การพัฒนาศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุที่มีความพิการร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแบบพหุภาคีจังหวัดลําพูน

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดูแล บทบาทการมีส่วนร่วมของชุมชน และแนวทางการพัฒนาศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุที่มีความพิการร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแบบพหุ ภาคีเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ พื้นที่วิจัย คือ องค์กรปกครองท้องถิ่น 3 แห่ง ในอําเภอลี้จังหวัดลําพูน ได้แก่ เทศบาลตําบลวังดิน เทศบาลตําบลดงดํา และเทศบาลตําบลก้อ ผู้ให้ข้อมูลสําคัญได้แก่                     1) ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่องค์กรปกครองท้องถิ่น 15 คน 2) ผู้สูงอายุ60 คน 3) ชาวบ้านที่มาทําจิตอาสา 60 คน คัดเลือกแบบเจาะจง ตามเกณฑ์ที่กําหนดไว้เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์และแนวทางการสนทนากลุ่ม ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา แล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า

1. ผู้สูงอายุที่มีความพิการร่วม ไม่สามารถปฏิบัติกิจวัตรประจําวันอย่างเป็นอิสระ ต้องการความช่วยเหลือหรือเฝ้าระวังจากบุคคลอื่น ผู้มีบทบาทสําคัญ คือ บุคคลในครอบครัว ลูกหลาน เป็นต้น ทั้งนี้ต้องอาศัยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการกําหนดนโยบายในการช่วยเหลือด้านสวัสดิการ
2. บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มี5 ประการ คือ 1) บทบาทตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 2) บทบาทตามนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ระดับจังหวัด 3) บทบาทตามแผนงานและยุทธศาสตร์ท้องถิ่น 4) บทบาทการจัดสวัสดิการตามพระราชบัญญัติเกี่ยวกับผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 ตามมาตรา 11 และ 5) บทบาทการผลักดันแกนนําและสร้างจิตอาสา
3. การพัฒนาศักยภาพการดูแลผู้สูงอายุแบบพหุภาคีเรียกว่า “จิต (มหาจุฬาฯ) อาสา” หรือ VMCU Model มี4 ปัจจัยที่สําคัญ ได้แก่ 1) ประชาชนจิตอาสา 2) พัฒนาและสร้างกําลังใจ 3) ห่วงใยและเกื้อกูล 4) หนุนเสริมสิ่งอํานวยความสะดวก รูปแบบนี้สามารถสร้างเครือข่ายความเข้มแข็งของกลุ่มจิตอาสาภาคประชาชนและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไปสู่นโยบายเพื่อช่วยเหลือผู้สูงอายุที่มีความพิการร่วมได้อย่างเป็นรูปธรรมต่อไป