การพัฒนานวัตกรรมทางการตลาดหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • ภรณิษฐ์ อุบลนุช คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
  • ตระกูล จิตวัฒนากร คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
  • วิโรชน์ หมื่นเทพ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ

DOI:

https://doi.org/10.14456/jlgisrru.2024.52

คำสำคัญ:

นวัตกรรมทางการตลาด, หลักสูตรภาษาจีน, มหาวิทยาลัยเอกชน, จังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพปัญหา และความต้องการในการพัฒนาด้านการตลาดหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี 2) เพื่อพัฒนานวัตกรรมทางการตลาดหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี กลุ่มเป้าหมายซึ่งเป็นผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 คน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 227 กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ทำการวิจัยเชิงปริมาณในการเก็บรวบรวมข้อมูล และทำการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกโดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ผลการวิจัยพบว่า

         1) สภาพปัจจุบันที่มีต่อหลักสูตรภาษาจีนมากที่สุด คือ ด้านบุคลากร และด้านผลิตภัณฑ์ ในส่วนสภาพปัญหาที่มีต่อหลักสูตรภาษาจีน คือ ด้านกระบวนการ และในด้านความต้องการที่มีต่อหลักสูตรภาษาจีน คือ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านบุคลากร และด้านช่องทางการจัดจำหน่าย สำหรับแนวทางการพัฒนาด้านการตลาดหลักสูตรภาษาจีน ได้แก่ ด้านบุคลากร ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านการส่งเสริมการตลาด และด้านราคา 

         2) ผลการวิเคราะห์ข้อมูลในแบบสอบถามเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันที่มีต่อหลักสูตรภาษาจีนของนักศึกษาหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี พบว่าภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าส่วนใหญ่ ผู้สอนมีความรอบรู้ในเนื้อหาวิชาเป็นอย่างดีอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมาผู้สอนมีคุณธรรม จริยธรรม มีบุคลิกภาพที่ดีเหมาะสม

         3) นวัตกรรมการตลาดหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี โดยนำส่วนประสมทางการตลาด 7Ps มาวิเคราะห์สิ่งที่มีความต้องการมากที่สุดในการพัฒนานวัตกรรมการตลาดจะมี 4 ด้านคือ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านบุคลากร ด้านการส่งเสริมการขาย และด้านกระบวนการ 

Downloads

Download data is not yet available.

References

กรณิศ วงศ์วานิช และกรเอก กาญจนาโภคิน. (2563). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพล

ต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตของนักศึกษา

ปริญญาโท มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา. 11(1) : 13-

กันตรัตน์ สุจิตวนิช. (2564). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกโรงเรียน

สองภาษาเอกชน A. วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต. 17(2) : 71-88.

จินตนา วิเศษจินดา และสมพงษ์ จิตระดับ. (2561). แนวทางการจัดการเรียนการสอนภาษาจีน

ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal Silpakorn

University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษย์ศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 11(2) : 445-

เจตนา สุขอเนก และธำรง รัตนภรานุเดช. (2561). การจัดการเชิงกลยุทธ์เพื่อความอยู่รอดของ

มหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศไทย. วารสารเซนต์จอห์น. 21(28) : 227-299.

บุญเลี้ยง ทุมทอง และประทวน วันนิจ. (2565). ผลกระทบจากสถานการณ์โควิดที่มีต่อการจัด

การศึกษาไทย: การศึกษาทางเลือกคือทางหลัก และทางรอดในการจัดระบบการศึกษา

ไทยในอนาคต. วารสารวิชาการ ธรรมทรรศน์. 22(4) : 375-391.

พระปลัดเขตขันท์ คนงานดีและศักดิ์ดา งานหมั่น. (2567). การสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่

สนับสนุนการพัฒนาผู้เรียน. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย. 6(2) :

-482.

ภัทรปภา ทองแท่งใหญ่ และอารดี เก้าเอี้ยน. (2566). การศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการ

ในการเสริมสร้างความสามารถทางการพูดภาษาจีน สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 21(1) : 265-277.

สมยศ จันทร์บุญและคณะ. (2565). นวัตกรรมส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาจีนเชิงบูรณาการเพื่อ

เตรียมความพร้อมกำลังคนในศตวรรษที่ 21 รองรับการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษ

จังหวัดเชียงราย. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ. 32(2) : 99-111.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ.

-2580 (ฉบับประกาศราชกิจจานุเบกษา). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการ

พัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานปลัดกระทรวงอุดมศึกษาวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2566). ข้อมูล

สถาบันอุดมศึกษาประกาศ. https://info.mhesi.go.th/homestat_academy1.php.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการจัดการเรียน

การสอนภาษาจีนในประเทศไทย ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานสถิติแห่งชาติกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจ และสังคม. (2564). รายงานสถิติจังหวัด

ปทุมธานี พ.ศ. 2564. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์สำนักงานสถิติจังหวัดปทุมธานี.

Bonar Bangun Jeppri Napitupulu et al. (2023). The Effect of Marketing Mix on

Student Decision to Choose a Private University. Journal of Information systems and Management. 2(3): 110-119.

John W. Best. (1997). Research in Education. 3rd ed. Englewood Cliffs. New Jersey.

Prentice Hall, Inc.

Kotler Philip. (2003). Marketing Management. 11th ed. Upper Saddle River, NJ:

Prentice-Hall.

Nastasi and Schensul. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of

intervention research. Journal of School Psychology. 43(3): 177-195.

Stuffle Beam. (1971). The Relevance of the CIPP Evaluation Model for Educational

Accountability. Journal of Research and Development in Education. 5: 19-25.

Sabbatini. (2007). There Differences between the Brains of Males and Females?.

State University of Campinas, Brazil. Retrieved from

https://www.cerebromente.org.br/n11/mente/eisntein/cerebro-

homens.html.

Taro Yamane. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

31-12-2024

How to Cite

อุบลนุช ภ., จิตวัฒนากร ต., & หมื่นเทพ ว. (2024). การพัฒนานวัตกรรมทางการตลาดหลักสูตรภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนในจังหวัดปทุมธานี. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(3), 73–92. https://doi.org/10.14456/jlgisrru.2024.52