THE TRAINING MODEL FOR TEACHERS AND EDUCATIONAL PERSONNEL ACCORDING TO BUDDHIST INTEGRATION IN THE BANGKOK DEPARTMENT OF EDUCATION

Main Article Content

มงคล สามารถ

Abstract

The objectives of this research were; 1) to study the training for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, 2) to develop a training model for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, according to Buddhist integration, and 3) to propose the training model for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, according to Buddhist integration principle. The mixed research methods were used in the study. The data were collected by in-depth interviews with 26 key-informants and focus group discussions with 9 experts, and then analyzed by content analysis. A training model was tried out with 30 controlled samples and examined by 4 standard evaluation criteria from 384 samples. The data were analyzed by mean, percentage and standard deviation.


        The research results found that;


  1. The training program for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, had 7 stages; 1) Requirement analysis, 2) Objective setting, 3) Training course design, 4) Sorting out training activity and technique, 5) Pretest and posttest evaluation design, 6) Training operation, and 7) Measurement and evaluation of the training outcome. The training requirement had 4 aspects; 1) Creative thinking consisted of ability to utilize limited materials, knowledge transferring methods, and how to create relaxation among the trainees, 2) Self-development consisted of emotion control and discipline or duty responsibility, 3) Unity development consisted of teamwork, sacrifice and sympathy, 4) Communication development consisted of communication with trainees, internal school communication and inter-school communication.

  2. The development of a training model for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, integrated with principles of the Four Noble Truths and the Eightfold Path and tried out with 30 teachers and educational personnel indicated that the average level of development in creative thinking, self-development, unity development, and communication development after training was higher than before training with a significant statistic figure at 0.01

  3. The result of examination and evaluation of the training model for teachers and educational personnel in Department of Education, Bangkok, according to Buddhist integration was at a high level overall. The highest level was on appropriateness, followed by accuracy, feasibility, and usefulness respectively. The body of knowledge could be concluded in ABT Model or Ariyasacca Based Training Model.

Article Details

How to Cite
สามารถ ม. (2019). THE TRAINING MODEL FOR TEACHERS AND EDUCATIONAL PERSONNEL ACCORDING TO BUDDHIST INTEGRATION IN THE BANGKOK DEPARTMENT OF EDUCATION. Journal of MCU Nakhondhat, 6(3), 1173–1196. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/184624
Section
Research Articles

References

กนก จันทร์ขจร. (2561). การอบรมความรู้และจริยธรรมเพื่อชีวิตตอนที่ 2, คุณธรรมความสามัคคีตามแนวพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว.(ออนไลน์). เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2561 จาก https://www.m-culture.go.th/ young_th/article_view.php?nid=111

กาญจนา ดงสงครามและคณะ. (2561). “การพัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมสำหรับการฝึกอบรมออนไลน์ของศูนย์การเรียนรู้ไอซีทีชุมชน คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิยาลัยมหาสารคาม”. มหาสารคาม.

คุณลักษณะครูรุ่นใหม่ควรมีลักษณะอย่างไร. (2561). (ออนไลน์). เรียกใช้เมื่อ 6 สิงหาคม 2561 จาก https://educ105.wordpress.com

จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2554). การศึกษาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน : การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : เอ็น.วาย. ฟิล์ม จำกัด.

จินดารัตน์ ปีมณี. (2545). การพัฒนาฉันทะในการเรียนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

จินดาลักษณ์ วัฒนสินธ์. (2553). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: ทีพีเอ็น เพรส.

ชาญชัย สวัสดิ์สาลี. (2556). คู่มือนักฝึกอบรมมืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สวัสดิการสำนักงาน ก.พ.

เตือนใจ ศรีชะฏาและคณะ. (2561). “การฝึกอบรมบุคลากรในธุรกิจบริการ เพื่อคุณภาพบริการที่ดีขึ้น”. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่ 13 มกราคม – เมษายน, 263.

ธัญญภัสร์ ศิรธัชนราโรจน์. (2559). จิตวิทยากับการพัฒนาตน. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประไพ ประดิษฐ์สุขถาวร. (2561). คุณธรรมพื้นฐาน 8 ประการ. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2561 จาก https://taamkru.com/th/คุณธรรมพื้นฐาน/#article102

พระพุทธศาสนากับวิทยาการสมัยใหม่. (2561). ตัวแบบวิธีวิทยาว่าด้วยพุทธบูรณาการและสหพุทธวิทยาการ. เรียกใช้เมื่อ 18 พฤษภาคม 2561 จาก https://www.mcu.ac.th/site/articlecontent_desc.php?article_id=1733&articlegroup_id=278

พระมหาบุญมี มาลาวชิโร. (2553). พุทธบริหาร. กรุงเทพมหานคร: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.

พระราชรัตนมงคล. (2554). การพัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมวิธีสอนศีลธรรมระดับมัธยมศึกษาตอนต้นของพระสอนศีลธรรมตามโครงการของกระทรวงศึกษาธิการ. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ภาสกร เรืองรองและคณะ. (2559). การฝึกอบรมเรื่องการสร้างแบบประเมินออนไลน์โดยใช้ Google site ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์ ปีที่ 8 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม , 92.

มารศรี กลางประพันธ์. (2548). การพัฒนาคุณธรรมด้านอดทน (ขันติ) ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เมธาวี อุดมธรรมานุภาพ. (2551). พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.

เรือโท อากาศ อาจสนาม. (2557). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะพยาบาลเชิงพุทธบูรณาการของพยาบาลสังกัดกรมแพทย์ทหารเรือ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิจารณ์ พานิช. (2553). ครูเพื่อศิษย์ เติมหัวใจให้การศึกษา. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.

ศันสนีย์ ชุมพลบัญชร. (2558). การศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของบุคคล องค์กร และชุมชนใน การเสริมสร้างความรับผิดชอบต่อสังคมเชิงพุทธบูรณาการ. วรสารวิจัย รมยสาร, ปีที่ 13 ฉบับที่ 3 กันยายน – ธันวาคม , 208.

ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2561). การสุ่มกลุ่มตัวอย่าง (ออนไลน์). เรียกใช้เมื่อ 14 สิงหาคม 2561 จาก https://pioneer.netserv.chula.ac.th/~jaimorn/re6.htm

สมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ และคณะ. (2561). การประยุกต์ใช้ความรู้จากการฝึกอบรมและสมรรถนะในการดำเนินงานเชิงกลยุทธ์. วารสาร Veridian E-Journal, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะมหาวิทยาลัยศิลปากร ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 มกราคม – เมษายน , 2328.

สุขอรุณ วงษ์ทิม. (2560). รูปแบบการฝึกอบรมทางจิตวิทยาเพื่อเสริมสร้างค่านิยมในองค์กรของบุคลากรมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วารสารพยาบาลตำรวจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน, 2560.

สุพัตรา ทาวงศ์. (2561). ความคิดสร้างสรรค์ (ออนไลน์). เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2561 จาก https://www.baanjomyut.com/library/creative_thinking/index.html.