An Operational Model of Community Enterprise Entrepreneurs in Lampang Province for the Situation of Corona Virus Outbreak 2019

Main Article Content

Bongkotchakon Hongsam

Abstract

The purposes were: 1) to study the levels of entrepreneurship, participation, innovation, and financial performance of community enterprise entrepreneurs in Lampang province for the situation of Coronavirus disease in 2019; 2) to create the structural equation model of community enterprise entrepreneurs; and 3) to present guidelines to create an operational model of community enterprise entrepreneurs. The subjects were 304 community enterprise entrepreneurs acquired by quota and simple random sampling. The research instrument was a questionnaire and an analysis of the structural equation model. The results show that entrepreneurs paid the importance to entrepreneurship, innovation, participation, and financial performance at the highest level. The result indicated that the model was consistent with empirical data (c2 = 53.445, p-value = 0.307, df = 49, c2/df = 1.091, GFI = .982, CFI = .999, RMSEA = .015, RMR= .007). The outcomes of casual relationship analysis revealed that the entrepreneurship factor had the highest direct effect towards participation, followed by innovation, which had a direct effect towards financial performance. Entrepreneurship had a direct effect towards innovation, participation had direct effect towards innovation and participation had direct effect towards financial performance. However, entrepreneurship has a nondirect effect on financial performance but an indirect effect on participation and innovation. The results of the study can be used as basic information for the development or elevation of community enterprise operations for strengthening the foundation economy, affecting the overall economy in the future.

Article Details

Section
Articles

References

กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2564). รายงานสรุปประเภทกิจการวิสาหกิจชุมชน/เครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2565, จาก https://smce.doae.go.th/smce1/report.

จันทิรา พรศิรินนท์. (2562). การพัฒนาศักยภาพความเป็นผู้ ประกอบการเพื่อสร้างความได้ เปรียบ ทางการแข่งขันของกลุ่มผู้ผลิตสินค้า OTOP จังหวัด บุรีรัมย์. Electronic Journal of Open and Distance Innovative Learning, 9(2), 31-37.

จินตวีร์ เกษมศุข. (2561). แนวคิดการมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืน Public Participation Approach for Sustainable Community Development. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 26(50), 169-186.

ณัชชา เจริญศรี. (2563). “ผลกระทบโควิด 19 ด้านเศรษฐกิจและโอกาสทางธุรกิจ”. สืบค้นเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://www.storehub.com/blog/covid-19.

ธันยมัย เจียรกุล. (2557). ปัญหาและการปรับตัวของ OTOP เพื่อพร้อมรับการเปิด AEC. วารสารนักบริหาร, 34(1), 177-191.

บุญฑวรรณ วิงวอน. (2550). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. ลำปาง: สาขาวิชาการจัดการทั่วไป คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.

บุญฑวรรณ วิงวอน. (2555). การเป็นผู้ประกอบการยุคโลกาภิวัฒน์. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 213-214.

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2563). “บทที่ 7 วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคเชื้อไวรัสโคโรนา 2019”. รายงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. 19(1), 80-87.

Banyte, J., Salickaite, R. (2008). Successful diffusion and adoption of innovation as a means to increase competitiveness of enterprises. Inzinerine Ekonomika-Engineering Economics, 1, 48-56.

Butler, R. (1988). Enhancing and undermining intrinsic motivation: The effects of task-involving and ego-involving evaluation of interest and performance. British Journal of Educational Psychology, 58(1), 1–14.

Byrne, B. M. (2001). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. Mahwan, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Chen, J. S., H. T. Tsou & Russell K. H. Ching. (2011). Co-Production and Its Effects on Service Innovation. Industrial Marketing Management, 40, 1331-1346.

Chen, Y. R. R., & Hung-Baesecke, C. J. F. (2014). Examining the internal aspect of corporate social responsibility (CSR): Leader behavior and employee CSR participation. Communication research reports, 31(2), 210-220.

Chow, C. W., & Van der Stede, W. A. (2006). The use and usefulness of nonfinancial performance measures. Management Accounting Quarterly, 7(3), 1–8.

Cohen, John M. & Uphoff, Norman T. (1980). Participation’s Place in Rural Development: Seeking Clarity Through Specificity. World Development. 8(3), 213-235.

Covin, J.G. & Slevin, D.P. (1991). A Conceptual Model of Entrepreneurship as a Firm Behavior. Entrepreneurship Theory and Practice, 16, 7-25.

Creighton, J. L. (2005). The public participation handbook: Making better decisions through citizen involvement. San Francisco, CA: Jossey-Bass.

Della Corte, V., Zamparelli, G., & Micera, R. (2013). Innovation in tradition-based firms: dynamic Knowledge for international competitiveness. European Journal of Innovation Management, 16(4), 405-439.

Dess, G. G., Lumpkin, G. T., & Taylor, M. L. (2005). Strategic management: Creating competitive advantage (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.

Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). Pearson: New York.

Hambleton, R. K. (1984). Validating the test scores. In R. A. Berk (Ed.), A guide to criterion-referenced test construction. Baltimore and London: The Johns Hopkins University Press.

Hidayato, A.N., & Setyady, S.T. (2014). Impact of collaborative tools utilization on group performance in University students. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology. 13(2), 88-98.

Hongqi, Z. and Ruoyu, L. (2012). Empirical research of the relationship between customer participation, customer satisfaction and service innovation performance in China. African Journal of Business Management, Vol. 6(4), 1449-1454.

Husnah, Subroto B., Aisjah. S., & Djumahir. (2013). Intangible Assets, Competitive Strategy And Financial Performance: Study On Rattan SMEs In Palu City Of Central Sulawesi (Indonesia). Journal of Business and Management, 7(4), 14-27.

Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). Linking the balanced scorecard to strategy. California Management Review, 39(1), 53–79.

Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd ed.). New York: Guilford Press. (Chapter 1, Introduction).

Lertpachin, C. and Wingwon, B. (2011). The effects of entrepreneurs and strategic management toward the business success of SMEs in northern region of Thailand. African Journal of Marketing Management, 3(12), 312-323.

Likert, R. N. (1970). A technique for the measurement of attitude. Attitude Measurement. Chicago: Ronal McNally & Company.

Low, M. B. & MacMillan, I. C. (1988). Entrepreneurship: Past Research and Future Challenges. Journal of Management, 14, 139-162.

Melnikas, B. (2008). The knowledge-based economy in the European Union: Innovations, networking and transformation strategies. Transformations in Business and Economics, 7(3), 170-192.

Nooteboom, B., & Stam, E. (2008). Innovation, the economy and policy. In B. Nooteboom, & E. Stam (Eds.), Microfoundations for Innovation Policy, 17-51. Amsterdam University Press.

Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3 rd ed.). New York: McGraw-Hill.

Raymond, L., & St-Pierre, J. (2003). Entrepreneurial Antecedents and Performance Outcomes of Organizational Development in Manufacturing SMEs. Retrieved. (December 8, 2014)

Schollhammer, H. (1982). Internal Corporate Entrepreneurship. Encyclopedia of entrepreneurship. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.

Schumpeter, J. A. (1934). The Theory of Eonomic Development. Cambridge Mass: Harvard University Press.

Stevenson H. H. and J. C. Jarillo. (1990). A paradigm of entrepreneurship: Entrepreneurial management. Strategic Management Journal, 11, 17-27.

Tanaka, J. S., & Huba, G. J. (1989). A general coefficient of determination for covariance structure models under arbitrary GLS estimation. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology, 42(2), 233-239.