ผลของโปรแกรมการอบรมการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้และการให้คำปรึกษา เรื่องการเลิกบุหรี่ในแกนนำนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยเชียงราย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาทัศนคติต่อบุหรี่ของแกนนำนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยเชียงราย 2) เปรียบเทียบความรู้เรื่องบุหรี่ของแกนนำนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยเชียงราย ก่อนและหลังเข้าโปรแกรมการอบรมการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้และการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ โดยใช้วิธีการวิจัยแบบกึ่งทดลองกลุ่มเดียววัดผลก่อน - หลังการทดลอง ประชากร คือ นักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยเชียงราย กลุ่มตัวอย่างเป็นแกนนำนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2 วิทยาลัยเชียงราย จำนวน 30 คน โดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบประเมินทัศนคติของแกนนำนักศึกษาพยาบาลเกี่ยวกับบุหรี่ มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ 0.76 3) แบบทดสอบความรู้เรื่องบุหรี่เกี่ยวกับโทษและพิษภัย กฎหมาย และการเลิกบุหรี่ มีค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถามกับวัตถุประสงค์ เท่ากับ 0.86 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.84 และ 4) โปรแกรมการอบรมการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้และ การให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ paired t - test เพื่อเปรียบเทียบความรู้เรื่องบุหรี่ก่อนและหลังการเข้าโปรแกรม ผลการวิจัย พบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 100.00 มีทัศนคติเชิงลบต่อบุหรี่ โดยคะแนนต่ำสุด เท่ากับ 33 คะแนน และคะแนนสูงสุด เท่ากับ 55 คะแนน ( = 43.10, S.D. = 6.12) 2) กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยความรู้เรื่องบุหรี่รายด้านและภาพรวมเพิ่มขึ้นภายหลังเข้าร่วมโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (p - value < .05 และ < .001 ตามลำดับ) โดยคะแนนเฉลี่ยความรู้เรื่องบุหรี่ก่อนและภายหลังเข้าโปรแกรมเท่ากับ 16.27 คะแนน และ 17.73 คะแนน ตามลำดับ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ ฉัตรดอกไม้ไพร และศศิธร รุจนเวช. (2564). ผลของโปรแกรมการอบรมนักศึกษาพยาบาลในการให้ บริการช่วยเลิกบุหรี่ในชุมชน. วารสารแพทย์นาวี, 48(2), 348-365.
ชมรมนักศึกษาพยาบาลสร้างสังคมไทยปลอดบุหรี่. (2561). สถิติการสูบบุหรี่ของวิทยาลัยเชียงราย. เชียงราย: วิทยาลัยเชียงราย.
เนติยา แจ่มทิม และคณะ. (2559). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจในการป้องกันโรคความดันโลหิตสูงของประชากรที่เสี่ยงต่อการเป็นโรคความดันโลหิตสูง ตำบลโคกคราม อำเภอบางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 22(1), 65-76.
ประนอม คำผา. (2547). กระบวนการทำงานเพื่อหารายได้ระหว่างเรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. ใน วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
พัชราภัณฑ์ ไซยสังข์ และคณะ. (2563). ประสิทธิภาพของการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้และทักษะการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ในสถาบันการศึกษา ใน แกนนำนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาล, 69(1), 36-43.
ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ. (2561). รายงานสถิติการบริโภคยาสูบของประเทศไทย พ.ศ. 2561 (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2564). เผยผลสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ ปี 2564. เรียกใช้เมื่อ 9 มีนาคม 2565 จาก https://www.thaihealth.or.th/?p=264104
สุกัญญา คำก้อน และคณะ. (2563). โปรแกรมช่วยเลิกบุหรี่สำหรับผู้กลับมาสูบซ้ำของทหารกองประจำการในค่ายกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ จังหวัดชลบุรี. วารสารพยาบาล, 69(1), 44-53.
สุธีกาญจน์ ไชยลาภ และคณะ. (2561). กิจกรรมส่งเสริมประสบการณ์วิชาชีพในการเสริมสร้างความรู้ ทัศนคติ และทักษะการป้องกันพิษภัยจากบุหรี่ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาล, 67(1), 33-39.
อารีย์ เสนีย์ และคณะ. (2556). การพัฒนาศักยภาพแกนนำนักศึกษาพยาบาล ด้านความรู้ ทัศนคคติต่อบุหรี่ และทักษะการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ในชุมชน. วารสารพยาบาล, 62(1), 22-31.
Hurt, R. D. (1999). Treat tobacco dependent and “bend the trend”. Bulletin of the World Health Organization, 77(5), 367-383.
World Health Organization. (2017). WHO global report on trends in tobacco smoking 2000-2025. Retrieved 2021, from https://www.who.int/publications/i/item/who global report-on trends in Prevalence of tobacco-use