ACADEMIC MANAGEMENT COMPETENCIES OF SCHOOL ADMINISTRATORS UNDER SURATTHANI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 3.
Article Sidebar
Published:
Apr 30, 2019
Keywords:
academic management competencies administrators
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research are; 1) to study the academic management competencies of school administrators under Suratthani Primary Educational Service Area Office 3 2) to compare the academic management competencies of school administrators under Suratthani Primary Educational Service Area Office 3. The four aspects are the management of learning. The development of the curriculum. Supervision of learning management in educational institutions. And to promoting research for improving the quality of learning management. Classified by teaching experiences, educational background and school sizes. The participants were 302 teachers who work at the schools under Suratthani Primary Educational Service Area Office 3. The research instrument is a questionnaire.The research instruments were a set of a 5 -item rating scale qutionnaire. The statistics used were frequency, percentage, mean, standard deviation, T-test and F-test. The data were analyzed through One-Way ANOVA and Scheffe to compare the differences.
The result showed that;
- The overall of the academic management competencies of school administrators under Suratthani Primary Educational Service Area Office 3 is at high level when consider to the promoting research for improving the quality of learning management. In contrast, when considered to the supervision of learning management in educational institutions, the result is at the lowest level.
- The result of academic management competencies of school administrators under Suratthani Primary Educational Service Area Office 3 classified by teaching experiences and educational background found that there is no difference but when classified by school sizes, there is significant difference at .05
Article Details
How to Cite
ชูประเสริฐ ก., จันทรา ไ., & เต็มรัตน์ ส. (2019). ACADEMIC MANAGEMENT COMPETENCIES OF SCHOOL ADMINISTRATORS UNDER SURATTHANI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 3. Journal of MCU Nakhondhat, 6(2), 820–836. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/182664
Section
Research Articles
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กิตติพงษ์ กิตยารักษ์. (2543). กระบวนการยุติธรรมบนเส้นทางของการเปลี่ยนแปลง. บทบาทอัยการในการพิทักษ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.
เกรียงไกร วอหา. (2557). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาเขต 9 จังหวัดเลย. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย นอร์ทกรุงเทพ.
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15219/2558 (คดีคลิตี้), 15219/2558 (ศาลฎีกา แผนกคดีสิ่งแวดล้อม 30 ธันวาคม 2558).
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2136/2525, 2136/2525 (ศาลฎีกา 2525).
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 996/2508, 996/2508 (ศาลฎีกา 2508).
คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 259/2554, 259/2554 (ศาลปกครองสูงสุด 6 มิถุนายน 2554).
คิ้วหนา. (20 ธันวาคม 2557). ความตายที่ (ไม่ควร) เงียบงัน. เข้าถึงได้จาก https://myfreezer.wordpress.com/tag/deadly-environment/.
ต้องตา กวดนอก. (2556). การศึกษาความคิดเห็นของครูที่มีต่อสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนในกลุ่มเขตพื้นที่กรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: สำนักงานการศึกษากรุงเทพมหานคร.
ธานินทร์ กรัยวิเชียร. (2502). การช่วยเหลือทางกฎหมายในต่างประเทศ. วารสารดุลพาห, 1012-1032.
นงลักษณ์ ปัญญาบุตร. (2555). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอเมืองนครพนม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครพนม เขต 1. นครพนม: ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครพนม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. กรงเทพฯ.
ประพจน์ คล้ายสุบรรณ. (2550). แนวคิดทฤษฎีและหลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องในคดีสิ่งแวดล้อม. วารสารวิชาการศาลปกครอง.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2554). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ออฟเดอร์มิสท์.
เพชรา กิติศรีวรพันธุ์. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศภายในกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนที่เปิดสอนช่วงชั้นที่ 3 - 4 . นครพนม: มหาวิทยาลัยนครพนม.
วนิดา ว่องเจริญ. (2537). การดำเนินคดีแพ่งของผู้เสียหายจำนวนมาก. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรานุช ภูวรักษ์. (2555). หลักสูตรผู้พิพากษาผู้บริหารในศาลชั้นต้น รุ่น 10 สถาบันพัฒนาการข้าราชการศาลยุติธรรม. เอกสารรายงานปัญหาการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อมในศาลชั้นต้น.
วีย๊ะ ซาลุเด็น. (2556). การศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารในโรงเรียนเครือข่ายสมุย 2สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. (2554). คู่มือรายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน. สุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3.
สุนีย์ มัลลิกะมาลย์และคณะ. (2531). การศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งกองทุนทดแทนความเสียหายต่อสุขภาพจากมลพิษ. กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ร่วมกับสถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและมูลนิธิญี่ปุ่น.
อนุกูล มานะวรพงศ์. (2555). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยองเขต 1. ระยองเขต: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
อนุกูล มานะวรพงศ์. (2555). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยองเขต 1. วิทยานิพนธ์ครุ ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา.
กิตติพงษ์ กิตยารักษ์. (2543). กระบวนการยุติธรรมบนเส้นทางของการเปลี่ยนแปลง. บทบาทอัยการในการพิทักษ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.
เกรียงไกร วอหา. (2557). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาเขต 9 จังหวัดเลย. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย นอร์ทกรุงเทพ.
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15219/2558 (คดีคลิตี้), 15219/2558 (ศาลฎีกา แผนกคดีสิ่งแวดล้อม 30 ธันวาคม 2558).
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2136/2525, 2136/2525 (ศาลฎีกา 2525).
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 996/2508, 996/2508 (ศาลฎีกา 2508).
คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 259/2554, 259/2554 (ศาลปกครองสูงสุด 6 มิถุนายน 2554).
คิ้วหนา. (20 ธันวาคม 2557). ความตายที่ (ไม่ควร) เงียบงัน. เข้าถึงได้จาก https://myfreezer.wordpress.com/tag/deadly-environment/.
ต้องตา กวดนอก. (2556). การศึกษาความคิดเห็นของครูที่มีต่อสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนในกลุ่มเขตพื้นที่กรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: สำนักงานการศึกษากรุงเทพมหานคร.
ธานินทร์ กรัยวิเชียร. (2502). การช่วยเหลือทางกฎหมายในต่างประเทศ. วารสารดุลพาห, 1012-1032.
นงลักษณ์ ปัญญาบุตร. (2555). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอเมืองนครพนม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครพนม เขต 1. นครพนม: ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครพนม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. กรงเทพฯ.
ประพจน์ คล้ายสุบรรณ. (2550). แนวคิดทฤษฎีและหลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องในคดีสิ่งแวดล้อม. วารสารวิชาการศาลปกครอง.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2554). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ออฟเดอร์มิสท์.
เพชรา กิติศรีวรพันธุ์. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศภายในกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนที่เปิดสอนช่วงชั้นที่ 3 - 4 . นครพนม: มหาวิทยาลัยนครพนม.
วนิดา ว่องเจริญ. (2537). การดำเนินคดีแพ่งของผู้เสียหายจำนวนมาก. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรานุช ภูวรักษ์. (2555). หลักสูตรผู้พิพากษาผู้บริหารในศาลชั้นต้น รุ่น 10 สถาบันพัฒนาการข้าราชการศาลยุติธรรม. เอกสารรายงานปัญหาการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อมในศาลชั้นต้น.
วีย๊ะ ซาลุเด็น. (2556). การศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารในโรงเรียนเครือข่ายสมุย 2สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. (2554). คู่มือรายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน. สุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3.
สุนีย์ มัลลิกะมาลย์และคณะ. (2531). การศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งกองทุนทดแทนความเสียหายต่อสุขภาพจากมลพิษ. กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ร่วมกับสถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและมูลนิธิญี่ปุ่น.
อนุกูล มานะวรพงศ์. (2555). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยองเขต 1. ระยองเขต: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
อนุกูล มานะวรพงศ์. (2555). ศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยองเขต 1. วิทยานิพนธ์ครุ ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา.