แนวทางพัฒนาการให้บริการออกใบตาดินสำหรับประชาชนของแผนก ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินความต้องการจำเป็นการให้บริการออกใบตาดิน และ 2) ศึกษากำหนดแนวทางพัฒนาการให้บริการออกใบตาดิน สำหรับประชาชนของแผนกทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นครหลวงเวียงจันทน์สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน ดำเนินการวิจัย 2 ระยะ ประชากรในการวิจัยเชิงปริมาณ คือ ประชากร ประชาชนที่มารับบริการออกใบตาดิน จำนวน 12,860 คน กลุ่มตัวอย่าง 375 คน กลุ่มเป้าหมายในการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 15 คน และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการให้บริการออกใบตาดิน จำนวน 30 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือการวิจัยใช้ คือ แบบสอบถาม มีค่า IOC ระหว่าง 0.67 - 1.00 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.94 ใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้าง และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงภาพ ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา สังเคราะห์เนื้อและสรุปภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลประเมินความต้องการจำเป็นการให้บริการออกใบตาดิน สำหรับประชาชนของแผนกทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นครหลวงเวียงจันทน์สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เรียงลำดับความสำคัญดังนี้ ลำดับที่ 1 ด้านการให้บริการอย่างเท่าเทียม มีค่า PNI modified 0.17 ลำดับที่ 2 ด้านการให้บริการอย่างรวดเร็วและด้านการให้บริการอย่างต่อเนื่อง มีค่า PNI modified 0.11 ลำดับที่ 3 ด้านการให้บริการอย่างเพียงพอและด้านสภาพผู้ให้บริการหรือเจ้าหน้าที่ มีค่า PNI modified 0.09 และลำดับที่ 4 ด้านการให้บริการที่มีความก้าวหน้าตามมาตรฐานที่กำหนด มีค่า PNI modified 0.07 และ 2) ผลการกำหนดแนวทางพัฒนาการให้บริการออกใบตาดิน สำหรับประชาชนของแผนกทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม นครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว พบว่า แนวทางพัฒนามีทั้งหมด 6 แนวทาง 18 กิจกรรมการพัฒนา
Article Details
References
กรมวางแผนและพัฒนาที่ดินแห่งชาติ. (2548). กฎหมายที่ดิน. กรมวางแผนและพัฒนาที่ดินแห่งชาติ นครหลวงเวียงจันทน์. ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว: ม.ป.ท.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตรและสังคมศาสตร. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.
รจนา พวงมณีวงศ์. (2552). การใช้ประโยชน์ที่ดินของเกษตรกรที่ได้รับเอกสารสิทธิ์ของเมืองไชยเสดถานครหลวงเวียงจัทน์ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการใช้ที่ดินและการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รุทธ์ สุขสำราญ. (2546). การศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการของผู้รับบริการที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานที่ดินในจังหวัดนนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
วาสนา สง่าเนตร. (2556). สภาพปัญหาการให้บริการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรม ของสำนักงานที่ดินจังหวัดสกลนคร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(47), 169-178.
ศรอนงค์ เปิดโปร่ง และธีระ ฤทธิรอด. (2559). การพัฒนาบุคลากรด้านการให้บริการของสำนักงานส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 11(37), 33-39.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2548). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
องค์กรคุ้มครองที่ดินแห่งชาติ. (2551). บทแนะนำทางด้านวิทยาการเกี่ยวกับที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติองค์กรคุ้มครองที่ดินแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี นครหลวงเวียงจันทน์. ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว: ม.ป.ท.
อนงค์สอน พรมจัน และคณะ. (2562). ยุทธศาสตร์การให้บริการจดทะเบียนที่ดินของกรมที่ดินกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.