AN EVALUATION OF SOCIAL MEDIA USE BEHAVIORS AND SOCIAL MEDIA LITERACY OF PRIMARY SCHOOL STUDENTS

Main Article Content

Juijai Posritong
Nalinee Na Nakorn
Sungworn Ngudgratoke

Abstract

This research aims to 1) Examine primary school students' social media use behaviors, 2) Assess the social media literacy of the primary school students, and 3) Investigate the impact of social media use on the social media literacy of the primary school students. Using multi-stage sampling, a sample of 480 4th-6th grade students in Nakhonsrithmmarat province was selected. The measure social media literacy included a rating scale self-assessment (reliability of .990) and situational judgement test (reliability of .551). The data were analyzed using a propensity score matching technique. Research results were as follows: 1) the analysis of primary school students' social media use behaviors shows that students mostly used mobile phones. Their duration of use was less than 30 minutes a day. The primary social media platform on which students have accounts was Facebook. They used these platforms once or twice daily, with maximum usage between 6:01 p.m. to 12:00 a.m. The predominant purpose of their social media use was for the entertainment. 2) Based on the social media literacy of primary school students assessed by the rating scale, students exhibited a low level of social media literacy. Conversely, when evaluated using an item, they demonstrated a medium level of social media literacy. 3) According to the propensity score matching analysis conducted to assess the impact of social media uses on social media literacy of primary school students, it was found that, based on scores from student’s responses to rating scale self-assessment, social media uses had a significant positive impact on students’ social media literacy at α = .05 (d = 19.28), t = 6.40, p = .00. However, when the impact assessment was conducted using scores from students’ responses to the situational judgement test, social media uses had a nonsignificant impact on students’ social media literacy (d = 0.19), t = .46, p = 0.84.

Article Details

How to Cite
Posritong, J. ., Na Nakorn, N. ., & Ngudgratoke, S. . (2023). AN EVALUATION OF SOCIAL MEDIA USE BEHAVIORS AND SOCIAL MEDIA LITERACY OF PRIMARY SCHOOL STUDENTS. Journal of MCU Nakhondhat, 10(12), 323–335. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/275273
Section
Research Articles

References

กองสถิติเศรษฐกิจ สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). สรุปผลที่สำคัญการใช้ไอซีทีของเด็กและเยาวชนพ.ศ. 2565. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

ชุติมาภรณ์ ค้าขาย. (2561). อิทธิพลของสื่อสังคมออนไลน์ต่อพฤติกรรมเบี่ยงเบนของเด็กและเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารสตร์.

ณัฏฐกาญจน์ ศุกลรัตนเมธี และนุชประภา โมกข์ศาสตร์. (2562). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของเยาวชนเพื่อการเป็นพลเมืองในสังคมประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

ทัศนีย์ ประธาน, และคณะ. (2562). ศึกษาอิทธิพลพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ และจิตลักษณะของกลุ่มเยาวชนใน 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้ต่อการเรียนรู้ด้วยการนำตนเอง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 16(1), 140-167.

ปกรณ์ ประจันบาน และอนุชา กอนพ่วง. (2559). การวิจัยและพัฒนาแบบวัดทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านการรู้เท่าทันสื่อของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18 (1), 144-154.

ปัญจพร เกื้อนุ้ย. (2565). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์และการรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของนักเรียน โรงเรียนช้างกลางประชานุกูล จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(6), 198-211.

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ พ.ศ. 2566-2570. (2565). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง หน้า 1 (ตุลาคม 2565).

พรรษาสิริ กุหลาบ. (2563). การส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อ สารสนเทศ และดิจิทัลสำหรับเด็กและเยาวชน: กรณี ศึกษาจากเกาหลีใต้สิงคโปร์ และสหราชอาณาจักร. วารสารศาสตร์, 13(2), 130-165.

ศิริกาญจน์ จันทร์วิชโน. (2564). ทักษะการรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีสถาบัน อุดมศึกษาในกำกับของรัฐในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสารสนเทศศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สังวรณ์ งัดกระโทก. (2564). หน่วยที่ 4 การประเมินโครงการและนโยบายด้วยโพรเพนสิตี้สกอร์. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). สรุปผลการสำรวจข้อมูลสถานภาพการรู้เท่าทันสื่อสารสนเทศและการเข้าใจดิจิทัลของประเทศไทย พ.ศ. 2566. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศษฐกิจและสังคม.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2565. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศษฐกิจและสังคม.

สุภารักษ์ จูตระกูล. (2559). ครอบครัวกับการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล (Digital Literacy) ของดิจิทัลเนทีฟ (Digital Natives) Digital Literacy, Digital Natives and Family. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 11(1)(มกราคม - มิถุนายน 2559), 131-150.

Jolls, T. (2008). Literacy for the 21st century: An overview & orientation guide to media literacy education. (2nd ed.). CA: Center for Media Literacy.