การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 2) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม จากกลุ่มตัวอย่างที่มาท่องเที่ยวเขาช้างสี ช่วงเดือนเมษายน พ.ศ. 2566 จำนวน 325 คน และการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 21 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสีอำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยรวม มีค่าเฉลี่ยแปลผล อยู่ในระดับมาก ( = 3.91) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ศักยภาพด้านการมีส่วนร่วม (
= 4.39) มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมา ได้แก่ ศักยภาพด้านความรับผิดชอบต่อชุมชน (
= 4.20) และศักยภาพด้านการจัดการ
( = 4.12) ส่วนศักยภาพด้านเครือข่ายท่องเที่ยว (
= 2.94) มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับ
การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า ควรยกระดับศักยภาพเครือข่ายท่องเที่ยว ด้วยการประสานให้เกิดความร่วมมือกับเครือข่ายภาคอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ให้มีตัวแทนชุมชนเข้าไปมีส่วนร่าม ในการกำหนดวิสัยทัศน์ จัดทำแผนพร้อมทั้งแนวทางป้องกันแก้ไขปัญหา ร่วมกันวางแผน กำหนดกฎระเบียบข้อบังคับ พร้อมทั้งการปลูกฝังจิตสำนึกอย่างรับผิดชอบต่อชุมชน ส่งเสริม สนับสนุน ปลูกฝังตามมาตราการจัดการสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ เพื่อให้เกิดความมั่นใจและประทับใจแก่นักท่องเที่ยว รวมทั้งส่งเสริมวัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิตของชุมชนให้ยั่งยืน
เพื่ออนุชนรุ่นหลังต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัญญาภัค ยามาโมโต้. (2551). การสร้างรูปแบบเครือข่ายธุรกิจท่องเที่ยว กับโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ของจังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะพัฒนาการท่องเที่ยว สาขาการจัดการนันทนาการและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
กาญจนา แก้วเทพ. (2538). เครื่องมือการทำงานแนววัฒนธรรมชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สภาคาทอลิกแห่งประเทศไทยเพื่อการพัฒนา.
ฐานริณทร์ หาญเกียรติวงศ์. (2564). การพัฒนาศักยภาพเครือข่ายความร่วมมือด้านการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของชุมชนแห่งหนึ่งใน ตำบลห้วยแก้ว อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์เครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 1(1), 1 - 14.
ทิพย์สุวรรณ แซ่ลี้. (2561). รูปแบบเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนที่เหมาะสมของชุมชนบ้านอาลึและชุมชนบ้านอ้อมแก้ว จังหวัดสุรินทร์. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานวัตกรรมการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
นิสากร ยินดีจันทร์แลคณะ. (2564). การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนกรณีศึกษาเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนจันทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(1), 257 - 258.
เนตรชนก ดวนใหญ่. (2562). การพัฒนาศักยภาพของบุคลากรในศาลอาญายุคดิจิทัล ประจำปี 2562. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
บุญธรรม อาสน์สมโภชน์. (15 พฤษภาคม 2566). การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์: กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. (พระครูสมุห์วชิรวิชญ์ ธีรปญฺโญ (ภูมี), ผู้สัมภาษณ์)
พระราชบัญญัตินโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ (ฉบับที่ 2). (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 67 ก. 165 - 169 (22 พฤษภาคม 2562).
พระศักดา มหาสกฺโก (ลิกขะไชย). (2563). การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติเขาสก ตำบลคลองศก อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิพัฒน์ รัชกิจประการ. (2564). ท่องเที่ยวไทยปี 2565 กลางสถานการณ์แทรกซ้อน โอมิครอนรุกคืบประเทศ. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2565 จาก https://www.thaipost.net/articles-news/52822/
พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2553). การท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียน สโตร์.
ยุทธศักดิ์ สุภสร. (2564). ปรับโครงสร้างท่องเที่ยวไทยกลยุทธ์มุ่งสู่การพื้นตัวปี 2565. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2565 จาก https://www.thairath. co.th/news/local/2270131
ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครศรีธรรมราช: วีพีเอส.
สนิท สมัครการ. (2526). การศึกษากับการพัฒนาชนบท. วารสารการศึกษาแห่งชาติ, 2(1), 2 - 7.
สุนันต์ บันลือพืช. (9 มิถุนายน 2566). การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงอนุรักษ์: กรณีศึกษาชุมชนเขาช้างสี อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. (พระครูสมุห์วชิรวิชญ์ ธีรปญฺโญ (ภูมี), ผู้สัมภาษณ์)
