Structural Relationship Model of Organizational Learning Capability, Organizational Innovativeness, Competitive Advantage and Firm Performance : An Empirical Investigation from Parts Automotive in Thailand

Main Article Content

มงคล เอกพันธ์

Abstract

The purpose of this research were to develop a causal relationship model of organizational learning capability, organizational innovativeness, competitive advantage and firm performance from parts automotive in Thailand and to study a causal relationship of organizational learning capability, organizational innovativeness, competitive advantage and firm performance from parts automotive in Thailand. The sample were 175 firms that collected by questionnaire. Statistics were percentages, mean, standard deviation, pearson correlation, factor analysis, and path analysis were used to find out causal relationship with structural equation models (SEM). The results revealed that organizational learning capability have a positive effected on organizational Innovativeness and competitive advantage. Organizational innovativeness has a positive effected on competitive advantage. On the other hand, organizational innovativeness has no significant effected on competitive advantage. Competitive advantage has a positive effected on firm performance.

Article Details

Section
Articles

References

กีรติ ยศยิ่งยง. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม แนวคิด และกระบวนการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล สถิติวิเคราะห์สาหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พลอยชมพู กิตติกุลโชติวุฒิ. (2560). ความสามารถในการเรียนรู้ขององค์กรและประสิทธิภาพขององค์กร:
การศึกษาเชิงประจักษ์ของอธุรกิจอาหารในประเทศไทย. วารสารจุฬาลงกรณ์ปริทัศน์, 37(144), 1-23.
ปาริฉัตร ตู้ดา และมูหาหมัด สาแลบิง. (2560). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุขององค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อ
ความสามารถทางนวัตกรรมของธุรกิจอาหารฮาลาลในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง, 6(2), 189-211.
พิชิต เทพวรรณ์. (2005). มิติบรรยากาศองค์การที่มีต่อการพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ : แนวปฏิบัติที่เป็นเลิศ
ของมหาวิทยาลัยนอร์ท-เชียงใหม่. คณะบริหารธุรกิจ : มหาวิทยาลัยนอร์ท – เชียงใหม่.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2553). การจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์การ: การสร้างข้อได้เปรียบทางการ
แข่งขันอย่างยั่งยืน. นนทบุรี ธิงค์ บิยอน บุ๊คส์.
วรรณา ยงพิศาลภพ. (2561). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2560-62: อุตสาหกรรมรถยนต์. [Online]
Avaliable: https://www.krungsri.com/bank/getmedia ค้นเมื่อ [2561, ธันวาคม 15].
วรรณรัตน วัฒนานิมิตกูล. (2546). การใช้ Balanced Scorecard ในการบริหารงานเพื่อการพัฒนามหาวิทยาลัย
วารสาร สออ. ประเทศไทย, 6(2), 99-109.
วิรัช สงวนวงศ์วาน. (2553). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เพียรสัน เอ็ดดูเคชั่น
อินโดไชน่า
วิทยา ด่านธำรงกุล. (2549). หัวใจบริการสู่ความสำเร็จ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เพียรสัน เอ็ดดูเคชั่น อินโดไชน่า
วีระวุฒิ วัจนะพุกกะ และ อาทิตยา อรุณศรีโสภณ. (2552). ชุมชนแห่งนวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์.
วารสารนักบริหาร, 30(3), 25-30.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2542). การบริหารเชิงกลยุทธ์และกรณีศึกษา (ฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ:
สำนักพิมพ์ธีระฟิล์ม และไซเท็กส์.
สมาคมผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย. (2561).รายชื่อสมาชิกสมาคมผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย.[Online] Avaliable: https://www.thaiautoparts.or.th. ค้นเมื่อ [2562, มกราคม 9].
Akgün, A., İnce S., Imamoğlu S. Z., Keskin, H., & Kocaoğlu, İ. (2014). The Mediator Role of Learning
Capability and Business Innovativeness between Total Quality Management and Financial Performance. International Journal of Production Research, 52(3), 888-901.

Alegre, J., & Chiva, R. (2013). Linking Entrepreneurial Orientation and Firm Performance: The Role
of Organizational Learning Capability and Innovation Performance. Journal of Small Business Management, 51(4), 491–507.
Allameh, M., & Moghaddami, M. (2010). The Survey of Relationship between Organizational
Learning and Organizational Performance. Journal of Executive Management, 10(1).47-65.
Armstrong, S., & Overton, S. (1977). Estimating Non-response Bias in Mail Surveys. Journal
of Marketing Research, 14(3), 396-402.
Barney, B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17(1), 99−120.
Byrne, M. (1998). Structural Equation Modeling with LISREL, PRELIS, and SIMPLIS: Basic
Concepts, Applications, and Programming. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Crossan, M., & Berdrow, I. (2003). Organizational Learning and Strategic Renewal. Strategic
Management Journal, 24, 1087-1105.
Eisenhardt, M., & Martin, A. (2000). Dynamic Capabilities: What are They? Strategic Management
Journal, 21, 1105-1121.
Gunday, G., Ulusoy, G., Kilic, K., & Alpkan, L. (2011). Effects of Innovation Types on Firm Performance.
International Journal of Production Economics, 133(2), 662-676.
Hsu, U., & Fang, W. (2009). Intellectual Capital and New Product Development Performance: The
Mediating Role of Organizational Learning Capability. Technological Forecasting and Social Change, 76(5), 664-677.
Hult, M., Hurley, F., & Knight, A. (2004). Innovativeness: Its Antecedents and Impact on
Business Performance, Industrial Marketing Management, 33, 429-438.
Husseina, N., Mohamad, A., Noordina, F., & AmirIshakb, N. (2006). Learning Organization and Its
Effect on Organizational Performance and Organizational Innovativeness: A Proposed Framework for Malaysian Public Institutions of Higher Education. Procedia - Social and Behavioural Sciences, 130(15), 299-304.
Jantarajaturapath, P., Imsuwan, T. & Wongsim. M. (2016). Knowledge Management, Organizational
Innovativeness, Business Competitiveness and Potential Operations of Electrics and Electronics Businesses in Thailand. Journal of Business and Retail Management Research, 11(1), 42-53.
Jerez-Gomez, P., Céspedes-Lorente, J., & Valle-Cabrera, R. (2005). Organizational Learning
Capability: A Proposal of Measurement. Journal of Business Research, 58, 715–725.
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action.
Boston: HBS Press.
Kieser, A., & Koch, U. (2008). Bounded Rationality and Organizational Learning Based on Rule
Changes. Management Learning, 39(3), 329-347.
Kline, P. (1993). A Handbook of Test Construction. London, UK: Routledge
Kotze, R. (2006). Performance: The Secrets of Successful Behavior. Great Britain: Pearson
Education.
Lopez, P., Peon, M. & Ordas, C. V. (2005). Human Resource Practices, Organizational
Learning and Business Performance. Human Resource Development International. 8(2),
147–164.
Madhok, A. (2002). Reassessing the Fundamentals and beyond: Ronald Coase, the Transaction
Cost and Resource-based Theories of the Firm and the Institutional Structure of Production. Strategic Management Journal, 23(6), 535-550.
Martin, X. & Salomon, R. (2003). Knowledge Transfer Capacity and Its Implication for the Theory
of the Multinational Corporation. Journal of International Business Studies, 34(4),
356-373.
Mijalce, S. (2015). Learning Organization Review - a “Good” Theory Perspective. The Learning
Organization. 22(5), 242-270.
North, D., & Smallbone, D. (2000). The Innovativeness and Growth of Rural SMEs during the 1990s.
Regional Studies, 34(2), 145-157.
Nunnally, C. & Bernstein, H. (1994). Psychometric Theory. New York, NY : McGraw-Hill.
Porter, M. (1985). Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance.
New York: Free Press.
Rampsey, P. (2008). Learning and Performance: Rethinking the Dance: Learning and
Performance. Singapore: World Scientific Publishing.
Rangus, K. & Slavec, A. (2017). The Interplay of Decentralization, Employee Involvement and
Absorptive Capacity of Firms’ Innovation and Business Performance. Technological
Forecasting and Social Change,120, 195-203.
Rhee, J., Park, T. & Lee, H. (2010). Drivers of Innovativeness and Performance for Innovative SMEs
in South Korea: Mediation of Learning Orientation, Technovation, 30, 65-75.
Robbins, P. (2005). Essential of Organizational Behaviour. 8th ed. U.S.A.: Pearson Education, INC

Siguaw, A., Simpson, M. & Enz, A. (2006). Conceptualizing Innovation Orientation: A Framework for
Study and Integration of Innovation Research. Journal of Product Innovation Management,
23, 556-574.
Singer, J. & Edmuondson, C. (2008). When Learning and Performance are at Odds: Confronting the
Tension: Learning and Performance. Singapore: World Scientific Publishing.
Teece, J., Pisano, G. & Shuen, A. (1997). A. Dynamic Capabilities and Strategic Management. Strategic
Management Journal, 18(7), 509– 533.
Teece, J. (2007). Explicating Dynamic Capabilities: The Nature and Micro foundations of (Sustainable)
Enterprise Performance. Strategic Management Journal, 28(13), 1319-1350.
Tsai, H. & Yang, Y. (2013). Firm Innovativeness and Business Performance: The Joint Moderating
Effects of Market Turbulence and Competition. Industrial Marketing Management, 42(8),
1279-1294
Voelker, E., Rakich, S., & French, R. (2001). The Balanced Scorecard in Healthcare Organizations: A
Performance Measurement and Strategic Planning Methodology. Hospital Topics, 79(3),
13-24.
Wang, L. & Ahmed, K. (2004). The Development and Validation of the Organizational Innovativeness
Construct Using Confirmatory Factor Analysis. European Journal of Innovation Management,
7(4), 303-313.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd Ed. New York: Harper and Row
Publication.
Zelman, N., Pink, H. & Matthias, B. (2003). Use of Balanced Scorecard in Health Care. Journal of
Healthcare Finance, 29(4), 1-16.