Guidelines for Driving the Upgrading of Handwoven Cotton to Community Product Standards (CPS) Based on Local Identity in Loei Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to investigate the factors influencing the performance of community enterprises producing handwoven cotton under the Community Product Standard (CPS), based on the local identity of Loei Province. It also sought to propose strategic guidelines for product upgrading. A mixed-method approach was employed, using quantitative data from 275 questionnaires and qualitative insights from 30 in-depth interviews. Stepwise multiple regression was used for analysis. The findings revealed that entrepreneurial characteristics, perception, and development potential significantly influenced enterprise performance. Among these, entrepreneurial characteristics had the strongest impact, followed by perception and potential. Together, these factors accounted for 74% of the variance in performance outcomes. The study recommends strategies including skills development, marketing support, public relations, and the utilization of local identity to enhance product value and sustainability, with government support playing a key role.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The article must be considered and accepted for publication by the editorial board of the Faculty of Management Science, Lampang Rajabhat University. The articles have been reviewed by a peer (peer review) and the author must update according to the suggestion if available before publication. Articles that are not considered the editorial team will inform the results of the consideration but will not send the original to the author.
JMMS is the Faculty of Management Science journal, Lampang Rajabhat University. Jmms published both print and online editions. We allow the use of articles for academic use under the scope of copyright law.
References
กนกกาญจน์ คําบุญชู และ ธนัสถา โรจนตระกูล. (2565). คุณลักษณะของผู้ประกอบการและกลยุทธ์ที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs). Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(12), 397-411.
กรมส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2562). คู่มือวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
กองส่งเสริมวิสาหกิจ สำนักงานเกษตรจังหวัดเลย. (2568). รายงานประจำปี. เลย: สำนักงานเกษตรจังหวัดเลย.
กีรติญา สอนเนย และ จิราพัทธ์ แก้วศรีทอง. (2566). รูปแบบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนจากภูมิปัญญาผ้าทอท้องถิ่นเชิงพาณิชย์. วารสารศิลปะการจัดการ, 7(1), 141–158.
จิรัชญา ศุขโภคา. (2565). ศักยภาพในการจัดการการเปลี่ยนแปลงเพื่อการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอย่างยั่งยืน [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จุฑามาศ ดอนอ่อนเบ้า และ จิรวัฒน์ พิระสันต์. (2563). นวัตกรรมการพัฒนาผ้าฝ้ายทอมืออัตลักษณ์ท้องถิ่นจังหวัดเลย. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(2), 22-42.
ชัชวาลย์ เรืองประพันธ์. (2543). สถิติพื้นฐานพร้อมตัวอย่างการวิเคราะห์ด้วยโปรแกรม Minitab SPSS. และ SAS. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์, ธนวัต ลิมป์พาณิชย์กุล, ญาณกร โท้ประยูร และ ณัฐพล แย้มฉิม. (2564). การพัฒนาผลิตภัณฑ์วิสาหกิจชุมชนรุ่งมณีพัฒนา เขตวังทองหลาง กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, 5(1), 176-195.
ไทยโรจน์ พวงมณี, มาริษา ภิรมย์แทน เดอ เบลส์ และ จารุวัลย์ รักษ์มณี. (2567). การขับเคลื่อนและการพัฒนาผ้าฝ้าย ทอมือพื้นบ้านจังหวัดเลยของมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ในฐานะมหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 19(67), 1-15.
พิชาภพ พันธุ์แพ, ลัดดา ปินตา, จงกลบดินทร์ แสงอาสภวิริยะ และสุวรรณา พลอยศรี. (2567). คุณลักษณะของผู้นำปฏิรูปที่มีอิทธิพลต่อผลประกอบการของวิสาหกิจชุมชนในประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 6(2), 155-177.
ภัทราวรรณ สุขยอด. (2565). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนสู่การรับรองมาตรฐาน กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรบ้านคลองหม่อมแช่ม ตำบลไทรใหญ่ อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี [การค้นคว้าอิสระ พัฒนาชุมชนมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เยาวดี สุนทร. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชน อำเภอสร้างคอม จังหวัดอุดรธานี [วิทยานิพนธ์เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ลักขณา สุกใส, สุทธิพงศ์ หกสุวรรณ, ศิริพร พึ่งเพ็ชร์ และ พรชัย เจดามาน. (2564). การพัฒนาศักยภาพชุมชนยั่งยืนการผลิตผลิตภัณฑ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น “ผ้าไหมพื้นเมือง” บนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของชุมชนจังหวัดชัยภูมิ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 382-398.
วรรณชนก จันทชุม. (2560). การเลือกตัวอย่างและการกำหนดกลุ่มตัวอย่าง. ขอนแก่น: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วินยาภรณ์ พราหมณโชติ. (2564). ผ้าฝ้ายทอมือจอมทองกับแนวทางการสร้างมูลค่าเพิ่มเพื่อการยกระดับผลิตภัณฑ์ในตลาดสมัยใหม่: การวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 16(1), 1-10.
สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. (2564). หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการรับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2568, จาก https://shorturl.asia/k6mao
อัจจิมา ศุภจริยาวัตร. (2565). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อการส่งออก กรณีศึกษา กลุ่มผ้าไหมทอมือบ้านสุขสำราญ จังหวัดสระแก้ว. วารสารศิลปศาสตร์และอุตสาหกรรมบริการ, 5(1), 429-444.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297–334.
Lateh, M., Hussain, M. D., & Halim, M. (2017). Micro enterprise development and income sustainability for poverty reduction: A literature investigation. International Journal of Business and Technopreneurship, 7(1), 23–38.
O'Brien, R. M. (2007). A caution regarding rules of thumb for variance inflation factors. Quality & Quantity: International Journal of Methodology, 41(5), 673–690.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis (2nd ed.). New York, NY: Harper and Row.
