณ์การท่องเที่ยว จังหวัดเพชรบุรี ปี 2566. เรียกใช้เมื่อ 6 ตุลาคม 2567 จาก https://province.mots.go.th/ewtadmin/ewt/phetchaburi/download/oct2023.pdf
ฉัตรอนงค์ คำปล้อง. (2563). การสื่อสารการตลาดดิจิทัล ขององค์กรที่ดำเนินธุรกิจไมซ์ (MICE) กรณีศึกษาศูนย์ประชุมและนิทรรศการระดับมาตรฐานสากล ในประเทศไทย. ใน รายงานการวิจัยนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2565). การเปลี่ยนแปลงภาคการท่องเที่ยวไทย กับก้าวต่อไปหลังเปิดประเทศ. เรียกใช้เมื่อ 23 มิถุนายน 2567 จาก https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/bot-magazine/Phrasiam-65-3/the-knowledge-65-3-3.html
ประคอง สุคนธจิตต์ และคณะ. (2564). พฤติกรรมการเลือกใช้บริการที่พักประเภทรีสอร์ทของนักท่องเที่ยวในตำบลห้วยหมอนทอง อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 4(3), 73-86.
วันทกาญจน์ อังคะศรี และคณะ. (2566). ผลกระทบของการสื่อสารปากต่อปากทางอิเล็กทรอนิกส์ที่มีต่อความตั้งใจซื้อ ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 15(1), 201-216.
สุรสิทธิ์ อุดมธนวงศ์ และคณะ. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจใช้บริการบ้านพักพูลวิลล่าของนักท่องเที่ยวในจังหวัดนครปฐมในสภาวะโควิด-19. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 41(3), 71-85.
อุมาภรณ์ รอดสมจิตต์. (2565). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีผลต่อความตั้งใจไปเที่ยวซ้ำที่หมู่เกาะภาคใต้ ฝั่งทะเลอันดามัน. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหิดล.
เอกฤกษ์ สมคะเน. (2566). ปัจจัยด้านช่องทางการสื่อสารตลาดออนไลน์ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการห้องพักโรงแรม 5 ดาวในเขตกรุงเทพมหานครของนักท่องเที่ยวชาวไทยในช่วงโควิด-19. วารสารปัญญาปณิธาน, 8(1), 261-273.
Hussain, et al. (2020). Consumers’ Motivational Involvement in eWOM for Information Adoption: The Mediating Role of Organizational Motives. Frontiers in Psychology, 10, 1-13. DOI: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32038413/
Krungthai COMPASS. (2567). เปิด 3 โจทย์ท้าทายธุรกิจโรงแรม. เรียกใช้เมื่อ 30 มกราคม 2568 จาก https://krungthai.com/Download/economyresources/EconomyResourcesDownload_3092Research_Note_09_09_67.pdf
Putri, L. & Wandebori, H. (2016). Factors Influencing Cosmetics Purchase Intention in Indonesia Based on Online Review. International Conference on Ethics of Business Economics and Social Science, 255-263. DOI: http://eprints.uny.ac.id/id/eprint/41793.
Rovinelli, R. J. & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, (2), 49-60. DOI: https://eric.ed.gov/?id=ED121845.
Setiawan, et al. (2021). How electronic word of mouth (e-WOM) triggers intention to visit through destination image, trust and satisfaction: The perception of a potential tourist in Japan and Indonesia. Online Information Review, 45(5), 861-878.
Yamane, K. (1970). Purification and properties of extracellular and cell-bound cellulase components of Pseudomonas fluorescens varcellulosa. The journal of Biochemistry, 67(1), 19-35.
