การวิเคราะห์การจัดกลุ่มนักท่องเที่ยวและกลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดของผู้ประกอบการรีสอร์ทในจังหวัดสมุทรสงคราม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดกลุ่มส่วนประสมทางการตลาดของนักท่องเที่ยวในการเข้าพักรีสอร์ทในจังหวัดสมุทรสงคราม และศึกษาแนวทางกลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดของผู้ประกอบการรีสอร์ทในจังหวัดสมุทรสงคราม โดยใช้การวิจัยแบบขั้นตอนเชิงอธิบาย (Explanatory Sequential Design) ซึ่งเป็นแบบแผนการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Method) แบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน ขั้นแรกเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ สถิติที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ คือ การวิเคราะห์การจัดกลุ่ม (Cluster Analysis) โดยจำแนกกลุ่มด้วยวิธี K-Means ซึ่งได้จำนวน 2 กลุ่ม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้าพักในรีสอร์ทในจังหวัดสมุทรสงครามในเขตกรุงเทพมหานคร ใช้สูตรของ Taro Yamane ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ( ) ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ได้มาจากการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยส่วนประสมทางการตลาด 7 ด้าน ได้แก่ คือ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านสถานที่ ด้านการส่งเสริมการตลาด ด้านบุคลากร ด้านกายภาพ และด้านกระบวนการ ผลการวิจัยพบว่า ด้านบุคคลเป็นด้านที่กลุ่มนักท่องเที่ยวให้ความสำคัญมากสุดในการจัดกลุ่มส่วนประสมทางการตลาด และขั้นที่สองเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์ผู้ประกอบการรีสอร์ท ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการให้ความสำคัญในด้านบุคคล ซึ่งมีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกับการวิจัยเชิงปริมาณ
Article Details
บทความจะต้องผ่านการพิจารณายอมรับให้ตีพิมพ์ได้โดยกองบรรณาธิการของวารสารการจัดการ คณะวิทยาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง และได้รับการตรวจอ่านโดยผู้ทรงคุณวุฒิ(Peer review) และผู้เขียนบทความต้องปรับปรุงตามข้อเสนอแนะหากมีก่อนตีพิมพ์ บทความที่ไม่ผ่านการพิจารณา กองบรรณาธิการจะแจ้งให้ทราบผลการพิจารณา แต่จะไม่ส่งต้นฉบับคืนผู้เขียน
วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง ตีพิมพ์เผยแพร่ทั้งฉบับพิมพ์และฉบับออนไลน์ เราอนุญาตให้นำบทความไปใช้ประโยชน์ทางวิชาการได้ ภายใต้ขอบเขตของกฏหมายลิขสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
กัณคริษฐา แสวงกิจ. (2554). กลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดของผู้ประกอบการโฮมสเตย์ จังหวัด
สมุทรสงคราม. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
กันต์ฤทัย คลังพหล. (2563). การวิจัยแบบผสมวิธี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์, 14(1), 235-246.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร
จันทร์พิมพ์ หลวงแก้ว. (2554). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการเลือกใช้บริการเงินฝากของลูกค้า
ธนาคารทิสโก้ จำกัด (มหาชน) สาขารังสิต จังหวัดปทุมธานี. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ชาย โพธิสิตา. (2562). ศาสตร์และศิลป์การวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ธรรมจักร เล็กบรรจง. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด 7Ps ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการ
โรงแรมฮาลาลของนักท่องเที่ยวมุสลิมชาวไทยในจังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์มหาปริญญามหาบัณฑิต,
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิคม จารุมณี, (2544). การท่องเที่ยวและการจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ:
โอเดียนสโตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์
ประสพชัย พสุนนท์. (2557). ความเชื่อมั่นของแบบสอบถามในการวิจัยเชิงปริมาณ. วารสารปาริชาต, 27(1),
-163.
พสชนันท์ บุญช่วย และประสพชัย พสุนนท์. (2561). การวิเคราะห์ปัจจัยและจัดกลุ่มการเลือกบริโภคผักปลอด
สารพิษของผู้บริโภคจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 52-63.
พุทธินันท์ ปัญญาพุฒินันท์. (2560). ส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการเลือกที่พักในเขาหลักจังหวัดพังงา
ของนักท่องเที่ยวชาวไทย. กรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
โพสต์ทูเดย์. (2562). เข้าใจความต่างคน 4 เจเนอเรชั่น ทลายช่องว่างเพื่อการทำงานที่แฮปปี้.[ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ
มีนาคม 2562, จาก
https://www.posttoday.com/life/healthy/587633
ภัทธีรา ประพฤติธรรม. (2559). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องดื่มกาแฟพร้อม
ดื่มของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม
รจิต คงหาญ. (2560). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการรับรู้คุณภาพบริการธุรกิจท่องเที่ยวของ
นักท่องเที่ยวสูงอายุเขตอันดามัน. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(พิเศษ), 18-30.
เลิศพร ภาระสกุล. (2555). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์ (1991).
ศศิโสม ดวงรักษา. (2558). เปรียบเทียบปัจจัยและพฤติกรรมที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการโรงแรม
ระดับ 4-5 ดาว ของนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างชาติในเขตเมืองพัทยาจังหวัดชลบุรี.
การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนพัฒนา
เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2559,
จาก http://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422
สำนักพัฒนาการประชาสัมพันธ์. (2561). บทความ: นโยบายผลักดันนักท่องเที่ยวเดินทางจากเมืองหลักสู่
เมืองรอง.[ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2561, จาก
http://thainews.prd.go.th/th/news/print_news/WNRPT6109100010001
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). แผนพัฒนาสถิติระดับพื้นที่จังหวัดสมุทรสงคราม. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 26 ธันวาคม
, จาก http://osthailand.nic.go.th/masterplan_area/Plan%20Dev%20Statistics%20Provincial.html
สำราญ มีแจ้ง. (2557). สถิติขั้นสูงสำหรับการวิจัย ทฤษฎี และปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุนิสา วิสุทธิรัตน์ และรวมศักดิ์ วีระสุนทร. (2559). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อความพึงพอใจของ
ลูกค้าต่อบริษัทรับเหมาก่อสร้างในเขตพัทยา จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัย
กาฬสินธุ์, 3(2), 9-25.
สุพิเชษฐ์ ตองอ่อน และเกิดศิริ เจริญวิศาล. (2563). ช่องว่างของแนวคิดคุณภาพการบริการของธุรกิจโรงแรม.
การประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารจัดการ ครั้งที่ 12 ประจำปี 2563
คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 12(2563), 777-787.
โสภิตา รัตนสมโชค. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการใช้
บริการรถไฟฟ้าเฉลิมพระเกียรติ (บีทีเอส) ของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ
ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Booms, B. H. & Bitner, M. J. (1981). Marketing Strategies and Organization Structure for Service
Firms. In Donnelly JH, George WR, (Eds), Marketing of Service, Conference Proceeding:
American Marketing Association, Chicago, IL, 47-52.
Chung, Y. & Runsheng, S. (2019). The role Instagram in the UNESCO’s creative city of
Gastronomy: A Case Study of Macau. Tourism Management. 75(2019), 257-268.
Cohen, E. H. (1979). A Phenomenology of Tourist Experience. Sociology, 13(2), 179-201.
Creswel, J. W. (2015). A concise Introduction to Mixed Method Research. Los Angeles:
Sage.
Creswel, J. W. & Plano Clark, V. L. (2018). Designing and conducting Mixed Methods Research. (3th ed).
Los Angeles.
Henkin, T. C. (1979). Modern Hotel and Motel Management. London: Cassell.
Lovelock, C., Patterson, P., & Walker, R. (2004). Services Marketing: an Asia - Pacific and Australian
Perspective. (3th ed). New South Wales: Pearson.
McCarthy, J. E. (1960). Basic Marketing: A Managerial Approach. Homewood. Irwin Inc., Homewood,
Illinois.
Muala, A. & Qurneh, M. (2012). Assessing the Relationship between Marketing Mix and Loyalty
Through Tourists Satisfaction in Jordan Curative Tourism. American
Academic & Scholarly Research Journal, 4(2), 1.
Muhammad, T. K. (2014). The Concept of Marketing Mix and Its Elements (A Conceptual Review
Paper). International Journal of Information, Business and Management, 6(2),
-107.
Palmer, A. (2008). Introduction to Marketing. Theory and Practice, Oxford University Press.
Parasuraman, A., Zeithaml, V., & Berry, L. L. (1990). Delivering Quality Service: Balancing
Customer Perceptions and Expectations. New York: The free press.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3thed). New York: Harper and Row Publication.